Podłaźniczka to najważniejsza dekoracja izb dawnej wsi polskiej w okresie Bożego Narodzenia. W zależności od regionu miała różne nazwy: podłaźnik, jutka, rajski sad lub Boże drzewko. Był to zwykle czubek jodły lub świerka wieszany u powały czubkiem w dół, przystrojony w orzechy, jabłka, ozdoby ze słomy i opłatka.
Podczas Godnich Świąt stawał się magicznym rekwizytem zaklinającym urodzaj i pomyślność, a także był symbolem witalności, miłości, płodności, życia i dostatku. Najpiękniejszą z ozdób wieszanych na zielonych gałązkach był wykonany z opłatka tzw. świat. Jego przestrzenna forma przypominała kulę ziemską i przyciągała oko wszystkich domowników. Dziś już dawno zapomniana, kiedyś była głównym atrybutem obrzędowym Świąt.
Powróćmy na chwilę w zapomniany już świat dawnych obyczajów i zajrzyjmy do wiejskiej chałupy gdzie gałązka jedliny przeobraża się w strojną podłaźniczkę.
#mcksokol
👉 mcksokol.pl
👉 / mcksokol
👉 / mcksokol
___
Zdjęcia i montaż: P. Augustyn
18 дек 2020
