Η «Δημητρούλα» που ακούμε τώρα εδώ, δεν είναι η γνωστή τού Πάνου Τούντα, που πρώτη τραγούδησε η Ρόζα Εσκενάζυ και που πολλά χρόνια αργότερα ξανατραγούδησε η Χάρις Αλεξίου, αλλά ένα μάλλον ξεχασμένο μικρασιάτικο τραγούδι από το Μελί της Ερυθραίας, που, όπως διαβάζω, ο Γιάννης Ζήκας το κατέγραψε από την Μαριάνθη Βαγιανού στο Μελί Μεγάρων, το 1980. Λένε οι στίχοι: «Οι μερακλήδες τό’ χουνε νά’ ναι πάντα θλιμμένοι, νά’ ναι στα χείλη γελαστοί και στην καρδιά καμένοι». Η Δόμνα Σαμίου το ηχογράφησε για τον δίσκο «Τα Μικρασιάτικα 1» το 1984. Εδώ βλέπουμε την Δόμνα να το τραγουδά σε μια σκηνή από το σήριαλ του Φώτη Μεσθεναίου «Το μινόρε της αυγής» (1982). Την συνοδεύουν οι μουσικοί Αλέκος Παύλου-Αραπάκης στο βιολί, Πέτρος Αθανασόπουλος-Καλύβας με το ούτι, ο Μαθιός Βεντούρης στο λαούτο, ο Μιχάλης Κλαπάκης τουμπελέκι. Χορεύουν η Χαρά Αγγελούση και ο Αντώνης Καφετζόπουλος, που έπαιζαν στο σήριαλ την Χαρά και τον Αντώνη. Στην παρέα και ο Δημήτρης Καταλειφός, που βάζει το ζευγάρι να χορέψει.
19 сен 2024
