Μοναδική, αξεπέραστη.Μια από τις ωραιότερες και καλύτερες τραγουδίστριες υψηλής ποιότητας, αξίας και σπάνιας εκτέλεσης τών τραγουδιών.Η απώλεια της, έκανε φτωχότερο, το ελληνικό τραγούδι !
Εγώ είμ’ εγώ κι άλλη δεν είμαι έλ’ από εδώ κι ύστερα κρίνε Ένα σπασμένο ποτήρι κι ένα παραθύρι που βλέπω εσένανε και τον Θεό Εγώ είμ’ εγώ κι ας έχω φτώχεια και τραγουδώ στ’ ανεμοβρόχια Ένα σπασμένο κρεβάτι κι ένα κανάτι που πίνω εσένανε που αγαπώ Εγώ είμ’ εγώ στρείδι στον βράχο δίχως δραχμή κι όλα μου τα `χω Ένα σπασμένο τραπέζι κι ένα πετιμέζι όλες οι πίκρες μου σαν σε φιλώ.
Απίστευτα μελωδικό αλλά και ρυθμικό τραγούδι. Στο στυλ του "Πάω στη μάνα μου, στη Σαλονίκη", αλλά με τη δικιά του ομορφιά. Από τα τραγούδια των παιδικών μας χρόνων...
