Έχω παίξει το πρώτο Dishonored. Παρ' όλο που δεν παίζω συνήθως παιχνίδια πρώτου προσώπου, αυτό με τράβηξε κατευθείαν, γιατί έτρεχε ωραία χωρίς να με κουράζει και επειδή είχε ενδιαφερουσες αποστολές που νοιαζόσουν για τους χαρακτήρες και την πλοκή. Ενα είδος "Hitman" αλλά με διαφορετικό στυλ. Και φυσικά το έκαψα, όπως συνηθίζω να κανω με κάθε παιχνίδι που μού αρέσει. Το 2 το εχω αγοράσει ήδη, είναι στα μελλοντικά παιχνίδια που θα παίξω.
Τα πρώτου προσώπου τα είχα μάθει και τα είχα συνηθίσει μόνο ως action games που αυτό που ζητούσαν απο σένα ήταν καλή στόχευση και γρήγορα αντανακλαστικά. Έτσι μου αρέσει κιόλας να τα παίζω, απλά το dishonored μου βγάζει έναν διαφορετικό τρόπο παιξίματος λόγω της δουλειάς που έχει γίνει στα επίπεδα, στους μηχανισμούς του gameplay και στην ατμόσφαιρα του κόσμου του. Με εξέπληξε ευχάριστα :)
Εμένα μου είπαν ότι δεν είναι καλό παιχνίδι πια γιατί αγόρασε το Studio και τον publisher η MS!!! Τους γράφω να μη σου πω που! Παιχνιδάρα ήταν και παιχνιδάρα θα είναι!
παιχνιδαρα adamantius!! εγω το ειχα βγαλει απτην αρχη εως το τελος με stealth! φοβερη προκληση! για μενα το καλυτερο επιπεδο ειναι του 2 ειναι αλλο!!!!
Ώπα ρε φίλε ,δεν έχει λέει τρελό lore άμα μου παίζεις τα soulsborne παιχνίδια όλα τα υπόλοιπα δε θα έχουν τρελό στορυ,εγώ παιδί λυκείου ήμουν και αισθάνθηκα πραγματικά προδομένος στο Dishonored 1 😂
Σαν σύμπαν μπορεί να έχει περισσότερο βάθος εννοείται λόγου του υπερφυσικού που διαπραγματεύεται αλλά η βασική ιστορία που ακολουθείς με τους τέσσερις χαρακτήρες και στα δύο Dishonored: Corvo Attano, Emily Kaldwin, Billie Lurk και Daud δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και δύσκολο να καταλάβεις και να αντιληφθείς, έχει όμως τα twists στο σενάριο και τις προδοσίες που το κάνουν ενδιαφέρον, ακόμα και τα DLC του.
![Η Ανατομία ενός επιπέδου στο Dishonored 2 (Ο γρίφος του Jindosh) [Very Hard Difficulty]](/img/logo.svg){kind=logo}
