Κυριακή της Ορθοδοξίας 

Ομιλία του Σεβασμ. Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ.κ. Μελετίου.Έγινε στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών
(Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, 8.3.2009) με θέμα :
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΩΣ ΠΑΡΕΛΑΒΕ
Ἐξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,
Μακαριώτατε,
πατέρες, ἀδελφοί.
Λέγει ἕνας σύγχρονος ποιητής-τροβαδοῦρος τῆς ἀνθρωπιᾶς:
«Τό ξέρω, πώς ὅλα χάθηκαν τώρα.
Τό ξέρω, τό κάστρο σου ἔχει καεῖ.
Τό ξέρω, πώς ψάχνεις μιά ἄγνωστη χώρα,
μιά χώρα καινούργια, πού κρύβεται ἐκεῖ,
μετά τό σκοτάδι, μετά τήν σιωπή!...
Καί ὅπως πάλι ἀνοίγει ἡ παλιά πληγή,
ὁ θυμός σέ πνίγει γιά τά χρόνια, πού ἔχουν πιά χαθεῖ».
(Νίκος Πορτοκάλογλου)
Ἐμᾶς, πότε θά μᾶς πνίξει ὁ ἅγιος αὐτός ὁ θυμός γιά τά χρόνια πού ἔχουν χαθῆ;
Πρέπει νά μᾶς πνίξει! Ἀλλοίμονο, ἄν δέν μᾶς πνίξει!
Λέει ἕνας σοφός πρόγονός μας, ὁ μεγάλος φιλόφοφος Πλάτων:
Ὁ ἄνθρωπος, πού δέν ἔχει διάθεση νά κάμει κάτι γιά τίς ἰδέες του, δείχνει ἕνα ἀπό τά δύο: ἤ ὅτι οἱ ἰδέες του δέν ἀξίζουν δεκάρα· ἤ ὅτι ὁ ἴδιος δέν ἀξίζει δεκάρα.
Κάτι δέν πάει καλά. Κάτι πρέπει νά κάμωμε!
Ἀσφαλῶς.
Ἡ συνειδητοποίηση τοῦ προβλήματος εἶναι δεῖγμα γνησιότητας.
Καί ἡ βούληση γιά ἀγώνα γιά ὀρθοπόδηση, εἶναι ζῆλος ἀποστολικός, φρόνημα ἀποστολικό.