Persi agorasa spitaki sto Neo Xorio/Apokoronas. Meta apo 35 xronia "sto dromo".Eimouna sto navtiko kai toso poly agapoa tin KRITI. Evxaristo gia tin filoxenia. Septembrio tha eimai!!
Περιμένω να έλθει ο ανιψιός μου στον κόσμο σε λίγους μήνες. Θα του τραγουδάμε όλοι "Τα Λακουβακια" . Έτσι και αυτός θα μάθει να είναι ευθυς στην εκδήλωση των συναισθημάτων του. Πάνω από όλα θα μάθει να χαμογελα!
Αν θέλουμε να μιλάμε για μοναδική ερμηνεία, για άριστη σκηνική παρουσία δεν έχουμε παρά να ακούμε εσάς Γιώργο και Νίκο Στρατάκη. Αν μπορούσατε να δείτε πόσες φορές σας ακούω την ημέρα, θα είχα σίγουρα σπάσει το ρεκόρ Guinness!
Κόλλημα το τραγούδι όπως κ τα υπολοιπα των αδερφών Στρατάκη!! Μαγευτική ενορχήστρωση ιδιαίτερες φωνές κ απίστευτα θετική ενέργεια!!!Μας φτιάχνετε τη μέρα!!!
What makes Giorgos' solo singing so exciting for me is the way he lays the lyric back off the beat or sometimes swings ahead and creates a special dynamic, against the rhythm of the song, much like a jazz singer. This is made more noticeable when the ensemble sing without that swing. It's entirely natural and instinctive, following the speech pattern of the words and not just the beat.
Χαρω τα μαγουλάκια σου που χουνε λακουβακια Κι φίλησα τα μια φορά κι είμαι να πιω φαρμάκια Χαρωτο το κορμάκι σου και πως θα τ αγκαλιάσω Δεν τη δειλιω τη νιότη μου κοντά σου κι ας τη χάσω Χαρώτα τα χειλάκια σου που ναι σα το κεράσι Και φίλησα τα μια φορά και μ έχουμε γεράσει Χαρω τόνε το μπέτη σου χαρώ την αφεντιά σου Μικρή μου και να ποθαινα μέσα στην αγκαλιά σου Χαρω τα γω τα αυτάκια σου γιαντα με τυραννουνε Και σου φωνάζω σ αγαπω κι αυτά να μην ακούνε Χαρω τα τα χεράκια σου που ναι άσπρα σα το χιόνι Σα την απάτητη κορφή π άνθρωπος δε σημωνει Χαρω το λακουβακι σου απου χεις στο πηγούνι Χίλιες φορές το φίλησα και εσύ με λες τζιγγουνη
Ακόμα μια πετυχημένη δημιουργία των αδερφών Στρατάκη και των συνεργατών τους. Προβλέπω ότι σε λίγο κσιρό θα τραγουδιέτσι παντού. Αυτοί οι μουσικοί τελικά είνσι χαρισματικοί ..ναναι καλά να προσφέρουν !!!
Όλοι έχουν φωναρες αλλά ένας είναι αυτός που ξεχωρίζει είναι ΦΩΝΑΡΑ και έχει ανατριχιαστική φωνή που εγώ το παθαίνω κάθε φορά που τον ακούω .μάντεψε τον .....ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΥ !
Τι ότι πιο όμορφο από τα στρατακια,μπράβο παιδιά μας θιαχνετε την ζωή με τα καταπληκτικά τραγούδια σας και φυσικά η ερμηνεία σας δεν την έχει κανείς άλλος στο νησί