Συγκλονιστικος Ρίτσος Καθηλωτικη Μερκούρη Ας πορευόμαστε ένα λιθαράκι τη φορά , καθείς μας , με το παράδειγμα τους. Ας αφήσουμε παρακαταθήκη, οι περσιτεροι , από κάτι θετικό σε τούτο τον ευλογημένο τόπο.
Τι κι αν εφυγες, τι κι αν χαιθηκες, παντα θα ζεις στην καρδια μου και θα εισαι το ειδωλο μου, παντα θα θυμαμαι ολα αυτα που διαβαζα για σενα, για οσα ολα πολεμισες, ΜΠΡΆΒΟ, ησουν, εισαι και θα εισαι σπουφαιο ατομο!!!
τριτη λυκειου πανελληνιες το διαβαζα και μ εκανε σκατα ψυχολογικα αλλα παρολα αυτα συνεχιζα να το διαβαζω δεν ξερω γιατι, ενω μου μαυριζε την ψυχη δε μπορουσα να σταματησω
Theo Pouine το ίδιο ακριβώς νοιώθω κι εγώ... αυτή την ακαταμάχητη έλξη να συνεχίζω να το ακούω, ενώ το νοιώθω πως με πλημμυρίζει με εσωστρεφή συναισθήματα..
θυμαμαι και γω στην κατεύθυνση μας είχε φέρει η φιλόλογος να ακούσουμε την εκτέλεση που απαγγέλλει ο ρίτσος. Από αυτό το πραγματικά καθηλωτικό έργο, της φιλολόγου, το μόνο που της έμεινε ήταν στο σημείο που αναφέρεται στην πολιτεία και στον "τίμιο ιδρώτα" της, ότι "η στρατευση στην τέχνη ειναι κακό πράγμα"...
@@user-ht1tl6wo2q Σκέψου το δημιουργικά, αυτό μας δίδαξε η τέχνη, ολοι μαζί, όχι ίδιοι, ολοι μαζί, ξεχωριστοί, σας έχουμε ανάγκη εμείς που δεν γράφουμε, νιώθουμε, μιλάμε, “εκφραζόμαστε” μέσα από εσάς…πολλές, άπειρες φορές.
Να είσαι καλά !! Δεν κάνει τίποτα μπροστά στην δική σου δουλειά και σε όσα φοβερά διασώζεις !! :) Αν βρω , θα σου πω την χρονολογία! Το subscribe στον λογαριασμό-προφίλ σου,έχει ήδη γίνει ! Φιλιά πολλά !