Атаман Юрка Моніч, які даваў люлей камуністам і змагаўся за Беларусь | Гісторыя супраціву СССР 

Дзякуй за відэа! Жыве Беларусь!

вельмі цікава і вельмі смутна як мала мы ведаем сваёй гісторыі

Добрая гисторыя

вельмі цікава

Ведьмі добры выпуск. Вось якая была любоў да усяго расейскага. Яны нам не браты!!!!!!

Dziakuju. Cikava

Бобр 🦫 😂

Назва руху "Зелені" пішла від псевдоніму отамана Данила Терпила (Зеленого), який воював з більшовиками під Києвом. Його базою вважалося село Трипілля на березі Дніпра, серед найбільш яскравих епізодів - розгром загону київських комсомольців на чолі з Михайлом Ратманським, що увійшло до радянської історії як "Трипільська трагедія".

Дзякуй за класны выпуск! Працягвайце!

дзякуй! Як заўсёды незвычайная цікава! Чакаем вашых новых выпускаў!

Сапраўдны Нацыянальны Гэрой Беларусі🤍❤️🤍👊 Змагар з радзянскім-расейскім калёніялізмам😊

Дзякуй, як заўсёды яскрава і карысна!

Ох не хапае Юркі зараз. Ёсьць адна вусатая дупа якая так і просіць 40 шомпалаў. Дзякуй Мікіце і камандзе за працу 🙏🏻

Сення Камісаренка і компанію Слухала... Так хіхі хаха Але ж адзін жарт мяне заскочыў Адзін комік кажа я жыву зараз ц Лондане. Але ж із дуэта в песне Лепса І Тіматі- в Лондон уехал реально іменно я .

Дзякуй!

Дзякуй за сапраўдную гісторыю, вельмі цікава было паслухаць пра Юрку Моніча

Таварыш Сухаў ратаваў вольных жанчын усходу. Атрымліваецца, што нагодай у расейцаў можа быць што заўгодна і без расейскамоўнага насельніцтва.

Трэба ведаць.

Цікавая тэма. Нажаль камуністы тады лёгка перамаглі, таму што многія простыя людзі паверылі у папулізм. У гэтае ўсе - зямлю сялянам, фабрыкі рабочым...

выканкам - гэта ужонд, а жонд - гэта тыпу ўлада ў краіне на дадзены момант

агонь!

Познавательно и интересно. Спасибо авторам за работу.

З задавальненнем паслухаў пра гэту тэму, дзякуй вялікі за пазнавальны аповед

23 траўня 1924 году ў баю з бальшавікамі загінуў Юрка Моніч (Ягор Адамавіч) - беларускі паўстанец, адзін з правадыроў збройнай барацьбы за незалежнасьць Беларусі. Вечная памяць Героям! Юрка Моніч нарадзіўся ў 1890 годзе ў сялянскай сям’і. Адвучыўся на настаўніка, пэўны час працаваў па спецыяльнасьці. Быў мабілізаваны на фронт, за асабістую мужнасьць атрымаў Георгіеўскі крыж. Дэмабілізаваны ў званьні падпаручніка. Кіраваў антыбальшавіцкім рухам у цэнтральных раёнах Беларусі з 1919 да 1924 год, быў кіраўніком штабу І партызанскага беларускага аддзелу войскаў БНР. У час Слуцкага збройнага чыну быў блізкім паплечнікам Лукаша Семенюка, служыў у яго аддзеле. Па сьмерці Лукаша аддзел пад кіраўніцтвам Моніча пачаў дзейнічаць аўтаномна пад выглядам атраду аршанскае міліцыі ў раёне Барысаўскага, Лепельскага і Аршанскага паветаў. Займаўся вяртаньнем сялянам забраных у іх праз харчразьвёрстку прадуктаў харчавання, зьдзяйсьняў напады на чыгуначныя станцыі, цягнікі, заводы, валвыканкамы, забойствы камуністаў і савецкіх працаўнікоў. Атрад сыходзіў ад перасьледаў бяз стратаў, на зімоўку пераходзячы ў Польшчу. 10 кастрычніка 1923 году атрад монічаўцаў прыкладна за 2 кілямэтры ад станцыі Слаўнае (на перагоне Крупкі - Бобр) спыніў цягнік «Бэрлін - Масква», у якім ехалі ангельскія, францускія ды італьянскія дыпляматы, а таксама савецкія чыноўнікі. Замежнікі былі абрабаваныя, а камуністам на загад Моніча далі ў прысутнасьці дыпляматаў па сорак шомпалаў. Сваю частку здабычы Моніч аддаў на карысьць «Зялёнага дубу» - беларускай сялянскай партызанскай арганізацыі. Гісторыя з рабаваньнем міжнароднага цягніка выклікала моцны водгук ў Маскве, адкуль быў накіраваны спэцаддзел ГПУ для зьнішчэньня Моніча і ягоных паплечнікаў. Да канца году большасьць паплечнікаў Моніча была арыштаваная, агулам да крымінальнай адказнасьці прыцягнута 75 чалавек, 22 зь якіх у лютым 1924 былі прыгавораныя да найвышэйшай меры пакараньня. Сярод іх была й грамадзянская жонка Моніча Соф’я Рыбак (сапр. Хяўроньня Наўроцкая). Таксама варта адзначыць статус Ягора Адамавіча сярод насельніцтва. Ён быў так званым атаманам, “бацькай”. Карыстаючыся рэпутацыяй злачынца ды забойцы сярод чэкістаў, ён у той жа час быў абаронцай простага люду ды бядноты. У цяжкі час мужныя хлапцы ды мужыкі хадзілі да атамана “на заробкі”, тобок на пэўную справу, бо было вядома ўсім: і сам заробіш, і за волю людзей пастаіш. Больш за тое, перад тым як рабіць вясельлі ды пэўныя сямейныя сьвяты - шлі раіцца да Моніча, які акрамя парадчыка быў сярод сялян жаданным госьцем. Засталося некалькі гісторый з таго часу, калі Моніч раздаваў сялянам косы, якія былі забраны з цягнікоў разам з харчаваннем. Прычым тыя косы потым старанна захоўвалі ў сем’ях, як памяць аб змагары за народную волю й долю. 23 траўня 1924 году Моніч загінуў падчас страляніны з атрадамі ЧОН. Ягонае зьнявечанае цела доўга вазілі па навакольных вёсках, каб застрашыць магчымых прыхільнікаў і пасьлядоўнікаў. Пазьней яго перавезьлі ў Барысаў для апазнаньня ягоным паплечнікам па барацьбе, што ўтрымліваліся ў Доме папярэдняга расьсьледаваньня. Месца пахаваньня невядомае. Паводле аднае з вэрсіяў, мог быць пахаваны на Барысаўскіх батарэях разам зь іншымі расстралянымі сябрамі свайго атраду.

Спасибо за выпуск! Очень интересно!

Дараженькi Бяларусы, На это Солнце уже заглядывается почти 9 тысяч "бульбакоУ". Давайте "Беларусець" до 10 миллионов, чтоб хоть миллиончик мог говорить так же как Мыкита.

(це коментар за тих, хто не може цього зробити бо небезпечно). Мікіта, дзякуй, було дуже цікаво!

Абажаю такія урокі гісторыі, чотка і пазнавальна.

Конечно был бандит,если не мог повести за собой большинство,и тем более если получал помощь с другого государства.Мстил что раскулачили и не известно как относились к своим крестьянам.

Велькі дзякуй, было вельмі цікава, можа нават песню напішу)

Баявы гэты Моніч быў =)

Цема

Відос спадабаўся. Асабліва інтра))))

Зачем беларусам ваши бчбшные байки пра нейкага прахвоста....

Байце свае байки. Главное не делайте бардак в нашей Беларуси.

няма "хутар" - фальвАрак

легенда - это МИРОН. и никто нигде не писал кто это такой. ИДИТЕ ВОН С БЛА БЛА БЛА ВЫ НЕ НРАВИТЕСЬ ШЛЯХТЕ

Что ж вас до сих пор от Советов корёжит ? И на кой уродов в герои тащите ?

Прышпільная гісторыя!

Можна казаць "кашалёк", а не "гаманец". Гаманец, гэта па - украінску.

Респект,нужную работу делаешь. Удачи нам всем.