Заманында атақты жазушы Максим Горький «Мен бойымдағы жақсы қасиеттер үшін кітапқа қарыздармын» - деген екен. Демек, ойдың жүйріктігін жетілдіретін де, ұшқырлығын ұштайтын да, сөзге шешендігін шыңдайтын да - кітап екені ақиқат.
Ал бұл ақиқаттың айғағы ретінде мына халық даналығын дәлел ретінде келтірсе болады:
Ойыңды түзе, ол сөзіңе айналады,
Сөзіңді түзе, ол әдетіңе айналады.
Әдетіңді түзе, ол мінезіңе айналады,
Мінезіңді түзе, ол тағдырыңа айналады.
Өткенде бір мақала оқып отырып, кітап жайлы жазылған жақсы бір анықтаманы көзім шалып қалды. Ол жерде былай анықтама берген екен: «Кітап - адамзат баласының сан ғасырлық ақыл-ойының, оқу арқылы жетілуінің, кемелденуінің арқасында қол жеткен дамылсыз даму үрдісінің жемісі, өткен тарихы мен өмірлік тағылым-танымының алтын сандығы».
Ал бір өкініштісі, сол «алтын сандықты» ақтарып, парақтап оқып жатқан жастардың қарасы бүгінде кемде-кем.
Жақында ғылыми жұмысқа мәлімет іздеп қаланың кітапханаларын аралап жүріп бұрын-соңды беті ашылмаған, тіпті арасында мемлекеттік тапсырыспен шығарылған кітаптардың да қарасы басым екенін аңғардым. Ал кітаптарымыздың кітапхана сөрелерінде шаң басып жатқаны, одан қалса сол кітаптарды оқырман іздемегені қынжылтпай қоймайды ғой.
Түйін: кітапты оқымай, кітапханада сақтау бұл видеода қарақшы туралы айтқан әңгімедегі сияқты кітапты өзенге ағызып жіберумен пара-пар.
16 янв 2024
