Айға сыр... Тағы отырмын өзіңменен сырласып, Жүрген кезім ақ көңілді мұң басып. Түсінетін сен ғанасың көктегі Ай, Дәрменсізбін, Жүргеніммен жер басып. Өзіме тән естісем деп үнімді, Сәуле төккен тыңда боз ай мұңымды. Көктен біреу түсінер деп жанымды, Үнсіз ғана жазып жүрмін жырымды. Ой бөлісер жан таппадым сырыммен, Ала таңдай ару едім түрілген. Жер шетінен мені бір жан ұға ма, Ғашықпын мен жеткіз оған жырыммен. Оған деген көңілім бар қанатты, Қиялдау мен армандаумен таң атты. Сезіміме куә бол да Ай Ару, Оған жетсем тоқтата сал сағатты... Гүлсара Расулқызы.
