70 годишниот Ибрахим Едипов од с.Црник со голема желба и мерак речиси целиот свој живот изработува трмки познати и како улишта. Техниката ја научил од своите прадедовци, а за да изработи квалитетно улиште употребува исклучиво гранки од ракита, вид врба која како што вели Едипов е најпогодна за изработка на овој вид на сад кој исклучиво служи за заштита на пчелите и кој служи исклучиво за складирање на најквалитетниот производ од пчелата. Улиштата како што вели Едипов се далеку покорисни од сандаците бидејки во нив вредниот инсект може да преживее в зима без притоа да биде нападнат од други инсекти и животни. Тоа е така бидејки на крајот од улиштето се прави сосем мал отвор кој е доволен пчелата да влегува и излегува и да го остави собраното во текот на цветните денови. Откако ќе обезбеди гранки од ракита за да исплете едно улиште на чичко Ибрахим му се потребни околу два часа. Освен основата, најважен дел за изработка на улиштето како што објаснува чичко Ибрахим е и премачкувањето на улиштето со глазура која најчесто се прави од измет од домашни животни. Како најпогоден се користи оној од магаре, бидејки според кажувањето на чичко Ибрахим тој по зимувањето на пчелата може да ја извади и „најмрзливата“ пчела и да ја натера веднаш да се впушти во работа. Низ смеа чичко Ибрахим вели дека таква пчела нема затоа што пчелите се најработливите инсекти без кои човештвото не може да се замисли. Откако во целост ќе биде изработено улиштето тоа се става на определено место кое пчеларот ќе го оцени како најпогодно и така се остава во него да „работи“ пчелата. Чичко Ибрахим не одгледува пчели веќе 7 години, бидејки имал проблем со здравјето, а се грижи и за неговата сопруга која е неподвижна. Кога ќе се создадат услови Едипов повторно би се нафатил да се занимава со неговата пасија пчеларството. Чичко Ибрахим го оставивме во неговиот дом да внимава на сопругата, но и да ужива во рзговорот со своите внуци кои како што вели му се најголемото богатство во животот.
.......
The 70-year-old Ibrahim Edipov from the village of Crnick, with great desire and grace, makes almost all his life bee baskets. He learned the technique from hir great-grandfathers, and in order to make a quality bea basket, he uses exclusively branches of rakete, a kind of willow which, as said Edipov, is best suited for making this kind of container that exclusively serves to protect the bees and which serves exclusively for the storage of the best quality of bee products. The bee baskets, as Edipov says, are far more useful than the crates, because in them a valuable insect can survive in winter without being attacked by other insects and animals. This is because at the end of the basket there is a very small hole that is sufficient for the bee to enter and leave and leave it collected during the flowering days. After securing branches from the rakets to sail one street to Ibrahim it takes about two hours hand work. Apart from the base, the most important part for the construction of the basket, as uncle Ibrahim explains, is the coating of the basket with glaze, which is most often made from feces of domesticated animals. The one who Ibrahim uses is feces of the donkey which is the most suitable, because according to Ibrahim, he can take out the "most deadly" bee after the wintering of the bee, and make her get ready to work immediately. Through a laughing uncle, Ibrahim says that there is no such bee because bees are the most active insects without which humanity can not be imagined. Once the bee basket is fully constructed, it is placed in a certain place that the beekeeper will assess as most suitable and so it is left in it to "work" the bee. Ibrahim has not been producing bees for 7 years, because he has a health problem, and he also takes care of his wife who is immobile. When conditions are created, Edipov would again undertake to deal with his passion beekeeping. Uncle Ibrahim left him at his home to keep an eye on his wife, but also enjoy talking time with his grandchildren who i sIbrahims greatest treasure.
19 авг 2017
