Расчулены цудоўным сьпевам, крануты да сьлёзаў з ласкавага і мяккага задушэўнага сьпеву ў роднай літоўскай мове ліцьвінаў... І асабліва цяпер, калі я далёка ад сваёй Літвы за морам-акіянам Атлантыкі на Атлантык авеню ў царкве Кірылы Тураўскага ў Новым Ёрку зноў чую мілагучны напеў шаноўнай салавейкі Т. М. Вялікі дзякуй і нізкі паклон шле айцец Леванід Акаловіч