Наконт “укладацца ў расейскамоўны “наш” кантэнт” не пагаджуся. Грошы - гэта абмежаваны рэсурс. Асабліва зараз (ды і ў дзяржаве, калі яна будзе, таксама). Трэба ўкладацца ў якасны беларускамоўны кантэнт, які б пакрываў розную аўдыторую з разнастайнымі інтарэсамі. Каб ствараць такі кантэнт, канешне патрэбны беларусы, таксама прафесіяналы з досведам і адпаведнымі ведамі, можна і замежнікі, а такім спецам трэ плаціць грошы, добрыя грошы.
Выкажу крыху пэсымістычную думку, але чакаць беларускамоўнай большасьці ў Беларусі нам давядзецца доўга. Цімох дае гарызонт гадоў 60, я б сказаў, можа й усе 100, улічваючы палітычныя ўмовы, прасьвету ў якіх пакуль не відаць. Ну й другое, трэба называць рэчы сваімі імёнамі, дзяржава - гэта заўсёды прымус. Мы адбіраем у людзей грошы (падаткі) і робім за гэта нейкія праекты. Ну, а наконт "плюшак": прэфэрэнцыі для адных - дыскрымінацыя для другіх. Я за малую дзяржаву й за пашырэньне беларушчыны нізавымі добраахвотнымі мэтадамі. Мы занадта спадзяемся на нейкіх лідараў, дзяржаву, палітыкаў, але прыватная ініцыятыва дужа недаацэньваецца. Неяк так. Зноў бяз крыўды да вядоўцаў, проста мая думка. Дзякуй за выпуск, Цімоху й Лізе вітанкі, дужа па вас абоіх фанацею й зычу, каб маё бачаньне будучыні аказалася буркатнёй расчараванага лібэртарыянца)