Арман мәз Мәкеңе қарап қояды Мәкеңе ұнамай отыр, алқымы қысылып, зорға қылғынып айта алмай тұр, ғ.о.ой деген жерін м.м.ым деп кетті. Арман көңіл қимаспен өткізе береді ау деймін, ондай болмайды ғой, шындық керек қой, бала сабаққа дайындалмай келіп айта алмаса бес қоймайды ғой, мұғалім