Ձեր ձանի խորության մեջ խորանում է ցանկացած բանաստեղծություն, յուրաքանչյու բառ, կետ ու ստորակետ կարծես թթվածնով է լցվում, դուք ապրեցնում եք ամեն մի բառը, բառացիորեն կյանք եք տալիս նրանց:Դուք կաք և մենք ձեր տեսակի ներկայության կարիքը օդի պես ուզում ենք ունենալ...
Հազար տարին մի անգամ ծնվող հայի տեսակ աղբը լիքնա Վանո ջաաան էս միլիոններով կանք ռւ ոչ պիտանի քո նմանը միլիոն պետք չէ դա շռայլռւթյռւն կլինի նռւյնիսկ տասն է շռայլռւթյռւն բայց գքնե հիիիինգը հինգը կամ չորս հոգի ռւնենաբինք երկիր մոլորակը մեր նմաններինա կարողանռւմ շալակին կրի քո նման տասը չի կարա կտրաքի բայց գոնե չորս հինգ հոգի ռւնենայինք իկչ անարդար է տարականից շատ ռոբա։։սեռժա։։օսկա սյամոանմանները ոտատակին թափած են
Des mots, des mots, rien que des mots… qui, apparemment, éblouissent les naïfs et les inconséquents, dont la mémoire est courte... Ou peut-être ne veulent-ils pas se souvenir de qui était le « poète » Vano Siradeghyan ? J’ai mal de lire tous ces compliments, c’est triste, car ça en dit long sur l’état de ceux qui les font. Moi je me souviens très bien et, sur ce sujet, il faut croire Vazgen Sargsyan quand il dit que l’Arménie ne s’aime pas de mots ! qu’elle ne s’observe pas non plus, de loin ! par l’œilleton d’une jumelle. Il suffit pourtant de cliquer sur cet autre film de Babken Chobanyan pour l’entendre dire ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-_hd8KUtEnrM.html .
Everyone remembers, also everyone remembers people who led us to independence, also everyone remembers how people were being killed and were afraid to leave their homes and just walk in their cities. There is no single politician who built a country without spilling blood inside and outside of its borders, he was talented writer and a real patriot, who was ready to do literally everything for Armenia’s bright future. So we better appreciate our ancestors who gave us Independent Armenia and our talented writers.
