Հանդարտ եմ գալիս... 

Գնացքում միայնակ նստած հերոսը քաղաքի աղմուկից երևակայական թռիչք է կատարում դեպի այլ ժամանակ ու տարածություն, բնության ու սեփական խոհերի միջով վերադանում նույն բետոնե իրականություն՝ ինչ-որ բան գտած...
«Ծեգին բետոնե այս քաղաքով
ցողոտ Աստվածամայրն է անցել....»
«Մաքո՜ւր, մաքուր իմ Տեր,
Քո առաջ ես այսօր
լո՜ւռ, հանդարտ եմ գալիս... »
Ֆիլմում հնչում են Նշան Աբասյանի բանաստեղծությունները:
To be aired on:
The lonely hero sitting in the train takes an imaginary jump into another time and space, and through the nature and personal contemplations returns to the same concrete reality with a certain finding...
"At the dawn, through this concrete city"
The dewy Holy Mother of God has passed..."
"Clean, so clean, oh my Lord,
Unto You
Silently, calmly I come today..."
Nshan Abasyan's poems sound in the film.