Written by Hovhannes Shiraz
Translated from Armenian by Daniel Janoyan
Glendale, California, March 4, 2000
In my dreams my door was knocked at,
"Who is it?" I asked from inside.
Some elderly lady from the outside
Answered and said, "I'd sacrifice myself for you."
"I've come to ask for a piece of bread as charity
I'm a poor orphan woman with no one to support me."
At this point I opened my door immediately,
Only to find a miracle; it was my deceased mother indeed!
I was shocked but fell into her arms;
And my mother said, "It's me, it's me,
I've come to try you and to check on you.
I hope life hasn't changed your spirit and also you?!"
I came in the form of a beggar
So that the whole world can be a witness
To see if your conscience, my dear son,
If your conscience also died along with me?!"
In my dreams this time I saw my Dad
Who was revealed to me just like my Mom.
With full of fear and also joy, I fell into his arms
While he came out of his grave and began to caress me.
We wept in bitterness and also sweetly;
My Dad looked around,
Smiled to Mount Aragats* tenderly
And then said, "My son is alive indeed!"
But when my elderly father looked at Mount Ararat*,
He looked at me in suspicion,
"In what way can you call yourself my son
When our home is now left to be half empty?"
My Dad once again died due to sorrow and misery
And said to me, "My son, if you want me
And my soul to rest in peace,
Don't let my home be half empty...!"
***
Arabic
معجزة -Hrashq
في حلمي طرق بابي،
-"من هذا؟" سألت من الداخل.
مسنة من الخارج
أجاب وقال: "سأضحي بنفسي من أجلك".
"لقد جئت لأطلب قطعة من الخبز مثل الصدقة
أنا امرأة يتيمة فقيرة لا أحد يساعدني ".
عند هذه النقطة فتحت باب منزلي على الفور،
وجدت معجزة امامي. كانت أمي المتوفاة بالفعل!
صدمت ... سقطت في ذراعيها.
وقالت والدتي، "أنا أنا، أنا، هذا انا
جئت لتيقن والتحقق من
أن الحياة لم تغير روحك
جئت في شكل متسول
بحيث يمكن للعالم كله أن يكون شاهدا
لمعرفة ما إذا كان ضميرك يا بني العزيز،
إذا كان ضميرك قد مات أيضًا معي ؟! "
في حلمي رأيت والدي ،
كان مثل والدتي ،
ارتجفت من الخوف وارتعدت ،
صعد من القبر واحتضنني.
بكينا بمرارة و شوق
نظر والدي إلى جهاته الأربع ،
نظر الى نهر اراغاتس وابتسم ،
قال ، "ولدي يعيش"
ولكن عندما نظر إلى أرارات ،
نظر والدي بغضب باتجاهي
وقال كيف تكون ابني
عندما تترك بيتي غير مكتملا؟
توفي الأب من الحزن مرة أخرى ،
قال ، "يا بني ، اذا كنت تريد في ان تكون الارض خفيفة علي ؟
لا تترك منزلي هكذا غير مكتمل ... "
****
Երազիս մեջ դուռը զարկին
- Ո՞վ է ասի ներսից ես,
Դրսից ինչ որ պառաւ մի կին
Ասաց «Մատաղ լինեմ քեզ» ...
Մի կտոր հաց ողորմացիր,
Աղքատ կին եմ, որբ, անտեր,
Ու ես իսկույն դուռը բացի՝
Հրաշք... մեռած մայրիկս էր:
Սարսափեցի, բայց գիրկն ընկա,
Մայրս ասաց, «ես եմ, ես,
Քեզ փորձելու համար եկա,
Հո չի՜ փոխել կյանքը քեզ:
Մուրացկանի տեսքով եկա,
Որ աշխարհն էլ իմանա՝
Տե՜ղն է խիղճդ, խիղճդ որդիս,
Թէ՞ մեռել է ինձ հետ նա...»
Երազիս մէջ հորս տեսա՝
Մորս նման հայտնւեց,
Խինդ ու վախով գիրկը հասա,
Շիրիմից ելավ ինձ գրկեց:
Հեկեկացինք դառն ու անուշ,
Հայրս նայեց իր չորս դին,
Արագածին նայեց քնքույշ,
Ասաց՝ կապրի իմ որդին...
Բայց երբ նայեց Արարատին՝
Ինձ խեթ նայեց հայրս ծեր,
- Էլ ինչո՞վ ես դու իմ որդին,
Երբ կիսատ է տունը մեր:
Վշտից նորից մեռավ հայրս,
Ասաց՝ «որդիս, թէ կուզես
Հողը թեթև լինի վրաս
Տունս կիսատ չթողնես...»
27 апр 2020
