Արագածոտնի մարզի Լուսագյուղ առաջին անգամ այցելել էինք դեռ 2018-ին․ այն ժամանակ գյուղում կային մոտ 20 ընտանեկան սրբեր, որոնք, չնայած, անհատական էին, բայց բաց այցելուների համար։
Սուրբը կարող է լինել եկեղեցին, խաչքարը, քարը, աղբյուրը, ծառը, լեռը, քարանձավը, պատարագի առարկաները, կրոնական բովանդակությամբ պատկերները և գրքերը։ Այն ոչ թե «բնակվում» է առարկայի մեջ, այլ հենց այդ առարկան է։
Սուրբ եզրույթը վերաբերում է թե՛ հենց սրբին ու նրա գտնվելու վայրին և թե՛ այն տարածքին, որտեղ տեղի է ունենում նրա պաշտամունքը։ Դրանք կապված են գյուղի աշխարհագրության հետ և կարող են չհամընկնել։
Այժմ տան սրբեր ունեցող ընտանիքների մեծ մասը տեղափոխվել են, սրբավայրերը հասանելի չեն։ Epress.am-ը զրուցել է «սրբի ժառանգ» Սուլթանի և նրա ընտանիքի անդամների հետ։
18 июн 2024