امام باید نبی و گیرنده وحی باشد و شاقول و حکمت و فرقان با خود بهمراه داشته باشد، تا بتواند پیشوای مردم باشد. امام باید بر انگیخته الهی باشد. تمام پیامبران الهی امام بودند وَنَجَّيْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ ﴿۷۱﴾ و او (ابراهیم) و لوط را براى رفتن به سوى آن سرزمينى كه براى جهانيان در آن بركت نهاده بوديم رهانيديم (سوره انبیاء/ آیه ۷۱) وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ ﴿۷۲﴾ و اسحاق و يعقوب را [به عنوان نعمتى] افزون به او بخشوديم و همه را از شايستگان قرار داديم (سوره انبیاء/ آیه ۷۲) وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ ﴿سوره انبیاء/ آیه ۷۳﴾ و آنان را پيشوايانى (ائمه) قرار داديم كه به فرمان ما هدايت میکردند و به ايشان انجام دادن كارهاى نيك و برپاداشتن صلاه و دادن زكات را وحى كرديم و آنان پرستنده ما بودند (سوره انبیاء/ آیه ۷۳) ۱۲ امام شیعیان پیامبران و بر انگیخته الهی نبودند و با خود شاقول و میزان و حکمت بهمراه نداشتند، بلکه مقاماتی بودند که در قرن دوم هجری علمای شیعه به آنها مقام رسالت ، امامت دادند و ساخته و پرداخته ذهن بشر است.
