این سخنان آلبر کامو رو باید از طلا گرفت ، حرفهایی که مانع شنیدن آن میشوند ... 

ما در سخن بزرگان گلچینی از زیباترین و شنیدنی ترین سخنان بزرگان را برای شما جمع آوری و به تصویر میکشیم
اگر این محتوا براتون جذاب بود ، لطف کنید و با عضویت در کانال و لایک کردن کارها ما رو در این مسیر حمایت کنید
همچنین نظراتتون رو هم برای ما بنویسید
سخن بزرگان
#انگیزشی
#سخن_بزرگان
#نقل_قول
#درس_زندگی
آلبر کامو (Albert Camus) در دهکده‌ای کوچک در الجزایر چشم به جهان گشود. او هنوز به یک‌سالگی نرسیده بود که پدرش در جنگ جهانی اول، در جریان نبرد نخست مارن، کشته شد. پس از این فقدان، کامو همراه با برادر بزرگ‌تر و مادرش به شهر الجزیره نقل مکان کردند. آن‌ها در الجزیره، در محله‌ای فقیرنشین، همراه با مادربزرگ و دایی معلولشان در خانه‌ای کوچک زندگی می‌کردند.
آلبر کامو در مقطع ابتدایی معلمی برجسته به نام لویی ژرمن داشت. کامو با کمک این معلم دلسوز، توانست بورسیه‌‌ی تحصیلی معروف‌ترین دبیرستان شهر الجزیره را کسب کند. او سی و چهار سال بعد، جایزه‌ی نوبل ادبیات خود را به پاس قدردانی از نخستین معلمش، به لویی ژرمن تقدیم کرد.
آلبر کامو در شانزده‌سالگی با سرمایه‌‌ی اندکی که از شغل‌های مختلف به دست آورده بود، آپارتمان کوچک خانوادگی‌شان را ترک گفت و زندگی مستقل خود را آغاز کرد. پس از گذشت مدت زمانی اندک، او به عنوان دانشجوی فلسفه وارد دانشگاه الجزیره شد. بیماری سل سلامتی کامو را با تهدیدی خطرناک مواجه کرده بود؛ از همین روی، او پس از کسب مدرک دانشگاهی‌‌اش، به استراحتگاهی در آلپ فرانسه رفت.
پس از بازگشت از اروپا، آلبر کامو مطالعات ادبی خود را گسترش داد. وی بسیاری از آثار کلاسیک ادبیات فرانسه و نویسندگان برجسته‌ی زمان خود را مطالعه کرد او مدت کوتاهی (از سال 1934 تا 1935) عضو حزب کمونیست الجزایر بود.
آلبر کامو به سبب نوشته‌های تأثیرگذار و بعضاً پرحاشیه‌اش که در نشریه‌های مشهور به چاپ می‌رسیدند، بین دوستداران هنر و ادبیات چهره‌ای شناخته‌شده به حساب می‌آمد. او نخستین رمان خود را با عنوان «بیگانه» در سال 1942 به چاپ رساند. این کتاب به محض انتشار، با استقبالی کم‌نظیر از سوی مخاطبان و اغلب منتقدان مواجه شد. مدت زمان زیادی از نگارش بیگانه نگذشته بود که آلبر کامو در همان سال، مقاله‌ی تأثیرگذار «افسانه‌ی سیزیف» را منتشر کرد. رمان‌های «طاعون» و «سقوط»، نمایشنامه‌ی «کالیگولا» و جستار فلسفی «انسان طاغی» از دیگر آثار برجسته‌‌ی آلبر کامو به شمار می‌روند.
آلبر کامو در چهار ژانویه‌ی 1960، زمانی که تنها 46 سال داشت، بر اثر سانحه‌ی رانندگی درگذشت. مقبره‌ی او در گورستان لومارین، در جنوب فرانسه واقع شده است.