تاریخ مشترک ایران و افغانستان [کدامیک ایران واقعی است؟!] 

افغانستان کجاست؟ ایران کجاست؟ تاریخ اینا چه ربطی به هم دارن؟
اشخاصی مثل مولانا، فردوسی، رودکی و خیلی دیگه از بزرگان، ایرانی‌ان؟ افغانستانی‌اند؟ تاجیکستانی‌اند؟ یا اهل ترکیه؟ مسأله‌ای که بارها مورد چالش قرار گرفته، که یکی از معروف‌ترین موارد، داستان جلال‌الدین محمد بلخی یا همون مولانا یا مولوی یا رومیِ که ترکیه اونو مال خودش میدونه، افغانستان میگه اصلا از رو اسمش یعنی اون قسمت بلخی مشخصه که متعلق به ماست و ایران هم میگه این بیشتر شعراش فارسی بوده و اصلاً بجز ایرانی خوندن ایشون کار درستی نیست. حالا کدوم گروه درست میگن و مولانا کجایی بوده؟
تاریخ مشترک ایران و افغانستان مساله‌ایه که مورخین و نویسنده‌های زیادی درباره اون صحبت کردند. تاریخ این دو کشور تا پایان دوره نادرشاه افشار مشترکه و بعد از اون عملا ایران تجزیه میشه و هر دو کشور تلاش می‌کنن تا تاریخ خودشون رو مستقل از دیگری نشون بدن. مثلا افغانستانی‌ها میگن کشور تاریخی ما آریانا بوده و بعدها شده خراسان . اما محمد آصف آهنگ در کتاب تاریخ افغانستان میگه که این اسامی درست نیستن و اسامی تاریخی افغانستان نیستن. درواقع اعتقاد داره باید کشور ایران امروزی میشد ایران غربی و افغانستان میشد ایران شرقی تا به این صورت تاریخ مشترک ایران، برای هر دو کشور محفوظ باشه.
Join this channel to get access to perks:
/ @historygate
همکاران ما در این قسمت:
نویسنده: حمید
تدوینگر: ابوالفضل عسگرزاده
0:00​ - کتاب تاریخ افغانستان - یادداشت‌ها و برداشت‌ها
02:21​ - تاریخ مشترک افغانستان و ایران
05:01​ - تجزیه ایران بعد از نادرشاه
08:05​ - سقوط صفویان به دست محمود افغان
11:44​ - تاریخ افغانستان و کلمه آریانا
18:30- خراسان نام تاریخی افغانستان نیست
منابع:
تاریخ افغانستان یادداشت‌ها و برداشت‌ها - محمدآصف آهنگ
#تاریخ_افغانستان #ایران_کجاست #مولوی_اهل_کجاست تاریخ_ایران_افغانستان #ایران_شرقی #ایران_غربی
#دروازه_تاریخ #تاریخ #کانال_تاریخ #کانال_تاریخی #HistoryGate
آدرس وبسایت:
www.historygate.ir
آدرس کانال تلگرام:
t.me/theGateOfHistory
آدرس اینستاگرام:
/ historygateir
آدرس فیس بوک:
/ historygateir
We try to use copyright free images at all times. However if we have used any of your artwork or maps then please don't hesitate to contact me and we’ll be more than happy to give the appropriate credit.