تفأل حافظ-غزل ۲۵۶- چهارشنبه- ۱۴۰۳/۳/۳۰- 2024/6/19 

نصيحتي کنمت بشنو و بهانه مگير
هر آن چه ناصح مشفق بگويدت بپذير
ز وصل روي جوانان تمتعي بردار
که در کمينگه عمر است مکر عالم پير
نعيم هر دو جهان پيش عاشقان بجوي
که اين متاع قليل است و آن عطاي کثير
معاشري خوش و رودي بساز مي خواهم
که درد خويش بگويم به ناله بم و زير
بر آن سرم که ننوشم مي و گنه نکنم
اگر موافق تدبير من شود تقدير
چو قسمت ازلي بي حضور ما کردند
گر اندکي نه به وفق رضاست خرده مگير
چو لاله در قدحم ريز ساقيا مي و مشک
که نقش خال نگارم نمي رود ز ضمير
بيار ساغر در خوشاب اي ساقي
حسود گو کرم آصفي ببين و بمير
به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار
ولي کرشمه ساقي نمي کند تقصير
مي دوساله و محبوب چارده ساله
همين بس است مرا صحبت صغير و کبير
دل رميده ما را که پيش مي گيرد
خبر دهيد به مجنون خسته از زنجير
حديث توبه در اين بزمگه مگو حافظ
که ساقيان کمان ابرويت زنند به تير
تفسیر اول فال
در زندگی چیزهای زیادی دارید که باید قدرشان را دانسته و به آن ها قانع باشید. سعی کنید از لحظات عمر به بهترین شکل ممکن استفاده کرده و ایام را با خوشی بگذرانید. برای مسائل بی اهمیت خود را آزار ندهید و غصه نخورید.
افکار بیهوده را از سر بیرون کرده و قدر زندگی خود را بدانید. بسیاری افراد به شما حسادت می کنند و حتی به دنبال از بین بردن خوشبختی شما هستند، از حسودان دوری کنید.
تفسیر دوم فال
چرا اینقدر زندگی را به خودت و دیگران سخت می‌گیری؟ عمر می‌گذرد، سخت‌گیری را کنار بگذار و سعی کن قدر روزهای زندگی را بدانی. همه‌چیز نباید طبق میل و سلیقه تو باشد تا احساس خوشبختی کنی، اندک ناملایمات در زندگی هرکسی وجود دارد. به هر چیزی که داری قناعت کن. روزگار را با خوش‌بینی سپری کن و از لحظه لحظه آن استفاده ببر. غم و اندوه خوردن برای چیزهای بی‌فایده و بی‌اساس، کاری ابلهانه است. واقع‌بین باش و با فکر و خیالات بیهوده، خود را دچار رنج و عذاب مساز. افرادی به تو و داشته‌هایت حسادت می‌کنند، از آن‌ها دوری کن هرچند نمی‌توانند به تو آسیب برسانند. به پند و نصیحت افراد دلسوز توجه داشته باش. در هر شرایطی که هستی، رابطه‌ات را با خداوند مستحکم ساز
غزل شماره ۲۵۶ حافظ در حین صدرات خواجه تورانشاه وزیر سروده شده و بازگو کننده دوره‌ایست که حافظ تا اندازه‌ای با خاطر آسوده می‌زیسته است. مطلع غزل با نصیحت به پندشنوی از ناصح دلسوز آغاز می‌شود. در ادامه به اغتنام فرصت و استفاده از ایام جوانی توصیه می‌کند؛ چراکه روزگار همانند دزدی در کمین است که عمر را از آدمی برباید