تقدیم به پاکان عالم ومالکان ذوق و باصفا وصاحب دلان خوش صفت وطالبان فیض الهی وسالکانِ طریقت و شیفتگان ِ اسرار حقیقت و پویندگان ِ اخلاص و معرفت اُمیدوارم که مقبول دل عاشقان قرار گیرد ومرا به دعایی شاد کنند
بسیار عالی. من تا حالا فقط سه نفر را که یکی آن این آقای کریم زمانی است سراغ دارم که واقعاً به زبان مولانا بلد استند و میدانند که مولانا چه میگوید. البته دو مفسران دیگر که یاد آوری کردم یکی جناب جعفر مصفا و دیگرش آقای داود با اسم مستعار (پانویس) می‌باشد.
درود.استاد بسیار جالب فرمودید.اما شاید ما در رنج آفریده نشدیم بلکه در میانه رنج وراحتی هستیم یعنی درقرآن معنی "کبد"حدمیانه است نه رنج کامل که البته شما بهتر آگاه هستید تا بنده بقول شما نسیمی وبارانی از آن جهان میوزد ومیبارد درحد لازمش ومشییت الهی وقدر معلوم تا حکمت الهی همچنان جاری باشد.
جناب مفسر... شما در چه مقامی هستید که اشاره می کنید از لنز دین به مثنوی نگاه کنید...؟ مگر عارف قرن سوم بایزید بسطامی سلطان العارفین و پیر خرقان،را نخوندید که اشاره می کنند : برای رسیدن به حقیقت درون حتمن نباید از شریعت و طریقت گذشت تا به حقیقت رسید..؟ برای رسیدن به حقیقت درون بقول پیرخرقانی...لزومن یک مسیر وجود نداره... گاهی اشخاصی هستند که اعتقادی به خدای ادیان ندارند،اعتقادی به تمام پیام آوران ندارند...اما به حقیقت درون رسیدند ابوسعید ابوالخیر چه زیبا می گوید...به عدد هر ذره ،راهست به حق اما هیچ راه،بهتر و نزدیکتر از آن نیست که راحتی به دلی رسانی مگر شمس تبریزی نگفت...هر فسادی که اندرین عالم فتاد منشا آن بود ،تقلید عباد نکنید جناب...نکنید....لنز تفسیر مثنوی معنوی،حتمن نمیبایست دین باشد...فقط کافیست که انسان موقع مطالعه مثنوی به معنویات اخلاقی و خدمت به این دنیا اعتقاد داشته باشه....و یا حتا نداشته باشه....فقط کافیه انسان برای بهتر شدن ،در تلاش باشه...
