با سپاس از شما . برای درک ادبیات پیش از هر آغاز خوانش باید به تمام استعاره ها و کنایه ها و شباهتها آگاه باشیم و باید دیدگاه شاعر و نویسنده را نیز بدانیم . در زمان دیکتاتوری و باورهای شدید دینی سنتی بسیاری از شعران برای روشنگری از کنایه ها استفاده میکنند و سهراب در همین گروه است . او از شعرای عرفان و آگاه ماست که شعرش باید در دوره ی درستی تفسیر شود . شعر خانه دوست کجاست ، شعری ست عرفانی نه صوفی گرایی .فقط بسنده میکنیم که چگونه در شعرش پنجره ای را میگشاید که تنها اندیشمندخردمند میتواند درکش کند ، او میگوید : قبله ام یک گل سرخ ؛؛؛ این خود نبردی ست با تمام قشرهای دین زده زمان خودش و اوست که طبیعت را برجسته میکند و در مقام والایی از انسان قرار میدهد ، یعنی همان پروردگار .
