بخش دوم از جلسه اول روانشناسی ژرف و کهن الگویی که در تاریخ 14/9/2019 در سیدنی برگزار گردید بر دو موضوع ذهن و تاریخ تکامل اگاهی و همچنین تفاوتهای بنیادین میان دنیای چیزها World of things و جهان عملکردها realm of actions تمرکز دارد که نخستین به علم و دومی به روانشناسی و بخشهای عمده ای از فلسفه و همچنین الهیات تولد می بخشد.
حقیقت این است که تمامی تاریخ پیدایش نئوکورتکس یا مغز نوین انسانی که بخش عمده لوب فرونتال مغز را تشکیل می دهد تنها حدود دویست هزار سال است که در مقایسه با پیدایش مغز بیولوژیک و آرکئوکورتکس در خزندگان که قدمتی حدود 550 میلیون سال دارد حدودا 2700 بار جوانتر است و این خود نشان دهنده این است که خودآگاهی و یا ذهن خودآگاه بشری توانی بسیار محدود و شکننده ولی در حال افزایش در برابر ناخودآگاه کهن و تاریخی گونه های جانوری در تاریخ تکامل زیستی دارد.
بخش بعدی صحبتها در این قسمت بر این مهم تاکید دارد که ما می توانیم چیزها را در ارتباط با خودشان درک کنیم ویا در ارتباط با خود. ما حتی اگر بخواهیم که بپذیریم تنها چیز واقعی در جهان دنیای متریال و ذرات تشکیل دهنده آن است، در زندگی روزمره خود ، درک جهان به شکل مادی و علمی روشی نیست که ما جهان را در عمل درک می کنیم. ما هر لحظه ناچاریم که در جهان عملکردها تصمیم گیری کنیم و بی وقفه به دنبال یافتن معنا در جهان بی معنای علمی هستیم. آنچه عمیقا کهن و تاریخی است و با عواطف ما پیوسته، بازنمایی روانشناختی جهان بیرون در درون ماست.
ما حتی اگر بخواهیم نیز هرگز نمی توانیم خود را از مشاهدات بیرونی مان جدا کنیم و درست به همین دلیل فارغ از علاقه ما به پاسخ به این سوال که جهان از چه چیز درست شده است و قوانین حاکم بر دنیای چیزها چگونه عمل می کند پیوسته و به شکل گریز ناپذیری با این سوال در گیریم که ما در جهان چه باید بکنیم؟
24 сен 2019
