سروش در توضیح این موضوع می گوید : به اندازه "نی"(صدایی که از نی نی در اینجا یعنی پیامبر خارج میشود سخنی است که بعنوان کلام وحی از زبان پیامبر بیان شد) صدا پس داده می شود ، نه به اندازه خود صدایی(صدای خدا) که در او ریخته می شود . همه پیامبران و همه عارفان نی هایی بودند بر دهان خدا . هر کدام به اندازه خودشان نفس الهی را بازتاب می دادند. خداوند اینگونه به زبان بشری سخن میگوید و پیامبری را برمی گزیند و می گوید هر چیزی که تو بگویی من قبول دارم و حرف زدن آن پیامبر ، حرف زدن خدا محسوب می شود
12 апр 2012
