"پلاتون(افلاتون) در جمهوریش می نویسد " روان آدمی از موسیقی ، هم آهنگی و وزن و لطافت می آموزد و روحی که هم آهنگی و وزن و لطافت داشته باشد داور خردوری خواهد بود "
و این کلام افلاتون بود اما آنچه که امروز موسیقی نامیده می شود سرچشمه اش موسیقی محلی است ، موسیقی محلی را باید مادر دانست ، سرایندگان و سازندگان موسیقی محلی یک نفر مشخص نیست بلکه برآیند شادی و غم مردمان است در فراز و نشیب زمان .
اما درباره این ویدئو افزون بر خوانندگان محلی فارس، داریوش رفیعی در نگهداشت این موسیقی گام موثر برداشت. رفیعی از کرمان برخاست و صدای دلسوزش هم رنگ و هم گام موسیقی محلی شیراز بود. او یادمان های زیادی را در این راه از خود به جای گذاشت که پس تر، کوروس سرهنگ زاده که اوهم از بم بود و صمد پیوند که خود شیرازی بود این ره را ادامه دادند."
شایان توجه است که اصل ترانه و متن بالا را آقای دکتر تورج پارسی ، جهت تهیه این ویدئو در اختیار من قرار دادند.امیدوارم که این گام در راستای زنده نگاهداشتن موسیقی بومی تداوم بیابد.
27 май 2012
