سلام آقاى دكتر سروش . با تشكر از اطلاعات ارزندهاى كه در اختيار ادب دوستان ميگذاريد . خواستم يك نكته كوچكى را كه مابين صحبتهايتان اشاره كرديد كه نميدانيد خدمت شما عرض كنم . من از يكى از قربانيان فاجعه سال ٦٠ هستم . شوهرم را إعدام كردند و به خودم هم اجازه كار ندادند ، در حاليكه دختر دومى ام فقط ١٨ روزه بود . اين بود روش اينها . بقول سعدى بزرگوار اگر او جرم داشت من و بچه ها كه نداشتيم ولى از همه چيز محروممان كردند. اين جهت اطلاع براى شماست . سپاسمندم كه نظرم را خوانديد.
