بیست و چهارم اردی بهشت زادروز استاد پرویز مشکاتیان است و امسال این اسطوره ی بی جانشین موسیقی ایران شصت و شش ساله می شوند.
شهریور سال نودونه، به مناسبت سالروز درگذشت زنده‌یاد مشکاتیان، استاد اردشیر کامکار و استاد بهداد بابایی مهمانان آرش نصیری در برنامه هزارصدا بودند تا درباره‌ی دوست و استادشان سخن بگویند. این هر دو سخنرانی در سه بخش تقدیم شما عزیزان خواهد شد؛ گفتگوی جناب کامکار در یک بخش و گفتگوی جناب بابایی به خاطر طولانی بودند در دو بخش.
بهداد بابایی ردیف‌دان، موسیقیدان، محقق و نوازنده برجسته موسیقی دستگاهی ایران، خواهرزاده‌ی استاد مشکاتیان هم هست و بنابر این، به معنای واقعی در کنار و تحت تعلیمات استاد بزرگ شده است و گفتگو با ایشان، به نوعی هم خانوادگی‌ست و هم هنری و حرفه‌ای. شاهد خواهید بود که ما این گفتگو را از پدربزرگ ایشان و پدر گرامی استاد مشکاتیان، جناب استاد حسن مشکاتیان شروع کردیم که یک موسیقی‌شناس و ادیب بود و تاثیرش در ریشه دواندن فرهنگ در خانواده بسیار ژرف.
این بخش اول یک گفتگوی مفصل است و بخش دوم آن نیز در طی روزهای آینده تقدیم خواهد شد.
بخشی از تیترهای این بخش از گفتگو:
-نکاتی کمتر شنیده شده از پدر و معلم اول استاد مشکاتیان، زنده‌یاد حسن مشکاتیان
-دوستی استادان مشکاتیان و کیانی‌نژاد از همان اردوهای رامسر شروع شد و هر دو هم در آنجا مقام آوردند.
-مقدمه‌ی بیداد را ابتدا استاد علیزاده اجرا کردند و بعد که از ایران رفتند زنده‌یاد لطفی هم آن مقدمه و هم سایر قطعات را دوباره اجرا کردند.
-منش موسیقی استاد مشکاتیان مربوط به ذهنیت و درون خودشان است.
-مشکاتیان جزو کسانی به شمار می‌آیند که برخوردار از جان عاشق هستند و این افراد خیلی هم کم هستند.
-آتشی در وجود مشکاتیان بود که خیلی قابل توصیف و تفسیر نیست. شور و شعورش برونداد این آتش عشق بود.
-خودش هم همیشه از این عشق می‌گفت و برای خود ایشان هم قابل شرح و بیان نبود.
-نزدیک بودن با استادان شفیعی کدکنی، تخوان ثالث، زریاب خویی، فریدون مشیری، نجف دریابندری، مرتضی کاخی، سایه، سیمین بهبهانی و بسیاری دیگر از بزرگان خیلی روی ایشان تاثیر داشت و خود استاد هم عمیقا اهل مطالعه بود و بسیار می‌خواند.
-به ادبیات این سرزمین فراتر از بلد بودن و مطالعه شعر اشراف داشت و سبک شناسی می‌دانست. در حیطه ادبیات فارسی عمیقا ورود کرده و اشراف داشت. وقتی شعری را می‌خواند دوست نداشتی تمام شود.
-از ریشه‌های هنر و فرهنگ این سرزمین درک عمیقی داشت.
-مشکاتیان و هم‌نسلان آنها هرگز آموخته‌های استادان پیشین خود را تکرار نکردند اما کارشان ضمن نو بودن عطر سنت داشت.
-موسیقی هر سرزمین مبتنی‌ست بر زبان رسمی آن سرزمین.
-مرتضی خان محجوبی با پیانو طوری موسیقی ایرانی را اجرا می‌کرد که ایرانی تر از آن نداریم.
-سونوریته‌ی نی استاد کسایی متاثر از ساز استاد صبا بود.
-تحلیل کاراکتر هنری، شیوه نوازندگی و جایگاه استاد مشکاتیان
-مشکاتیان روح شعر را درک می‌کرد و درک عمیق شعر کلاسیک ایرانی به همین راحتی نیست.
-هنرمند ضبط و پخش صوت نیست!
این گفتگو و بخش دوم آن را ببینید و برای دوستان و علاقمندان بفرستید.
11 май 2021
