از چنان عرشی به چنین فرش در هیچ باوری نمی گنجد. اوج شکوفایی موسیقی ایران برهه ای بود که سپری شد. چنین آوای دلنشینی در سالیان پیش رو و پس از ما نیز روح افزای آیندگان خواهد بود. روحشان قرین آرامش. تشکر از اشتراک گذاری این محتوا
آوازی از اعماق عشق سوی ابدیت.ترکیب دلنواز و بی بدیل از شعر و آهنگ و صدا از سه استاد جاودان هنر ایران رهی و خالقی و بنان.چنین سمفونی عاشقانه ای هرگز تکرار نخواهد شد،چنانکه شاهنامه تکرار نگردید و حافظ.و آنچه میماند دریغ است از بیراهه ای پیش روی مردم، برای راه نسپردن سوی این گلستان.
اجرای شور، همایون، اصفهان، چهارگاه و سه گاه در کنار هم انگار دستگاه ها رو خود خالقی ساخته که انقدر راحت همشونو به خدمت گرفته به این میگن دانش موسیقی ایرانی که برای آموختنش یک قرن هم کمه Unlike other musics to enjoy completely from Persian Music you need to have knowledge like physics or mathematics. For understanding Iranian Classic Music or songs, you have to understand Farsi poems by your heart, in addition you must have knowledge about Persian Music. you can understand it if you hear it again and again.
۱۰ اردیبهشت زادروز غلامحسین بنان ( زاده ۱۰ اردیبهشت ۱۲۹۰ تهران -- درگذشته ۸ اسفند ۱۳۶۴ تهران ) خواننده موسیقی کلاسیک ایرانی بنان از سالهای ۱۳۲۱ تا دهه ۱۳۵۰ در زمینه موسیقی ملی ایران فعالیت داشت و از سال ۱۳۲۱ صدایش همراه با عده‌ای از هنرمندان دیگر از رادیو به‌گوش مردم رسید. او را روح‌اله خالقی در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری کرد و از بدو شروع برنامه «گلهای رنگارنگ» بنا به‌دعوت داود پیرنیا نیز همکاری داشت. وی در طول فعالیت هنری‌اش، حدود ۳۵۰ آهنگ اجرا کرد. ویژگی صدای وی زیر و بم‌ها و تحریرهای صدای او بود که هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به‌نغمات جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت. مانند تصنیف «الهه ناز». برخی او را بزرگترین اجرا کننده سبک وزیری - خالقی می‌دانند. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی بود. همچنین به مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی تسلط داشت. آن زمان ارکستر رادیو به‌رهبری روح‌اله خالقی، خوانندگی بنان و با شرکت پرویز یاحقی، علی تجویدی، مرتضی محجوبی و ... تشکیل یافته بود. بنان در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد روح‌اله خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور رفت و به‌سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به‌کار مشغول شد و در سال ۱۳۳۴ به‌ریاست شورای موسیقی رادیو رسید. وی از ابتدا در برنامه گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشت و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری از او به‌جای ماند. در این برنامه‌ها، استادان موسیقی سنتی چون خالقی، صبا، محجوبی، عبادی، تهرانی، تجویدی و... با او همکاری داشتند. او نخستین کسی است که لقب صدا مخملی در موسیقی را دارد. در ۲۷ آذرماه ۱۳۳۶ وقتی بنان با اتومبیل در جاده کرج مشغول رانندگی بود، با کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب بود، تصادف کرد و در این سانحه چشم راستش را از دست داد و همیشه از عینک دودی استفاده می‌کرد. از ترانه‌های بنان می‌توان به آهنگ آذربایجان در دستگاه شور، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا در مایه بوسلیک، الهه ناز در مایه دشتی، بهار دلنشین در آواز اصفهان، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان، تصنیف توشه عمر در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مرا عاشقی شیدا در دستگاه سه‌گاه، من از روز ازل در دستگاه سه‌گاه، نوای نی در آواز دشتی و سرود ای ایران در مایه دشتی اشاره کرد. غلامحسین بنان در ۷۴ سالگی درگذشت و در اما‌مزاده طاهر کرج به‌خاک سپرده شد.
the most complex and rich iranian music I ever heard. I used to have the complete piece, but I lost it. WOuld you please upload the complete piece in you tube. this is a masterpiece that Banan offfered 10000 toman to however can sing it, no one won the prize (according to his interview on the youtube).
