هویت چیست؟ آیا هویت زوال می‌یابد؟ پرگار 

اگر هویت مهم نیست چرا در اروپاه در کارت هویت یا پاسپورت زاد را درج می‌کنند یعنی در کجا بدنیا آمده و نو کلتور و کلچری دارد ٫ هویت برگ و بار ساقه و ریشه یک انسان است هر ثمره ای مثبت و منفی که هویدا شد همه هویت آنرا میپرسند

تشکر پرگار! Thank you Pargar for this informative session!

طبق تحقیقاتی که انجام شده است کودکان 5 - 6 ساله متوجه تفاوت نژادی با دیگر کودکان نمیشوند. فروید در مورد هویت فردی و هویت اجتماعی نظریات جالبی دارد. موضوعی که در این برنامه مطرح میشود که مثلا اشخاص در انگلستان دیگر در قید تفاوت ها نیستند خود یک هویت اجتماعی نوین است. اگر در آن جامعه کسی نژاد پرست باشد در واقع دچار تقابل با این هویت اجتماعی خواهد شد.

Very good! I'm studying Farsi and it is good. Thank you Pargar!

هویت ذاتیه و ویژگیهائیست که افراد رو متمایز میکنه ولی زوال ناپذیره چون در تقابل و کنش،واکنش جامعه قرار میگیره..

از برنامه پرگار خواهشمندم که یک برنامه ای از پرگار را بحث یکی بودن ایران و افغانستان قرار دهد که نژاد و زبان این دو ملت فعلی در واقع یکی هست .

وجود شما اقای کریمی (نقش شما در مدیریت بحث ها ) و برنامه پر بار پرگار بسیار ارزشمند و گرانبهاست . ارزوی سلامتی

موضوع هویت خیلی وسیعه و میتونه جنبه های مختلفی رو در بر بگیره. از طرف دیگه هویت در سطوح مختلف چ اجتماعی چ فردی چ رفتاری و چ جغرافیایی، چ زبان و یا رنگ پوست و دیگر علایم ساخته میشه که نتایجش را در دوره های مختلف و همین امروز شاهدیم. بعنوان مثال اگر به هویت طلبی ملی، قومی، زبانی، مکانی و نظایر آن که جوامع رو درگیر خودش کرده (البته مذاهب و نگرشهای ایده‌آلیستی نیز) بپردازیم در واقع نکته اصلی اینجاست که هرآنچه (اگر به گزاف نگفته باشیم) بعنوان هویت روی آن ارزش گذاری صورت بگیره و فضیلت و برتری بوجود بیاید، از نظر من یک هویت مضر خواهد بود. هویت اگر برای افراد مراتب فخر و به خود بالیدن و یا سرافکندگی و تحقیر را در پی داشته باشه مسلماً نقش مضری را در بر خواهد داشت. در بحث دیگه‌ای اگر بگوییم خیلی از هویتها انتخابی نیست مثلا اینکه من فارسی زبان هستم یا من ایرانی هستم عرب هستم ترک هستم آفریقایی یا به قولی بلوند باشم به خودی خود انتخابی نیست اما اگر هرکدام از اینها مراتب افتخار، فضیلت و یا سر افکندگی بدنبال داشته باشه دقیقا نقطه‌ایه که موضوع هویت را از یک پدیده طبیعی و خنثی به یک کنش تبعیض آمیز و مضر تبدیل میکنه.

برنامه خوبی بود و بحث مورد نیاز امروزی مخاطبین و یک نکته وجوداشت آنکه هردو مهمان همسان اندیش بودند تقریبا دیدگاه همسان اگر یک مهمان سومی هم می بود با دیدگاه متفاوت جذاب تر میشد و مهمانان شما کمتر با پشت دانه علمی سخن گفتن متأسفانه هیچ نظریه علمی محکم را مطرح نکرد فقط از گافمن در حد برداشت سخن گفت بهرحال تشکر

Wow afarin

برای بهتر فهمیدن هویت یا در حقیقت بحران هویتی امروزه تمام جوامع بشری به پیش گوی های پیرو پائولو پازولینی مراجعه کنید ، شگفت زده خواهید شد بنظرم تعریف کاملی از هویت شخصی در رابطه با وابستگی به جامعه و هویت وابسته به جامعه بدون هویت امروزی است .

من فکر میکنم دلیل و هدف برنامه این هفته در مورد مشکل اقوام و قومهایه افغانستان هست که خیلی تعصب زیادی رو هویت قوم خود دارن و این تعصب باعث میشه جامعه نتونه به طرف همبستگی و ساختن یه کشور متمرکز ملی حرکت کند.

کارشناس این موضوع کسی به‌نام حمزه واعظی است. ایشان در این باره دو کتاب نوشته است. جایشان در این برنامه خالی.

با درود، جلسه رو پربار ندیدم. بهتر است جلسه با حضور فلسفه دان، روانشناس و جامعه شناس شکل بگیره. نه احساسات فردی.

چگونه آگاهی ها ساخته می‌شود جز زبان پاسخی ندارد و این زبان است که به یاد می آورد اما زبان در چه شرایطی زبان است یک ماشین کارخانه فقط در شرایطی تبدیل به یک سرمایه میشود در غیر آن شرایط بعنوان یک سرمايه ارزش‌گذاری نمی‌شود مناسبات و روابط تولید به عنوان یک مکمل بر رفتار انسانی عمل میکند همانطور که می‌تواند که یک سیاه پوست را که یک سیاهپوست است تبدیل به برده کند و همین شکل انسانی را که انسان است به حیوان زبان ها نیز می‌میرند و شاید جز فریاد خاموش در تاریخ چیزی باقی نماند

از نظر من هویت وجود دارد ولی فقط یکی است و آن هویت انسانی است و نه هویت ملیتی،جنسیتی،شخصیتی و غیره . ما در حال برداشتن اولین گامها به سوی دوران وحدت هویتی هستیم.

Tazzade [makani] mehman (nurayee) =>refrence be freud o attack be digar mehman (Mr.hakimi) =! hamgarayee hoviat (naghsh) Mr.hakimi va natije giri Mr.nurayee be obur az marzHa!! Va dar nahayat hekayat az multiverse ..... [neshani jomle man bedune moshahede ta nahayat barname ](35:35)

حیف موضوع به این خوبی ولی متاسفانه مهمانها از سواد کافی برخوردار نیستن

هویت یک موضوع عجب و غریب نیست اما یک موضوع معنا دارست که به ما معنا میدهد. میخواهم یک مثال دیگری بزنم. شاید شد که با خودتان ناهار به محل کارتان و یا دانشگاه که میروید نبرده اید و بعد از یک فعالیت خسته و به شدت گرسنه شده اید به همراه همکارتان امریکای که نزدیک زدی بهم میکنید بسوی یک رستوران یا غذا خوری که نزدیک محل که شما میروید که معرفتش هات داگش میباشد؛ از آنجا غذایتان را میگیرید و میخورید. دوستان در حالیکه میگوید که عاشق هات داگ ها این رستوران هست و با میل و العاب میخورد و شما به او لبخند میزنید. اما با خودتان میگویید نه اصلاً سس دوست ندارم؛ و به او میگوید ترجیح تان همبرگر. اما یکی از گزینه هایتان در صورت که بخواهید سریع غذای بخوری چه همراه همکارتان و چه خودتان به تنهایی همان رستوران و در یک سال شاید بار ها و بارها به آنجا بروید و هات داگ آنجا را بخورید. حالا در نظر بگیرد. در یک روز آخر هفته که آنقدر خسته هستید که نزدیکهای ظهر بیدار شده اید و بعد از یک دوش گرفتن با حوصله یک غذایی برای خودتان تهیه میکنید و بعد از آن با خودت میگویید چکار کنم و آماده میشوید که بروید بیرون و خرید کنید. از طرفی نمیخواهید تنها باشید؛ به یکی از دوستان زنگ میزنید و به او میگویید میآیی برویم خرید و او از پشنهاد شما استقبال میکند و میگوید باش بیا دنبالم که با هم برویم. وقتی که خانه دوستان میروید. میببینید دوستان دارد سس بندری درست میکند و بوی غذا فضا را پر کرده است. با آنکه سیر هستید اما میل دارید که بشینید و بخورید و تمام غذای که دوستان برایتان کشید به همراه یک لیوان دوغ میخورید و لذت میبرید. و به خودت میگویید عجب چیزی زدم به رگ. شاید به نظر بیآید که این تنها سلیقه ماست که البته هم هست اما این سلیقه ها از طریق سیستم عصبی که در مغز بایگانی شده اند فعال میشوند و ریاکشن نشان میدهند. این ریکشنهای کوچک و کوچک مرا به یک فرهنگی به یک محیط بیشتر سوق میدهد که هویت من را تعیین میکند و با خودت میگویی که هویت یک جای دور نیست در نزدیک ماست زمانی که آنرا لمس کردیم از آن به راحتی غبور نکنیم. در ضمن همانطوری که در برنامه مطرح شده. بیشتر از اوقات این ما نیستم که میخواهیم خودمان را تعریف کنیم؛ آن دیگران هستند که میخواهند که شما خودتان را تعریف کنید. چون آنها خودشان را در ما نمی ببیند. شاید بهتر هست بگویم یک مهاجر که این شانس را داشت که با فرهنگهای مختلف روبرو شود، هویتش را در اقوام و ملیتهای دیگر هم دید و احساس نزدیکتر به اقوام دیگر کرده در نتیجه هویتش گسترده تراز منطقه که در آنجا به دنیا آمد و پذیریش وسیع تر شده و در نهایت تحملش بیشتراز قبل شده. البته اگر اجازه به خودش داده باش که بزرگ بشود.

از دیدگاه من هویت یکی از مهمترین موضوعات که بایستی بیشتر روی آن تامل کرد و به راحتی نمیشود از روی آن گذاشت؛ چه برسد که آنرا قبول نکرد. ابتدا ترجیح میدهم به چند نکته اشاره کنم، متن کوتاه که در اول برنامه با آن شروع کردید. چه بسا از موضوع هم خارج شوم. (از قدیم میگفتند حرف، حرف میآورد) . فارغ از تجربه جناب حکیمی میخواهم این را اضافه کنم. (که در آن شیرینی و تلخی زندگی در آن میشد دریافت کرد) زبان مهمترین ارکان ارتباط بین انسانها میباشد. و هر چه ما به زبان رایج آن منطقه که در آن زندگی میکنم، می توانیم با مردم آنجا ارتباط بگیرم و احساسات، خواهش ها، درخواست، و عقاید خودمان را ابراز بکنیم. هر چه قوی تر در کلام باشیم تاثیر گذارتر و بیشتر مورد استقبال محیط اطرافمان خواهیم بود. اما زبان میتواند هویت ما را هم تعیین کند. اگر ما به چند زبان تسلط داشت باشیم و در ضمن نقاط مختلف دنیا زندگی کرد باشیم که با آن خوی گرفته باشیم. آن زبانی که بیشتر دیگر احساسات ما را برانگیزد و با شنیدن یک شعر و ترانه به آن زبان در وجودمان طوفانی از شور وشوق ایجاد کند و میتواند چنگ به دلمان بزند آن زبان هویت ماست. چه بسا به زبانهای دیگر تسلط کافی داشته باشیم. در ضمن شاید یک اورپایی و یا امریکایی و هر کشور دیگر که فرد به آن کشور مهاجرت کرده و به زبان آنجا تسلط کافی را نداشته باشد آنگونه که مردم محلی آنجا سخن میگویند. شاید روبرویش نخند و یا اصلاً در تنهایی خودش هم نخند؛ اما یقیناً آنقدر زمان به فرد مهاجر که زبانش همراه با لهجه و شکست هست نمیدهد که او را بفهماند که او کاملاً چه میخواه بگوید. نه سیستم صبر و حوصله برایش گذاشت و نه دغدغه اش آن مهاجر و نه زمانی دارد که بنشیند که فر مهاجر را بفهمد. آنقدر شما را گوش میدهد که بتواند یک برداشت در ذهن خود از گفتهای آن مهاجر بدست بیآورد؛ چقدر برداشت از گفت های مقابل درست باشد خدا داد و بس. مردم با زبان مادرشان حرف میزند هرفردی یک برداشت میکند و گاه آن برداشت ها زمین تا آسمان با متفاوت اند. آن چه به مروز بر سر مهاجر میآید آن خواهد بود که چرا کسی مرا نمیفهمد؟ چرا در مورد من اینگونه برداشت میکند؟ چر اینقدر دست و پا میزنم کارم پیش نمیرود؟ این چرا ها به جایی میرسد که یک خشم کوبنده در انسان بوجود میآید. و به مرور جسارت و شهامت را از دست میدهد و احساس بیگانگی سرتاسر وجدش را میگیرد. انسانی که دل به دریا زده از آن سوی مرزها و دریاها گذشت و به این سوی مرز آمد. حال نمیتواند از شهری به شهر دیگر برود. چون جسارتش خردو له شده.

هویت شناسه تون هستش اگه فیلسوف باشی یاکارگروقتی رفتی زیرخاک میگن یک ایرانی فیلسوف یاکارگررفت زیرخاک'خودتونوخسته نکنیدوانسان باشیدمهمترین هویت انسان بودنه'بگذاریدبگویندیک انسان شریف ازبین مارفت

Amir Norouzi, [21.07.20 09:33] چند روز پیش فایل صوتی هفت دقیقه‌ایی از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی منتشر شد که دربارهٔ زبان فارسی و زبان‌های محلّی بود. این هفت دقیقه بخشی از کلاس درس ایشان در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران در تاریخ یکم خرداد ۱۳۹۷ است. چنان‌که در فایل منتشرشده نیز شنیده می‌شود، استاد ابتدا خاطره‌ای از دوران حضورشان در آکسفورد و برخوردشان با جُنگی خطی می‌گویند که شامل اشعاری به سبک هندی از فردی انگلیسی‌زبان و عضو کمپانی هند شرقی است. سپس از اهداف انگلیسی‌ها در آموختن زبان فارسی و آشنایی با فرهنگ ایرانی سخن می‌گویند که با این کار زبان فارسی را در هند برانداختند و با رواج زبان اردو راه را برای زبان انگلیسی گشودند و اندک‌اندک آنچه خواستند، کردند. استاد در این بخش می‌گویند: «[انگلیسی‌ها] بعد از اینکه مسلّط شدند، گفتند گور بابای زبان فارسی، شما زبان فارسی براتون خوب نیست. شما بیایید اردو رو که یک زبان محلّی است، اینو بگیرید بزرگش کنید و همین کار رو کردند. می‌دونستند که زبان فارسی شاهنامه داره، مثنوی داره، سعدی داره، حافظ داره، نظامی داره؛ می‌تونه با شکسپیر کشتی بگیره. ولی زبان اردو چیزی نداره که با شکسپیر کشتی بگیره. بعد از مدتی بچّهٔ هندی میگه: گور بابای این زبان اردو. من که می‌تونم شکسپیر بخونم، چرا این شعرهای ضعیف و این ادبیات چی چی... اصلاً زبانم رو انگلیسی می‌کنم، چنانکه کردند» (از ۱:۱۳ تا ۲:۷ از فایل منتشرشده) پس از آن با اندرزی مشفقانه به ماجرای این روزهای زبان‌های محلّی اشاره‌ای کوتاه می‌کنند و به سیاست روس‌ها در آسیای میانه می‌پردازند که هر قومیّت کوچکی را پرورش می‌دهند و آنها را از زبان فارسی و فرهنگ ایرانی دور می‌کنند تا آنچه انگلیسی‌ها در هند کردند، اینها در آسیای میانه بکنند. یعنی با پرداختن به زبان‌های محلّی و از بین بردن زبان فارسی و فرهنگ ایرانی در آسیای میانه، جوان قوم قزاق که زبان‌ محلّی‌‌اش آثاری مانند آنچه در زبان فارسی می‌بینیم، ندارد، می‌گوید حال که زبان ملّی من از لحاظ دارا بودن آثار ادبی چنین است من پوشیکن می‌خوانم، لرمانتف می‌خوانم و روس می‌شود. سپس برای اینکه سوءتفاهمی پیش نیاید و همه بدانند غرضی جز خیرخواهی و دوراندیشی در این سخنان نیست، می‌گویند: «ما نمی‌خوایم هیچ زبان محلّیی رو خدای‌نکرده... چون این زبان‌های محلّی پشتوانهٔ فرهنگی ما هستند. ما اگر این زبان‌های محلّی رو حفظ نکنیم، بخش اعظمی از فرهنگ مشترکمون رو عملاً نمی‌فهمیم. ولی این زبان بین‌الاقوامی که قرن‌ها و قرن‌ها و قرن‌ها همهٔ این اقوام درش مساهمه دارند. هیچ قومی بر هیچ قوم دیگری تقدم نداره در ساختن امواج این دریای بزرگ» (از ۴:۳۶ تا ۵:۱۴ از فایل منتشرشده). سپس دوباره به تشویق‌های قدرت‌های سلطه‌طلب دربارهٔ زبان‌های محلّی می‌پردازند و اندرز می‌دهند که مواظب این مسائل باشیم. پس از آن دوباره به آسیای میانه و روس شدن فرزندان و نسل‌های آیندهٔ آنها در ادامهٔ همین سیاست‌های زیرکانه و سلطه‌طلبانه که در قالب حمایت از زبان‌های محلّی و فرهنگ‌های قومی روی می‌نمایند، اشاره می‌کنند. همین.

هویت دو نوع است، یکی شخصی که انسان خوذش آنرا برای خودش بیان میکند، و بر دیکران میپذیراند، هوت دوم هویت است مه توسط دیگران بر شما می قبولانند. چه از نظر دینی، قومی با زبانی...نوع اول هویت حقیقی هر انسان است، هویت دوم کاذب.

جسارتاً، برنامه تون کمی بی هویت بود!مسئله پیچیده تر ازین حرفاست..، به نظرمن هویت ب مثال خون در رگهایمان اهمیت دارد و بدون هویت انسان بودن مفهومی ندارد، چرا که انسان بودن خود یک هویت است!

بلاخره اين هويت چه ميشه ؟ شور شو در آوردين !

هویت شاید برایم بی ارزش شده ولی:نمیتوانم بپذیرم که فارسیبانان سمرقند، بخارا ومرو راازبک وترکمن بسازند.عبدالحی گردیزی وادیب پشاوری را پشتون وسنایی،سینا،دقیقی، خسرو وووووووو. وجامی راهویت (افغانی) بدهند. آرزومندم هرکه هرچه است خوش، توانا وپیشرو باشد.

با پوزش ، سوژه هویت و بحث هردو مهمان برنامه دو ریال هم ارزش نداشته خصوصا آن استاد بازنشسته که برای خودش داستان میبافت که هیچ معنی و‌مفهومی نداشت ، این نوع بحث های بظاهر علمی و فلسفی اتلاف وقت است و کوچکترین منفعتی برای مخاطب نداشته و ندارد

هویت واژه بی معنیست حاجی.... از کجا امدی، جد و اجدادت از کجاست... چطور هویت نفر را تشخیص داد ؟ از فرهنگ، از ملیت یا از کردار و رفتار نفر ؟؟؟؟