منم الان ۴۱ سال در امریکا شهر لوسانجلس زندگی میکنم از دانشگاه تهران لیسانس ادبیات گرفتم وقتی برنامه شما را دیدم چقدر خوشحال شدم مرا مثل مارسل پروست در زمانهای از دست رفته بردی به گذشته عمیق . هر کاری داشتی تعارف نکن بهم اطلاع بده روی چشم .عزت شما زیاد دخترجان
مونای عزیز، خیلی ناراحتم از این که زمان طولانی هست که فعالیت ندارید، بین بی نهایت ویدیو ها زرد این پلتفرم محتوای ارزشمند ارائه میدادین من به شخصه خیلی خوشحال میشم اگر ویدیو جدید آپلود کنید❤
سلام استاد پرداختن به ریشه واژگان جالبه. پفیوز هم بنظر همین پوف+یوز هست که شما میگی بنوعی میشه طبل توخالی تعبیرش کرد البته بفرمایش خودتون در طی زمان معانی بسیار تغییر میکنند. سپاس از شما خانم دژبان
سلام من با یه خانواده ای آشنا هستم که از این کلمات قدیمی زیاد استفاده میکنند و جایی هم نشنیدم کلمات نادر مانند قیتاسی به معنی ته دیگ یا چهار پا بر به معنی گربه خیلی برام جالبه همیشه دوست داشتم یه کسی باشه که از این کلمات برای بقای زبان فارسی کمک بگیره
درود مهربانو اولا هیچ جا ثابت نشده که بز حیوان ترسویی باشه که بزدل رو به معنای ترسو بگیریم. در واقع شکل درست این کلمه بذ دل بوده و بذ همون بد بوده که در گذشته رسم الخط فارسی این چنین روال بود یعنی حرف دال را اگر قبلش ساکن بود به دال منقوطه می نوشتند مثل گنبذ که هنوز هم مازندرانی ها به شعر گنبد میگن این مطلب در کتاب دستور زبان پنج استاد هم اومده پس بز دل در واقع به معنای بد دل است یعنی کسی که فکر بد و تصورات بد میکنه و بزخری هم همین طور در اصل بذ خری بوده یعنی بد خری و کسی رو که متلی رو به قیمت پایین می خریده می گفتن بز خری می کنه یعنی بد می خره