خدا عمر با برکت وسلامتی بدهد به این بزرگوار که از شاگردان شادروان علامه طباطبایی میباشند، ایشان ستاره ای درخشان در آسمان فلسفه وعرفان ایران و جهان می باشند، امیدوارم جامعه ی علمی ما نهایت استفاده و قدر دانی از ایشان را داشته . باشند
به نطرم همونطور که فرمودید هم خنده و هم گریه خیلی پیچیده هستند . خنده هم گاهی از سر استغنا و بی تعلقی به دنیاست و همیشه دلیل اتصال به دنیا نیست . همونطور که گریه ممکنه منشا اش حقارت و حرص به دنیا باشد .....یادمه شاگرد اول دانشگاه ما یک درس مهمی را ۱۹ شده بود و زار زار گریه میکرد انگار که یکی از عزیزانش را از دست داده باشد و من تا امروز هیچکس را آنقدر حقیر ندیدم..... بسیار ممنونم از بحثهای عمیق و جذاب شما ....از خدا هزاران بار ممنونم که امکان برخورداری از صحبت هاتون رو دارم❤❤❤❤❤
گریه و تضرع از نظر خداوند یک امکان و دسترسی به حالاتی است که با خنده این دسترسی حاصل نمی شود .ضمن اینکه گریه نه تنها بمعنای افسردگی و خمودی نیست بلکه گریه ای که نتیجه درخواست و تمسک دائم به خداوند است از موجبات سرور و آرامش است.
البته گریه از شوق وصال یا هجر الهی بالاترین انبساط روحی را برای انسان می اورداما گریه ناشی از تاثر و غم که قلب می شکند و بی اختیار اشک جاری می شود و اگر این جریان اشک نباشد انسان از ان غم خالی نمی شود این گریه راحتی بعدی را میاورد
انسان وقتی می گرید که احساس کند از چیزی محروم بوده و یا است و یا خواهد شد . جز این انسان نه از ترس میگرید نه از درد و انسان نمیخندد(خنده قهقه) مگر اینکه خودرا دانا بداند از مضمون خنده و ان شخص که داستان بر او جاری است و لبخند اظهار محبت کردن است
حقیقت گریه یادکردن از نعمتی است که انسان از آن محروم شده است و روح و قلب میل را دارد آنرا داشته باشد مثل ابدیت سلامتی جاوید نعمات لایزال و اصل خنده بدلیل اطلاعی است که انسان را به آن امیدوار می کند پس خنده یا بر اثر تناقض های ذهنی و عدم تناسب به وجود می آید مثل جکها و یا خبری در درون که شما را به حقیقتی بشارت می دهد
چیزی که با گریه بدن،همون ،ندن،بهتره،انسان،میتونه،واسه،به حق بودن،هرچیزی را توجیه کنند. احساس حیوانات خیلی بیشتر از ماست،ما درک نمیکنیم،هر چیزی را که ما نمیفهمیم،میگیم،نیست،احساس خرمگس از ما بیشتره.
شما میگی احساس حیوانات از ما بیشتر است و از طرف دیگه میگی ما درک نمی کنیم. پس چطور فهمیدی احساس حیوانات از ما بیشتر است وقتی درکی ازش نداریم؟ 2: گریه کردن را با غمگین بودن و افسردگی یکی نگیر. چه بسا انسان افسرده و دل مرده ای که زیاد می خندد. گریه یعنی خشوع یعنی ابراز عجز کردن در برابر خدا.
@@veizenhar7405 اون ما ،،مای ،نوعی بود ،خودمو نگفتم،آون آقا رو گفتم،بحث گریه، مفصله،واردش،نشیم،بهتره،چون اشک جفتمون،درمیاد،اونوقت،باید یک ملت جمع بشه،تا ببینه،از خضوع بوده،یا افسردگی،عزت زیاد.
@@AS-mt9gj من هم منظورم از ما که شما نبود. منظورم کل بشر و به نوعی علم هست. هیچ کس و در هیچ علمی ثابت نکرده و ثابت نشده که حیوانات از انسان بیشتر احساس دارند. موفق و موید باشی
باسلام خدمت استادعزیز،من مخالف این نظرشماهستم بدلیل اینکه شمامعتقدهستیدکسیکه به هرچیزدرجهان هستی تعلق خاطردارد باعث دوری ازخداوندمتعال میشوداماچه بساانسانهایی که ثروتمندهستندومطمئن باشیدازمن وشماربه خداوندمقربترنددرضمن اون گریه ای که خداونددرقرآن فرمودند اشک شوق برای رسیدن وصال اوست که به آن اشک عشق می‌گویند درضمن خداوندزیباست وزیبایی هارادوست داردوخنده از بهترین زیباییهاست درعجبم که شماچطورباخالق زیباییهادرتضادهستیدوتجربه نشان داده که هنگام دعا کردن احساس خوب وشادداشتن وحال خوب دراستجابت دعا اثرگذاراست
اگر بنا را بر نظریه استاد بگذاریم ، سوالی که پیش میاد : پس چرا اصلا خداوند بشر را به این کره خاکی هبوط داد که بعدش با گریه به اصطلاح به اسمان عروج کند ؟
خدا هبوط نداد...انسان با نا فرمانی و زیاده خواهی بیهوده نشان داد که هنوز آمادگی بودن در بهشت و نزدیکی با خدا را ندارد و هبوط کرد.اینجا آمده تا ساخته شود و بهشت خود را بسازد..حضرت علی فرموده هر نیکی که اینجا می کنید خشتی از خانه ای در بهشت برای خود می گذارید..گریه کردن به خاطر از دلتنگی خدا و به خاطر پشیمانی از کار بد و توبه از گناه هم کار نیک شمرده می شود
در خنده نفس حاکم است و در گریه خدا و بنده اش که گر بنده با گریه به خدا دعا کند اجرش خیلی بیشتر از با خنده دعا کردن است ،چون خدا کمک رسان است برای هر درد و رنج و گریه ای و در خنده خدا تنها نظاره گر است!
درود بر شما استاد عزیز. بله این نوع گریه ، از غم و اندوه دنیا نیست این نوع گریه، از شدت عشق الهی و تمنای وصال اوست. از خواهشیست برای فانی در ذات او شدن . این گریه از درد هجر است. و فغان از این حجاب های مادی دنیا که آدمی را زنجیر کرده اند و حرکت به سوی الله را کُند و متوقف میکنند ... این گریه ، غمی سیاه و تلخ نیست، بلکه اندوهی سبز و شیرین است که قلب را آباد میکند و روح را نورانی. وگرنه یأس و ناامیدی ، خود گناه کبیره است. و این دنیا تنها فرصت محدود و ارزشمند ماست برای ساختن یک رابطه ی عاشقانه با خدا و آباد کردن آخرت و رستگاری ابدی در خانه ی اصلی ...... مباحث عرفان اسلامی بسیار شیرین و قابل تأملند و باعث تعالی روح آدمی میشوند 🌹
درود بر شما ،کاملا درست ! گریه اگر نبود انسان میترکید از فشار غصه های این دنیا ،مثل پیر شدن و مردن پدر و عزیزان به کنار تا درد پیری خود و مردن و ترک فرزند و عزیزان ،که تنها مرحمش گریه و ایمان مطلق به پروردگاری قادر و مهربان است که میداند چه به صلاح ماست،و راه زنده گی و مرگی که برای ما انسانها خلق کرده است ! سپاس !
استاد محترم بعد از سلام ميخواهم بپرسم مثلًا خواجه عبدالله انصاري ميگويد الهي اگر گوي بنده من از عرش بگذرد خنده من شما چي نظر داريد ، ميخواهم به اشتباه نروم
سلام ، خدایاورتان استاد ارجمند.گریه ای که ناگهان دل منقلب میشه و خدارا صدا میزنه واز چشم جاری میشه به نظر من وتجربه ام که گریه ی روحانی میگم اتفاقا روح نشاط خاصی پیدا میکنه که خوشایند است وافسردگی ایجاد نمیکنه شاید خداونداینجور گریه را میگوید که نزدیکی به خدارا فراهم میکند
رحیم معیری عزیز شعره زیبایی دارن در رابطه با این موضوع ای شده نالان زه غم و رنجه خویش چند نداری خبر از گنجه خویش گنجه تو باشد دله آگاهه تو گوهره تو اشکه سحرگاهه تو☺💎
باسلام داشتیم درباره خنده ودلایل مینوشتیم یک مقاله قطور ،از ضمیر ناخودآگاه پس از نوشتن به یک باره پاک شد با این تکنولژیها ی مسخره ،،،گوشی ،وخنده امان تبدیل ب خشم شد ،،خدمت استادان سلام عرض میشودوارادت زیاد ،واصلا الان موقع خنده نیست که باید ب گوش و بجد باشیم شدیدا ،،بی پایان امیر
با عرض سلام خدمت أهل عرفان خدا پاک و منزه از این نسبت هوایی که به او میدهیم یت،انچه ما در این موارد آن راخدا می نامیم در واقع خدا نیست این یک سازمان هست یک سازمان پردازش اطلاعات بیولوژیک ،هست وربژی به خدا بعنوان یک ذات با مبنای هستی ندارد،ابن گریه ه وبا حالات فقط مربوط به کارکرد سازمان درون می باشد وبک نوع برنامه دهی محسوب می شود ،بک نوع ارسال اطلاعات به سازمان و:دازش و اعلام نیاز با خواسته هست وچیز دیگری نیست ،
باسلام وتشکرازاین سوال جالب وپاسخ همه سو،نگر .ازبدست آوردن نعمت که باعث شادی وسروروچه بساخنده باشدازدست دادنش باعث قطع تعلق خاطرمی شودواین خودیک ضربه وتلنگری است به او،وتوجه اش به صاحب اصلی نعمت که خداوندباشدکه منتهی این دگرگونی همراه است بااشک وگریه، که اگراین همراه بامعرفت وشناخت باشدکه در بعضی گریه ها نیز یک نوع شادی وسروری نیزنهفته است. باتشکر.
خدای من خدای رحمت و وسعت زیبائی و نشاط است، اینکه ۴۰ سال است صدا و سیما در پی گریاندن مردمان سرزمین است برهیچکس پوشيده نیست، خدا اند چه حکمتی دارند،ولی من خدایم را این‌گونه شناختم:از تمام ظرفیت عالم هستی که تو اشرف مخلوقاتش هستی بهره ببر به شادی و سرور و هم نوع دوستی و مهر ومحبت،بماند که خنده بر هر درد بی درمان دواست،شادی عمیق مردم سرزمینم آرزوست❤
به نظرمن خنده وگریه خوبند ولی برکاتی که درگریه هست باتوجه به روایات بیشتر ازخنده است چون خنده گاهی موجب مردن دل است ولی برعکس گریه اگر هدفمند باشد باعث ریزش گناهان که خودروشنی دل است می شودوربطی به علاقه یاقطع علاقه نداردوهرچه دل روشن باشدقرب به حق بیشتراست واتفاقا گریه علاقه رابیشتر می کندوکسانی که گریه نمی کنند ازقساوت قلب بیان شده وقتی ماعلاقه به چیزی داریم ازدوریش گریه می کنیم نه قطع علاقه ازگریه است
کسی که از بالا ودرجات بالا ب احمقانیت ها ونادانیها مینگرد ومیگوید ای وای که دارید میخندید ،من دارم میگویم ک ،کمی باید جد بود و جای خنده کمی تفکر ب احوالات خود که عمیقاً کنیم نمیخندیم، منظور خنده ازسر نادانی بخندند، نه شادی عمقی فهم درک کاعنات ،،،بی پایان امیر
معمولا مردم با جک به خنده می‌افتند ... جک آنطور بوجود میاد که داستانی شما را به معنایی هدایت میکند ولی در نهایت معنای صخیفی را ارایه میدهد که توقع ندارید و در واقع حس سقوط عقلی را تجربه میکنید و این سقوط هیجانی را ایجاد میکند که منجر به خنده میشود ... اتفاق میافتد که اگر در جمعی همه بخندند نام خودآگاه بیننده هم به خنده میافتد این دلیلش تاثیر پذیری انسان از جمع هست . و اگر کسانی بیخودی بخندند بیننده متاسف میشود ... تأسف نقطه مقابل خنده است یعنی موضوعی احمقانه ما را متأسف میکند اگر حس دلسوزی داشته باشیم و ما را می خنداند اگر بی‌تفاوت باشیم ... وقتی متاسف میشویم یعنی شانی را که قایل بودیم ضایع می‌یابیم... پس متأسف میشویم ... حال اگر شأنی ضایع شود جای خنده دارد یا تأسف ؟
سلام بر شما بزرگوار. این گریه ، از غم نیست. این نوع گریه، از شدت عشق الهی و تمنای وصال، و فانی در ذات او شدن است. این گریه از درد هجر است. و فغان از این حجاب های مادی دنیا که آدمی را زنجیر کرده اند ... موفق باشید 🌹
@@ghodsiizadi9804 نه جناب من فقط در مورد همون آیه که اشاره شد گفتم و نه مدلهای مختلف گریه یه بار دیگه به چند دقیقه اول گوش کنید و دوباره کامنت را بخونید متوجه میشید
جالبه حرفاتون که خودتون متوجه تناقضش نمیشین کافر که برای حرف خدا تره خورد نمیکنه بعد خدا به اونها گفته کم شادی کنید بیشتر گریه؟ اونوقت اونها هم میگن چشم درسته ما کافریم ولی حرف شما رو زمین نمی‌گذاریم خوب داداش معلومه آیات وقتی امر به کاری میکنه برای کسانی هست که به ظاهر هم که شده خدارو قبول دارن نه کافرین من ازت معذرت می‌خوام ولی تفسیر کردن آیات متخصص خودشو میخواد شاید هم حرف من درست نباشه ولی مطمئنم که تفسیر شما هم صحیح نیست چون با منطق جور در نمیاد
سلام بزرگان علم ومعرفت با اجازه شما بزرگان بنظر من گریه و خنده دوموهبت ومعرفت الهی هستند که خداوند در سرشت ونهاد آدمی قرارداده وخداوند حکیم وداناست وباتوجه به شرایط هرکدام از ایندو برای انسان مورد نیاز واقع میشود مثلا در جشن وسرو این شرایط اون شادی انسان را ازدرون بالقوه به ظاهر بالفعل آشکار می گرداند علل ایجاد شادی وسرور بسیار است اما اگر شادی وسرور انسان را از مسیر معرفت الهی دور گراند مورد نکوهش قرار می‌گیرد چنانچه این شادی وسرور انسان را بوجد وشکرگزاری خداوند سوق دهدپسندیده ومورد ستایش قرا می‌گیرد مثلا خبر بچه دار شدن زنی که بعد ازسالها که از بچه دارشدن محروم بود ،به او داده میشود که اورا بسیار شاد میکند ودر همان لحظه شکر خدا میکند وچه بسا از فرط شادی ،گریه کند این گریه یک علتش بسبب نداشتن فرزند در گذشته میباشد پس آدمی باید به‌این معرفت عمیق برسد که خداوند که خالق اوست وتمام آنچه هست از آن اوست را، همیشه مورد توجه وپرستش واحترام قرار دهد که مباد از اصل خویش دور ومورد غفلت واقع شود که باعث شقاوت وهمراهی وی گردد در مسئله گریه بنظر من گریه بامعرفت مثلا برای شهدای کربلا ،عاملی است برای رسیدن به کمال و خودشناسی وخدا شناسی که چه کسانی هستند برای اینکه خدارا ازخود خشنود کند از تمام هستی که در اصل خدا به او داده بگذرنند (امتحان) وبه آنچه وه خداوند برایشان بهتر قرار داده نائل آیند البته در ظاهر دردنیا از دست داده اند برسند گریه عصار ه معرفت الهی برای خودشناسی و خودباوری و بصیرت است در شادی‌ها اگر معرفت الهی نباشد چه بسا از خداوند دور میشویم باید هرکدام را درجهت رشد ورسیدن به کمال بدانیم وکار بگیرم خدایا شکرت بخاطر هرنعمتی که به ما دادی بر ای سعادت و بهره مندی از نعمات ابدیت میباشد خدایا از تو میخواهیم هر نعمتی ( چه مادی وچه معنوی ) به ما عنایت میفرمایید :معرفت و ظرفیت آن نعمت هم عنایت فرما تا در جهت خشنودیت بکار بگیریم 🌹آمین یارب العالمین🌹🌹🌹🌹🌹🌹
İyi günlər ای عزیز،خدا کی و به کی گفته که به ما بگویند گریه کنیم؟!! اول اینکه به چه حقی شما را برای ما سرور کرده تا سخن او را بما برسانید؟!!دوم اینکه لطف شماره یا آدرس او بدهید تا از خودت بپرسیم شاید شما دروغ می گوید و دکان باز کردید؟!! سوم اینکه اگر گفته ی شما درست باشد، کارها با او داریم مگر اینکه بترسد و به شما سفارش کند که هرگز شماره و یا آدرس او را فاش نکنید . دیگر تمام ماجرا ؛تا دیر نده دهانتان را ببندید شاید توانستید جان سلام بود بروید.
عالی بود عالی ولی استادگرامی شماکه دلایل گریه روفرمودید اخه گریه وناراحتی که انسانواز خدا و ایمانش به خدا وعدالت الهی دور میکنه از اعتقاداتشم دور میشه وبه نظر من بخاطره بی صاحبی دنیا بی عدالتی دنیا از دنیامیبره وتمایلی دیگه به زنده ماندن نداره من سوادی ندارم سر م درنمیارم از این بحث ها بنده تجربه شخصیه خودمو نظردادموگفتم سپاسکزار از زحماتتون استاد گرامی 🙏🙏🙏
سلام بر شما بزرگوار. این نوع گریه ، از غم و اندوه دنیا نیست این نوع گریه، از شدت عشق الهی و تمنای وصال اوست. از خواهشیست برای فانی در ذات او شدن . این گریه از درد هجر است. و فغان از این حجاب های مادی دنیا که آدمی را زنجیر کرده اند و حرکت به سوی الله را کُند و متوقف میکنند ... این گریه که استاد از آن سخن گفتند غمی سیاه و تلخ نیست، بلکه اندوهی سبز و شیرین است که قلب را آباد میکند و روح را نورانی. وگرنه یأس و ناامیدی ، خود گناه کبیره است. و این دنیا تنها فرصت محدود و ارزشمند ماست برای ساختن یک رابطه ی عاشقانه با خدا و آباد کردن آخرت و رستگاری ابدی در خانه ی اصلی ...... مباحث عرفان اسلامی بسیار شیرین و قابل تأملند و باعث تعالی روح آدمی میشوند امیدوارم موفق ، تندرست و برقرار باشید 🌹
@@maralhomaiy7569 سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما دوست فهیم و فرهیخته. بنده ی حقیر در وادی عرفان اسلامی هنوز دانش آموز کوچکی هستم که تشنه ی آموختنم و خود را هرگز استاد نمی‌پندارم. بسیار سپاسگزارم از پاسخ محبت آمیز شما. ان شاءالله که هماره در پناه اَمن و روشن حضرت حق ، شادمان ، خُرَّم و پاینده باشید. 🌹🌷💐🙏🏻 متشکرم از پیغام پر مِهرتان
چرا ؟ چرا باید خدای تو (مجله فرهنگی لوح دل) تا این حد به گریه و عجز بنده اش محتاج باشد؟ چرا دین تو و خدای تو عبد عاجز میخواهد؟ اصلا چرا عبد میخواهد؟ مگر نمیتواند به بنده اش اعتماد بنفس دهد ؟ امروزه روانشناسان و دانشمندان علوم رفتاری مشخص کرده اند که هر چه یک فرد غمگین تر باشد بازده اش کمتر و بی انگیزه گی اش به دنیا بیشتر میشود. از دل چنین ملتی هیچ چیزی بیرون نمیاید همچنانکه از دل ملت این هیچ چیزی بوجود نمی آید . نه خلاقیتی ، نه شوری نه نوآوری و نه یک ملت دارای اعتماد بنفس. یک بابایی بنام امیر یوسف سانی در کامنت خود گفته این آیه مربوط به کفار و منافقین است، به درست یا غلط بودن آن کاری ندارم ولی باید گفت این چه خدایی است که برای بنده ای که خود آفریده است حتی اگر مسلمان نباشد خوف و حزون مطلبد. به نظرت این رذالت نیست؟
سلام دوست و همراه عزیز و گرامی. ممنون از پیامتون .قطعا شادی حقیقی به خصوص در دنیای امروز بسیار با اهمیت میباشد. و اگر اینجا صحبت از گریه شده به معنی این نیست که شادی نفی میشود .
@@louhedel322 عزیز دل ، ممنون از جواب ولی فکر کنم پاسخ جنابعالی با پاسخ دینداران و مخصوصا ملاها و آخوندهای شیعه (یعنی علمای دین) تفاوت دارد. من میتوان یک دوجین برایت حدیث بیاورم که امامان شیعه و حتی خود محمد پیغمبر اسلام تا چه حد به این امر یعنی ناله ، گریه حزن و اندوه اهمیت میدهند. گویا قلب خدای جنابعالی فقط با اندوه ، التماس و ترس شدید رام و آرام میگردد. در همین رابطه لطف کن نگاهی به آیات کتاب مقدس بنداز تا مشخص شود تا چه حد الله به ترس مومنان محتاج است. با اینحال ممنون از جواب شما.
این گریه که میگویی گریه از حب و دلتنگی از دوری خداست...اون گریه که روانشناسان می گویند بد است گریه برای عوامل دنیایی است..مثلا پسر پیامبر که ۱۸ ماهه فوت کرد(ابراهیم) پیامبر گریه نکرد...اگر مردی یک نمونه پیدا کن که پیامبر برای اموال دنیا یا فرزند فوت شده اش گریه کرده باشد...ولی عایشه گفته که پیامبر هرشبی که خانه من بود بعد از نماز شب گریه می کرد...حالا شیر فهم شد..شماها تحقیق نکنید سنگینترین😅
سلام . دوستان عزیز این حرف ها همه چرت هست . خداوند از زمان دمیدن روح بر آدم آن را همراه با شادی تمام مخلوقات کائنات با سازو دهل دمیده است . خوشحالی را دوست و ناراحتی را دوست ندارد . و خدا سجده انسان را از همه چیز بیشتر دوست دارد .
