در خطبه ۱۰۹ نهج البلاغه امام علی (ع) به جهت بیان عظمت عالم، ملائکه و خود می‌فرماید «چقدر تو بزرگی! شگفت آور است ملائکه‌ای که جایگاهشان را آسمانها قرار دادی و از زمین بالا کشیدی. آنها نه صلب دارند نه رحم. آسمانی هستند» از این رو می‌توان دریافت که ملائکه زمینی نیستند و ملک با ملکه که حالات نفسانی انسان است متفاوت است. بنابراین ما یک ملائکه داریم و یک ملکات. ملکات ما گاهی خیرات هستند و گاهی شرور اما ملائکه همه خیرات‌اند. ملکات نفسانی است اما ملائکه داریم و یک ملکات. ملکات ما گاهی خیرات هستند و گاهی شرور اما ملائکه همه خیران‌اند. ملکات نفسانی است اما ملائکه سماوی. پس ادعای مرحوم صدرا که می‌گفت به زبان حکمت ملکه اما در شریعت ملک نام دارد با حقیقت فاصله بسیاری دارد. جبراییل، میکاییل و فرشتگان مقرب پروردگار کجا هستند؟ آیا در نفس ما قرار دارند؟ حضرت امیر(ع) در خطبه ۱۸۲ به مدعیان می‌گوید اگر میدانید جایگاه آنها را بیان کنید و دیگر لازم نیست خدا را توصیف کنید. خود پاسخ می‌دهد که آنها در حجره‌های قدس قرار دارند. عالم بالا دسته بندی و اسم‌های فراوانی دارد. متاسفانه ما مانند گدایانی هستیم که از نان کامل وحشت دارد و به دنبال خورده نان هستیم. در گذشته برخی از روستاییان تصور اینکه شهری نیز غیر از روستایشان وجود دارد آنها را می‌آزرد و حتی به ذهنشان خطور نمی‌کرد، نه آگاهی عمومی بالایی داشتند و نه سفر می‌کردند. متاسفانه تاکنون کسی به دنبال فهم عرش، کرسی، لوح و قلم نبوده است. اینها مفهومی بیش نیستند. حتی باید توجه داشت که اگر گفته می‌شود «قلب المومن عرش الرحمان» این عرش که عرش الرحمان است با عرش الله متفاوت است. این عرشی که ملائکه آن را حمل می‌کند غیر از آن عرشی است که ملائکه را حمل می‌کند. بایزید می‌فرمود «عرش خدا با تمامی آنهایی که آن را حمل می‌کنند گوشه دل من قرار دارند. عجب دلی! این دل باید بسیار بزرگ باشد. دلی که جناب بایزید از آن سخن می‌گفت غیر از دلی است که کنار کلیه و معده در بدن قرار دارد؛ در آن که چیزی نیست. ما هنوز هم در روستا قرار داریم و این مسایل را درک نمی‌کنیم.
آیت الله محمدرضا نکونام
منبع: وب سایت نشر آثار
#ملائکه#ملکوت#غیب
14 июн 2022
