گلهای رنگارنگ 570 دستگاه شور 

گلهی رنگارنگ 570
دستگاه : شور
آهنگساز و تکنواز آواز : پرویز یاحقی
تنظیم : جواد معروفی
ترانه : بیژن ترقی
خواننده : حمیرا
شعر آواز : عماد خراسانی
شعرهای متن : مجمر زواره ای - ولی دشت بیاضی - حافظ
گوینده : فیرزوه امیر معز
خیزد شمیم جان ز سرایی که جای توست خوش آنکه خانه ایش به جنب سرای توست
بر بام آن فرشته و در صحن آن پری فرخنده خانه ای که در آن خانه جای توست
هر شب بر آسمان ز تو دستم ولی چه سود دستم بر آسمان و لبم در دعای توست

جدا ز تو ای رفته از بر من نمانده دگر جان به پیکر من
شکفته گل و من جدا ز توام کجا شود این قصه باور من ؟
غمت ز وجودم نرفته برون دانمی که کنون بی خبر ز من و روزگار منی
بود چه نیازی به باغ و گلم ای امید دلم آن زمان که تو گل در کنار منی
جواب دلم را بگو چه بگویم ؟ اگر ز تو پرسد بگو چه بگویم ؟
نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد
ارغوان جام عقیقی به ثمن خواهد داد چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد
این تطاول که کشید از غم هجران بلبل تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد
ای دل ار عشرت امروز به فردا فکنی مایه نقد بقا را که ضمان خواهد شد
گل عزیزست غنیمت شمریدش صحبت که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد
مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد
عزیز دل تو را با خویشتن یکدل نمی بینم به جز خون دل از این عشق بی حاصل نمی بینم
هزاران جهد کردم تا به راهت آورم لیکن چه حاصل چون تو را در همرهی مایل نمی بینم
به زیبایی و دلداری ندیدم چون تو در خوبان ولی افسوس یکدم همرهت با دل نمی بینم
مرا بی خویش کن ساقی که یک همدرد بی پروا بجز پروانه بیدل درین محفل نمی بینم
من بی خبر و در پی دل عشوه گری هست دل بی تپشی نیست حریفان خبری هست
او شاد که جان دادنم از غم شده نزدیک من خوش که ز حال دلم او را خبری هست
تهمت زده ام کرد به عشق دگری کاش پرسند که غیر از تو به عالم دگری هست
یک چند دل از بخت فریب عجبی خورد پنداشت تو را با من مسکین نظری هست