फारच सुंदर शेवट असलेली कथा.आमच्या ओळखीत अशीच कथा घडली.फार फार पूर्वी. फरक फक्त एवढाच की सहा महिन्यात विधवा झालेल्या सुनेला तिच्याच नवऱ्याच्या जागी नोकरी लाऊन तीच एका चांगल्या मुळाशी लग्न लाऊन दिलं. एव्हढच नव्हे तर मुलीप्रमाणे तिचे सर्व वर्ष सण आणि पुढे बाळंतपण देखील केले.अशी देव माणसे विरळाच.असो! तुमचे कथा वाचन फारच सुरेख असते.सगळ्याच कथा श्रवणीय असतात.
दीपकजी, उत्कृष्ट कथांची निवड करून तुम्ही अतिशय ताकदीने अभिवाचन करता🌟 कथेतील पात्रांना तुम्ही तुमच्या वाचन शैलीने श्रोत्यांच्या मनात अक्षरशः जीवंत करता🙏🤗
वावा! खूपच छान कथा जयश्रीताईंची. सासरे असूनसुध्दा आपल्या मुलाच्या वागण्याला लगाम न घालता, आपल्याशी असलेले त्याचेच सर्व पाश तोडून, ते सुनेच्या मागे ठाम उभे राहिले आणि तिला आपली मुलगी मानून कन्यादानालाही तयार झाले.
कथावस्तू छान वास्तववादी. सर तुमचे वाचन ऐकून वर्हाड निघालं लंडनला हे सादर करणारे लक्ष्मण देशपांडे यांचे सादरीकरणाची आठवण येते. सगळी पात्रं तुमच्या आवाजात जिवंत होतात.
कथा आवडली, शेवट त्याहून अधिक आवडला. परदेशातील बरेच जण इथून नेलेल्या बायकोला मोलकरीण म्हणून वागवतात, पासपोर्ट काढून घेतात असं ऐकलं होतं. मिलिंद त्यातल्या त्यात दगडापेक्षा विट मऊ म्हणायची.
