कृष्ण दमाईको भागवत प्रबचन |Krishna Damai Maharaj | 

म नि उहाँकै मुखार बिन्द बाट सुन पाउदा खुसी लागो

ब्राह्मण hoina bahun hola ब्राह्मण tw jat nai hola ni hjr

सत्य।

​@@DRS0713अध्ययन गर्न जरुरी छ। गालि गर्न खोज्दा कसलाई गर्ने? बाहुन:- कर्मकाण्ड गर्ने , ज्ञानको अध्ययन गर्ने , अध्ययन गरे अनुसार मार्गचित्र कोरेर सोही अनुसार पेशागत रूपमा काम गर्ने। जो कोही पनि बाहुन बन्न सक्छ। बाउन:- नश्ल हो, बंश हो, जन्मको आधारमा हुन्छ। ब्राह्मण:- ज्ञानको भण्डार, बिचार, बुद्धि, शिर, ब्रह्म ज्ञान हासिल गरिसकेका ब्यक्ति, जो कोही पनि बन्न सक्छ ज्ञान र आचरणको आधारमा। ऋषि:- आधुनिक भाषामा बैज्ञानिक, scientist, यो पनि जो कोही बन्न सक्छ।

एप लो लो लोिुुु

Giyan le naie Braman hune ho

दमिनिकी छोरी बिहे गर भाइ!

​@@yamunaolipun4922किन र ?

Sbai biagreko ngo INGO bidesiko dollaree harule garda hoooo aba deshbata yiniharulai khedauuu tespachi 4 jaaat 36 barnale fulneechha yo desh

बिगत देखि आज सम्म मै हु भन्ने सामन्ती दले झोलेहरुले समाजको आफ्नो स्वार्थमा अगुवाई गर्दाको परिणाम नै जातीय विभेद हुन गयको हो

​@@yamunaolipun4922तपाईंको परिवारमा तपाईं सहित कतिजनाले गर्नु भएको छ ?

शुरुआत आफै बाट गरौ । परिवर्तन सम्भव छ ।

घोर आपत्तिजनक दुष्कर्म भो।अब हिन्दु धर्म सक्किने भो।दलितलाई यसरी ब्राम्हण बनाएर बाहुनहरुको टाउको माथी चढाउनु हिन्दु धर्म विरोधी काम भो।हिन्दु शास्त्र विरोधी कर्म भयो यो। अब हिन्दुहरु माथी ठूलो विपत्ति आईलाग्ने संकेत चिन्ह हो यो।ठूलो निन्दनीय काम हो यो ,दलितलाई यसरी बाहुनहरुको टाउको माथी चढाउने।अब हिन्दु धर्म पतन हुने संकेत हो यो।।घोर निन्दनीय काम भयो।पुरै हिन्दु देउता भगवान र शास्त्रलाई टेक्ने काम भयो यो त।अशुभ हुनेछ अब यसरी हिन्दु शास्त्र विरोधी काम गर्दा।

हिन्दु धर्म का काहीँ पनि छुवाछूत गर्नु भनेर भनेको छैन। परापुर्ब काल मा जन्म ले हैन कर्म ले ब्राह्मण बन्थियो । जस्ले ग्यान लिएर अरु लाई ग्यान बाडेर सहि मार्ग मा हिड्ने बाटो देखाइ दिनथियो त्यो नै ब्राह्मण हुन्थिओ । ❤श्री कृष्ण दमाई गुरु जिउ को जय होस❤ वहाँ लाई काेटी काेटी पाउ मा नमन छ।❤

पाशुपत छेत्रमा कोटिहोम, हार्दिक धन्यबाद! मानव सेवा फाउन्डेसन जसले आध्यात्मिक छेत्रमा एउटा अतुलनीय, एतिहासिक र नमुना काम गरेर देखाएको छ! कार्यक्रम सबै नै उत्कृष्ट छ्न विशेषत: सनातन वैदिक हिन्दु धर्मका कथा बाचिका प्रतिभा देबि प्रती हामी गर्व गर्छौ। उहाँ भारत जस्तो एक अरब भन्दा बढी जनता भएको देशमा मुल्यांकन गर्दा उहा भारत कै मुल्यांकन गर्दा तेस्रो कथा बाचिकामा पर्नु हुन्छ। नेपाली चेली देबि प्रतिभाको नामले भारतमा कमाएको यो प्रख्याति देख्दा गर्वले छाति फुलेको छ। जस्ले हाम्रो शिर उच्च बनेको छ। आध्यात्मिक हिसाबले हेर्ने हो भने नेपाल बिस्वो कै एउटा नमुना रास्ट्र हो जहाँ पौराणिक काल , लाखौं करोडौं बर्स देखि देबि-देवता, ऋषि-मुनि, योगि, तपस्वीले राज गरेको ठाउँ हो! जहा वैदिक सनतन धर्मको शुरूवात भएको स्थान हो! जहाँ ऋषि ब्यासको जन्म नै यहि नेपालमा भयो। जसले चार बेदको सिर्जना गरे! सामबेद, अथर्व बेद र रिगबेद जस्ता धार्मिक ग्रन्थ मानव जातिहरुलाई जीवन संचालन गर्न एक रामबाण ज्ञानका भन्डार छोडेका छन। यसरी नेपाल एउटा आध्यात्मिक स्थल भएको हुदा यहाको नागगरिक नेपालको सुपुत्रीले अन्तर्राष्ट्रिय छेत्रमा आद्यात्मिक ग्यान कथाको रुपमा बाचन गर्दै हिडेकी छिन त बिग्रो ? के उनले मन गढन्ते कथा भन्दै मलाइ यति दिनु पर्यो, उत्ति दिनुपर्यो भन्दै हिडेकि छैनन! ज- जस्ले जत्ती दान गरे आफ्नो स्वोइच्छा, बिबेकले एउटा nobel cause असाहाय हरुकोलागि (छोरीको घर), जेष्ठ नागरिक घर, टुहुरा बालाबालिकाको लागि (मामाघर)अर्पण गरे! सन्कलित रकममा त्यसमा अलिकति बचाएर कसैको पारिश्रमिक दिनु के गल्ती भो?अझै कतिले त स्वोय: सेवक भएर पनि काम गरेका रहेछन। खालिपेट र नाङो शरिरले सधैं धर्म गर्न पनि सकिदैन नि! भारतमा नेपालीको पहिचान; नेपाली भनेको दरवान (बहादुर), पाले, कुल्ली काम गर्ने भनेर अहिले पनि चिनिन्छ। लाखौ नेपालीहरु विशेष गरेर पश्चिम् नेपालको अदिकाम्स पुरुसहरु भारतमा तल्लो स्तरमै रोजगारिको लागि लर्को लागेको देखिन्छ! अझै पनि कत्ती नेपालि जान्छन् भन्ने हाम्रो सरकार सङ डाटा छैन! तरपनि उहा आफ्नै देश भित्र मठ मन्दिर जानआउन यत्तिका body guard किन चाहिन्छ होला र भन्ने लाग्छ। हुनत बढी भिडले च्यापिने थिचिने डर त हुन्छ नै! तैपनी आफ्नो देशमा यो त अलि बढी ताम झाम भयो कि भन्ने लागेको हो। कि! कसो? तर भारतमा भने ठिकै छ । जहाँ जनसख्यको आधारमा बढी धक्का धक्की हुन्छ! मानिस किचिएर, पिसिएर धेरै दुर्घटना भएका छन। तर यहा प्रतिभा देवि जि त आफ्नै देश कि सुपुत्री हुन नि उहाँलाई वा उहाको ब्यबस्थापन गर्ने समुहलाइ असुरक्षित लाग्यो कि?! त्यसैले देबि प्रतिभा जिको बिसयमा रोइलो किन गर्नु? प्रतीभा जि,नेपाल कि मुल कि मात्र होइनन उनी त शत प्रतिसत नेपाली नागरिक र उनक ३ पुस्ते अझै जिवित हुनु हुन्छ! त्यसरी आफ्नै हिरालाइ नचिनेर अवमुलयन नगरौ! भारतले रत्न चिनेर बडिगार्ड सम्म दिएको छ तर हामी भने.....! त्यस्तै नेपाली राधिका दास( भागवत मन्जरी) उनी पनि बिस्वोको चार भासमा सनातन वैदिक धर्म अध्यात्म ग्यान सम्बन्धि प्रवचन कथा भजन सुनाउनु हुन्छ! त्यसैले अहिले हाम्रा यी आध्यात्मिक नारी रत्नहरु प्रती गर्व गर्दै सम्मान गरौ!!!

ॐ नम:शिवाय! हर! हर! महादेव!! जय! शम्भो भोलेनाथ!!! देशमा सनातन वैदिक हिन्दु धर्म कायम गर्दै ॐकार परिवारलाई रक्षा गरि बिस्वोमा हरेक धर्ममा सहिष्णुता रहोस भन्ने मानवलाइ सद्बुद्दी प्रदान गरून्!!!

हाम्रो जात- भात के?? नेपाल बिस्वोको एक सुन्दर र शान्त र समृद्द बन्दै गएको देश हो। हाम्रो समाज, के नेवार? के बाहुन? के मगर? के छेत्री? को हिन्दु? को मुसलमान? को क्रिश्चियन ? हामी एक अर्कोलाई भेदभाव नगरी मिलेर बसेको समजलाइ भाड्न नखोज भाइ! होस गर बरु तिम्रो आफ्नै किरात अस्तित्वलाई मान मर्यादा र सम्मान गर! म आफू ठकुरी हु तर म सबै जात जातीको सस्कृती पर्वलाइ हृदय देखि नै सम्मान गर्छु र आफुलाइ विभिन्न जात जातीको सस्कृती, परम्परा भएको देश भनेर बिस्वोमा चिनिएको मेरो देश नेपाल प्रती उच्च गर्व गर्छु!!अब जात जातिको कुरा नगरौ!! म " ठकुरी/ बाहुन/ छेत्री/ लिम्बु / शेर्पा/ कामी /दमाई ........आदि " हु। तेन्जिङ नोर्गेलाई हामी नसम्झिएको छ र ? पासाङ लाह्मु दिदिलाई सम्झिदा हाम्रो छाति गर्बले नफुल्ने हो र ? राष्ट्रिय गान राईले लेख्यो क्षेत्रि बाहुनले लेखेन भनेर हामिले सयौं थुङ्गा भनेर नगाएको छ र? दयाहाङ दाईको फिल्मको तारिफ नगर्ने केही देखेको छौ?मदेशको छोरो पहिलो राष्टपति भए,हामिले खुसी मनाएकै हो। मिरा राईले फ्रान्समा अल्ट्रा रेस जित्दा खुसियाली मनएकै हो । अनिल गुरुङले नेपालका लागि गोल ठोक्दा हामि सबै उफ्रिए कै हो । मेहेबुब आलमले विकेट लिएनै पिच्छे हामी खुसिले चिच्याए कै हो। शेष घलेको सफलतामा हामी खुसि नभएको हो र ? कर्ण साक्यको किताब अनि जिबनबाट हामी ले प्रेरणा नलिने काम गरेको हो र? पाईलट बिजय लामा प्रति हाम्रो सम्मान नभएको हो र?तिलक राम थारु म्याराथुनमा पदक जित्दा हामिे खुसियालि नमनाएको हो र ? अनि यो जात जातिको कुरा कहाँबाट आयो? हामी सबै जात मिलेर बसेको ठाउमा क्षेत्रि बाहुनले अरु जात लाई सम्मान गर्दैन भन्ने कुरा कहाँ बाट आयो ? बाहुनले अधिकार दिएन्न भन्ने कुरा कहा बाट आयो? बिजय दाइलाइ हवाइ जहाज उडाउन जातले छोक्यो र? जातिय राज्य दिन्छु भन्ने युरोपेली संस्था संग पैसा खाएर हामी नेपाली-नेपाली बिच फाटो ल्याउनेलाइ बहिष्कार गरौ..... जातिय अथवा एक समुदायको आघारमा होइन सिङ्गो देशको सम्पदाको आधारमा प्रदेसको नामाकरण गरौ।।

वाह ! कति सुन्दर विचार ! जीवनमा यसको पालन पनि पक्कै गर्नुहुन्छ होला ! तपाईँको जय होस् ! 🌺🙏​@@sachinkhadka7847

उत्तम विचार ! हजारको जय होस् ! 🌺🙏

राय लिम्बू किराती होइनन्, सिचुवानबाट आएका शरणार्थी हुन् : इतिहासले देखाउँछ कि राय र लिम्बू समुदायहरू मूलत: सिचुवान क्षेत्रबाट आएका शरणार्थी हुन्। ७ औं शताब्दीमा यी समूहहरू मंगोलियाबाट सिचुवान क्षेत्रमा पुगे। १३ औं शताब्दीमा, मंगोल आक्रमणहरूबाट बच्न यी समूहहरू उत्तर तिब्बततिर भागे। १६ औं शताब्दीको अन्त्यतिर, तिब्बतमा भएको जातीय उथलपुथलका कारण, यी समूहहरू नेपाल र सिक्किमतिर शरणार्थीका रूपमा प्रवेश गरे। यसरी, यी समूहहरूको नेपालमा प्रवेश आदिवासी मान्यताका मापदण्डहरू अन्तर्गत ऐतिहासिक निरन्तरतामा अट्दैन। भिल: पूर्वी नेपालका वास्तविक किरातीहरू: भिल समुदायलाई पूर्वी नेपालको वास्तविक किराती मानिन्छ। जब राय र लिम्बूहरू १६ औं शताब्दीको अन्त्यतिर सिचुवानबाट शरणार्थीका रूपमा नेपाल आए, उनीहरूले भिल समुदायमाथि नरसंहार गरे। यस कारण, भिलहरू पूर्वी नेपालबाट बंगालतिर भाग्न बाध्य भए, जहाँ पहिले नै धेरै भिलहरू बसेका थिए। यसले देखाउँछ कि राय र लिम्बूहरू शरणार्थी हुन्, र तिनीहरूको आदिवासी मान्यता गलत छ। दोषपूर्ण आदिवासी मान्यता मापदण्डहरू: नेपालमा आदिवासी मान्यता प्राप्त गर्नका लागि नेपाल आदिवासी जनजाति महासंघ (NEFIN) र सरकारले अपनाएका मापदण्डहरूमा केही दोषहरू छन्। यी मापदण्डहरूले राय र लिम्बू समुदायहरूलाई कसरी अन्यायपूर्ण रूपमा आदिवासी मान्यता दिलाएका छन् भन्ने कुरालाई निम्न बुँदाहरूले स्पष्ट पार्छन्: १. ऐतिहासिक निरन्तरता: राय र लिम्बू समुदायहरूको नेपालमा ऐतिहासिक उपस्थिति सिचुवानबाट शरणार्थीका रूपमा आएका कारण मात्र भएकोले, उनीहरूको ऐतिहासिक निरन्तरता दावी कमजोर छ। तथापि, मापदण्डहरूको अस्पष्टताले गर्दा, यी समूहहरूलाई पनि आदिवासी मान्यता प्राप्त गर्न अनुमति दिएको छ। २. विशिष्ट भाषा: राय र लिम्बूहरूको आफ्नै भाषा छ, जुन विशिष्ट भाषाको मापदण्ड पूरा गर्छ। तर यो भाषा सिचुवानको सांस्कृतिक प्रभाव भएको हुन सक्छ, जसले गर्दा यो आदिवासी भाषा मान्न उपयुक्त छैन। ३. विशिष्ट संस्कृति र परम्परा: राय र लिम्बूहरूले सिचुवानबाट ल्याएका सांस्कृतिक अभ्यासहरू र परम्पराहरूलाई सुरक्षित राखेका छन्। तर, यी परम्पराहरू नेपालका आदिवासी परम्पराहरू हुन् भन्ने कुरा पुष्टि हुँदैन। ४. आत्म-पहिचान: कुनै पनि समूहले आफूलाई विशिष्ट रूपमा आत्म-पहिचान गर्न सक्छ, तर यो अत्यन्त व्यक्तिपरक मापदण्ड हो। राय र लिम्बूहरूले आफूलाई किरातीको रूपमा आत्म-पहिचान गरेका छन्, तर उनीहरूको वास्तविक उत्पत्ति सिचुवानमा रहेकोले यो आत्म-पहिचानको दावी कमजोर छ। ५. भौगोलिक पृथकता: राय र लिम्बूहरूले केही हदसम्म भौगोलिक पृथकतामा रहेर बसोबास गरेका छन्। तथापि, यो पृथकता नेपालमा आएको शरणार्थी स्थितिको परिणाम हो, न कि आदिवासी मापदण्ड अनुसार।

५००० वर्ष अघि महाभारत कालमा नै किराँत भनेर चिनिएका नेपालको ऐतिहासिक जातिहरुको विषयमा भन्दै गर्दा अलिक अध्ययन गर्नु जरुरि छ मित्र। तपाईं हामीले विना तथ्य टिप्पणी गर्दा सामाजिक रुपमा अप्रिय लाग्दैन भन्न सकिन्न। मित्र

र पटेलजी तपाईंको मनसाय के हो स्पष्ट चाहिँ भएन। तर अझै खोज गर्नु अनुरोध छ।

@@Nirmal-rr2vd कसरी शरणार्थी राय, लिम्बूहरू किरात बने: राय र लिम्बू समुदायहरूको इतिहास शरणार्थीको रूपमा सुरु भएको हो, तर उनीहरूले आफ्नो पहिचानलाई फेरि परिभाषित गरेर आफैंलाई किरातको रूपमा प्रस्तुत गरेका छन्। राय र लिम्बूहरूले विभिन्न समुदायहरूको स्क्रिप्ट, भाषा, पहिरन, र पहिचान चोरेर आफूलाई किरातको रूपमा स्थापीत गरे। सिचुवानबाट सुरु भएको यात्रा: राय र लिम्बूहरूको उत्पत्ति चीनको सिचुवान क्षेत्रबाट भएको हो। सातौं शताब्दीमा, यी समूहहरू मंगोलियाबाट सिचुवान क्षेत्रतिर आएका थिए। तिनीहरूले त्यहाँ आफ्नो अस्तित्व जोगाउन संघर्ष गरे। तेरौं शताब्दीमा मंगोल आक्रमणबाट बच्न यी समूहहरू उत्तर तिब्बततिर भागे। यो प्रवास कुनै सजिलो थिएन; यसले उनीहरूलाई विभिन्न सांस्कृतिक प्रभावहरूलाई आत्मसात गर्न बाध्य पार्यो। नेपाल र सिक्किममा शरण: १६ औं शताब्दीको अन्त्यतिर, तिब्बतमा भएको जातीय उथलपुथलका कारण यी समूहहरू नेपाल र सिक्किमतिर शरणार्थीका रूपमा प्रवेश गरे। नेपालमा उनीहरूलाई सेन राजाहरूले शरण दिए। सेन राजाहरूले पूर्वी नेपालमा तिनीहरूलाई बसोबास गर्न अनुमति दिए। सिक्किममा पनि, लेप्चा समुदायले उनीहरूलाई शरण दियो। तर यो शरण अवस्था लामो समयसम्म रहन सकेन। लिम्बूहरूमा शक्ति प्राप्त गर्ने लालसा देखियो र उनीहरूले सेन राजाहरूको हत्या गरे। यसको परिणामस्वरूप, गोरखाहरूले हस्तक्षेप गर्नुपर्‍यो र क्षेत्रमा पुनःशान्ति कायम गर्नुपर्‍यो।सांस्कृतिक चोखचोख र नयाँ पहिचानको निर्माण: राय र लिम्बूहरूले आफ्नो नयाँ ठेगानामा बसाइँ सरेपछि, तिनीहरूले आसपासका संस्कृतिहरूबाट तत्वहरू चोरेर आफ्नो पहिचानलाई पुनःपरिभाषित गरे। भोटिया लिपि: लिम्बूहरूले भोटिया लिपिबाट धेरै तत्वहरू लिएर आफ्नो लिपि विकास गरे। यसले तिनीहरूलाई अलग भाषिक पहिचान स्थापित गर्न मद्दत गर्‍यो, यद्यपि यो लिपिको जरा भोटिया संस्कृतिमा रहेको थियो। किरात उपाधि भिल समुदायबाट: "किरात" शब्द ऐतिहासिक रूपमा भिल समुदायसँग सम्बन्धित थियो। राय र लिम्बूहरूले यो उपाधि अपनाएर आफूलाई किरातको रूपमा पुनःब्राण्ड गरे। किरात पहिचानको यो चोखचोखले तिनीहरूलाई पुरानो र सम्मानित वंशको रूपमा प्रस्तुत गर्‍यो। राय थर दनुवार समुदायबाट: राय थर, जुन अहिले राय समुदायसँग सम्बन्धित छ, दनुवार समुदायबाट अपनाइएको मानिन्छ। यस थरलाई आत्मसात गरेर, रायहरूले आफूलाई अलग जातीय समूहको रूपमा स्थापीत गरे। गोरखाहरूको विश्वासघात र बेलायतीहरूको मनपर्ने:राय र लिम्बूहरूको इतिहास विश्वासघातको कथा हो। गोरखाहरूलाई धोका दिएर, तिनीहरूले सिक्किमका शरणदाताहरूको पनि विरोध गरे। तर, लिम्बूहरूले बेलायती उपनिवेशवादहरूसँग मिलेर आफ्नो शक्ति बलियो बनाए। लिम्बूहरूलाई बेलायतीहरूले गोर्खा सेनामा भर्ती गरे, जसले तिनीहरूको सैनिक शक्ति र राजनीतिक प्रभावलाई मजबुत बनायो। दार्जिलिङ र कालिम्पोङमा इतिहासको पुनःलेखन: बेलायतीहरूको संरक्षण पाएपछि, राय र लिम्बूहरूले दार्जिलिङ र कालिम्पोङ पहाडहरूमा आफ्नो इतिहासलाई पुनःलेखन गर्न थाले। तिनीहरूले आफूलाई मौलिक किरातका रूपमा प्रस्तुत गरे, जसले किरात उपाधिको वास्तविक उत्पत्तिलाई धुमिल बनायो। चेम्जोङको किरात पहिचानबारेको अनुसन्धानले राय र लिम्बूहरूको आधुनिक पहिचानलाई पुनः परिभाषित गर्‍यो। साथै, यो प्रयास सिक्किमको परम्परागत शक्तिहरूलाई कमजोर पार्न मद्दत गर्‍यो, जसले गर्दा सिक्किमको राजतन्त्रलाई कमजोर बनायो।

❤❤❤🎉

Punar janma Haina ..yo Kali ko antya hudai xa ....aba ho saachai kaliyug. laageko😢

@@ptmanojprashadsastri941 मलाई त अब धर्मको रक्षा होला जस्तो देखिन्छ किनकी ब्राह्मणले कसाइको काम दारु बिक्री वेश्यालय सञ्चालन गरेको अवस्थामा एक दलितले त्यो जिम्मेवारी वहन गरेको देख्दा त कलिको अन्त्य होइन सतियुगको प्रारम्भ भएको हो कि.....

सहि भन्नू भो हजुर ले ।

Kasle kun jat le garne vanda pani jasle tyo bidhaa ma padxan tesle nai garne ho ..tara yaha ta pandit ko xorole raksi masu je pani ghicheni tyo pandit nai hune ra tesle nai karma kand garne lai badalnu parxa

@@yakrajadk7632 नापिस्। केही न कहि का ठगहरुले महयज्ञ गर्दै करोडौं कुम्ल्याएकाे देखेको छु। विधा सिधा केही हाेइन, थर चाहिँ उपाध्याय भित्र परे हुनेरहेछ।

😊😊 8:42 😊 8:42 ... . B. ​. Oʻ84@@yakrajadk7632

आफ्नो श्राद्द आफ्नै जात ले गराउदा राम्रो नि आफ्नो जात को पन्डित ले जस्तो कि हाम्रो कुमाल हरुले बाहुन पन्डित बोलाउदैन जन्म कर्म मृत्यु सबै कर्मा कुमाल आफैले नै गर्छन त

याेग्यस्थान बिषेमान सानालेपनि पाउछ कृष्णका तटकाे ढुङ्गाे देवता कहलाउछ ।

खै के भन्नू कस्तो खाले ज्ञान पाएर आएको हो महाराज र देवी हरु ।कोहि भन्छ गोरुको मनपर्ने भोजन मयुर कोहि कविशिरोमणी लेखनाथ पौडेलको कवितालाई सिद्दिचरण श्रेष्ठको कविता भन्छ। कस्तो कस्तो खालको महा ज्ञानी हरु होला ????स्कुल टप र के के जाति भन्छ सामान्य ज्ञान पनि नभएको मान्छेलाई महाज्ञानी कसरी भन्नू?????

yo thik ho tara damai guru le siddhi charan sherestha le bhannubhayo

@@user-fo6po1rq6ytai tw gayan xaina maha gyani

हजुर को उच्च बिचार❤

❤❤❤❤❤

Sahikura❤❤

@@sachinkhadka7847 dhanyabaad n namaste Sabai lai

राय लिम्बू किराती होइनन्, सिचुवानबाट आएका शरणार्थी हुन् : इतिहासले देखाउँछ कि राय र लिम्बू समुदायहरू मूलत: सिचुवान क्षेत्रबाट आएका शरणार्थी हुन्। ७ औं शताब्दीमा यी समूहहरू मंगोलियाबाट सिचुवान क्षेत्रमा पुगे। १३ औं शताब्दीमा, मंगोल आक्रमणहरूबाट बच्न यी समूहहरू उत्तर तिब्बततिर भागे। १६ औं शताब्दीको अन्त्यतिर, तिब्बतमा भएको जातीय उथलपुथलका कारण, यी समूहहरू नेपाल र सिक्किमतिर शरणार्थीका रूपमा प्रवेश गरे। यसरी, यी समूहहरूको नेपालमा प्रवेश आदिवासी मान्यताका मापदण्डहरू अन्तर्गत ऐतिहासिक निरन्तरतामा अट्दैन। भिल: पूर्वी नेपालका वास्तविक किरातीहरू: भिल समुदायलाई पूर्वी नेपालको वास्तविक किराती मानिन्छ। जब राय र लिम्बूहरू १६ औं शताब्दीको अन्त्यतिर सिचुवानबाट शरणार्थीका रूपमा नेपाल आए, उनीहरूले भिल समुदायमाथि नरसंहार गरे। यस कारण, भिलहरू पूर्वी नेपालबाट बंगालतिर भाग्न बाध्य भए, जहाँ पहिले नै धेरै भिलहरू बसेका थिए। यसले देखाउँछ कि राय र लिम्बूहरू शरणार्थी हुन्, र तिनीहरूको आदिवासी मान्यता गलत छ। दोषपूर्ण आदिवासी मान्यता मापदण्डहरू: नेपालमा आदिवासी मान्यता प्राप्त गर्नका लागि नेपाल आदिवासी जनजाति महासंघ (NEFIN) र सरकारले अपनाएका मापदण्डहरूमा केही दोषहरू छन्। यी मापदण्डहरूले राय र लिम्बू समुदायहरूलाई कसरी अन्यायपूर्ण रूपमा आदिवासी मान्यता दिलाएका छन् भन्ने कुरालाई निम्न बुँदाहरूले स्पष्ट पार्छन्: १. ऐतिहासिक निरन्तरता: राय र लिम्बू समुदायहरूको नेपालमा ऐतिहासिक उपस्थिति सिचुवानबाट शरणार्थीका रूपमा आएका कारण मात्र भएकोले, उनीहरूको ऐतिहासिक निरन्तरता दावी कमजोर छ। तथापि, मापदण्डहरूको अस्पष्टताले गर्दा, यी समूहहरूलाई पनि आदिवासी मान्यता प्राप्त गर्न अनुमति दिएको छ। २. विशिष्ट भाषा: राय र लिम्बूहरूको आफ्नै भाषा छ, जुन विशिष्ट भाषाको मापदण्ड पूरा गर्छ। तर यो भाषा सिचुवानको सांस्कृतिक प्रभाव भएको हुन सक्छ, जसले गर्दा यो आदिवासी भाषा मान्न उपयुक्त छैन। ३. विशिष्ट संस्कृति र परम्परा: राय र लिम्बूहरूले सिचुवानबाट ल्याएका सांस्कृतिक अभ्यासहरू र परम्पराहरूलाई सुरक्षित राखेका छन्। तर, यी परम्पराहरू नेपालका आदिवासी परम्पराहरू हुन् भन्ने कुरा पुष्टि हुँदैन। ४. आत्म-पहिचान: कुनै पनि समूहले आफूलाई विशिष्ट रूपमा आत्म-पहिचान गर्न सक्छ, तर यो अत्यन्त व्यक्तिपरक मापदण्ड हो। राय र लिम्बूहरूले आफूलाई किरातीको रूपमा आत्म-पहिचान गरेका छन्, तर उनीहरूको वास्तविक उत्पत्ति सिचुवानमा रहेकोले यो आत्म-पहिचानको दावी कमजोर छ। ५. भौगोलिक पृथकता: राय र लिम्बूहरूले केही हदसम्म भौगोलिक पृथकतामा रहेर बसोबास गरेका छन्। तथापि, यो पृथकता नेपालमा आएको शरणार्थी स्थितिको परिणाम हो, न कि आदिवासी मापदण्ड अनुसार।

कति सुन्दर दृष्टिकोण ! सबैले सर्वप्रथम आफैँबाट व्यवहार बदलेर सुरु गरौँ ! हाम्रो कलङ्क पखालौँ ! 🌺🙏

haina yo comment le kina yati dherai like paayo? Tmle k settting milaayau Anush?

​@@राजगर्नेनीतिजति धेरै लाइक र कमेन्ट आए नि केही हुँदैन न खान मिल्छ न लगाउन

कति राम्रो कुरा ! तपाईँको जस्तै चेतना सबैको भइदिए ! 🌺🙏