যুৱক যুৱতীয়ে শৰণ ভজন নোলোৱাকৈ ভাগৱত পাঠ কৰিব পাৰেনে  

হই 😊

@@akhilmahanta2524 গোপাল দেৱ, হৰিদেৱ, অনিৰুদ্ধ দেৱ আদি সকলো চীৰনমস্য় । তেওঁলোকৰো অসমীয়া সমাজত বহু দান দিছে। কিন্তু মহাপুৰুষ মাধৱদেৱৰ অৰিহণা সকলোতকৈ বেছি যিজনাৰ দ্ৱাৰা সৃষ্ট গ্ৰন্থ নামঘোষাভাগি আজি বিদেশতো গৱেষণা কৰিছে, যিখন গ্ৰন্থৰ পদসমূহ ভকতৰ মুখত অবিৰাম কীৰ্তন হৈ থাকে, যিখনৰ প্ৰাৰ্থনা সমূহ বিদ্যালয়ত পৰিবেশন কৰে্ আদি যিসমূহ কৈ শেষ কৰিব নোৱাৰি । সেই মাধৱদেৱেই মহাপুৰুষ শংকৰদেৱক চিনাকী কৰি থৈ গৈছে। মাধৱদেৱে নামঘোষাত লিখিছে " ৰাজা প্ৰজা জানিলেক ভক্তিপথ, শঙ্কৰৰ পথ শুদ্ধ। সিটো মত চাড়ি আন আছৰয় পৰম সিটো মূগূধ ।। আকৌ লিখিছে " শঙ্কৰে সঙশয় ছেদি, শাস্ত্ৰৰ তত্ত্বক ভেদি প্ৰচাৰিলা কৃষ্ণৰ ভকতি, তাঙ্ক এৰি কি কাৰণে........."গতিকে কেৱল মুখেৰে শঙ্কৰদেৱ মাধৱদেৱৰ নাম লগেই নহ'ব তেওঁলোকৰ বিহিত বচন সমূহ পালনৰ গুৰুত্ব প্ৰদান কৰিব লাগে বুলি ভাবোঁ। কৃষ্ণ।