กุญเชียงลูกใคร ในโขลงแม่หางสั้น โขลงหวงโป่ง  

กุญเชียงลูกใคร ในโขลงแม่หางสั้น โขลงหวงโป่ง
ชื่อกุญเชียง อาจกลายเป็นชื่อที่ชินหูกันอยู่พักใหญ่ เมื่อพลายน้อย ในโขลงแม่หางสั้น ออกมาป่วนถนนตามลำพัง แล้วก็ร้องหาโขลง หลายท่านก็ถามหาพลายน้อยเป็นลูกใคร แอดมินก็ได้แต่บอกว่าเป็นลูกแม่พังในโขลงแม่หางสั้น แต่เราไม่รู้ว่าแม่คือใคร แต่เหมือนโชคจะเข้าข้าง ช้างบนเขาไม่ออก ทำให้มีเวลามานั่งดูคลิปเก่าๆ แล้วเราก็พบที่มาของน้องกุญเชียงพลายน้อยแกล้งหลงโขลง
และถ้าจะพูดถึงแม่พังหวงโป่งก็ต้องนึกถึงสองแม่พังในโขลงแม่หางสั้น ที่มักกีดกันช้างพลายน้อยไม่ให้ลงโป่ง แอดมินให้ฉายาแม่พังหวงโป่ง ในวันที่โขลงแม่หางสั้นและโขลงแม่ด้วนรวมกัน จะพาท่านกลับย้อนมาดู
เมื่อโขลงแม่ด้วนและแม่หางสั้น มารวมกันและลงโป่งใหม่ กม 35 เมื่อแม่ด้วนและแม่หางสั้นเดินออกจากโป่งแล้ว ยังคงเหลือแม่พังสองนาง กินดินโป่งกันต่อไป ขณะนั้น พบว่ามีพลายน้อยจะขอเข้าโป่งไปกินด้วย
เป็นช้างพลายวัยเดียวกับกุญเชียง ที่แอดมินเรียกกุญแจซอลนั่นเอง แม่พังก็เอาท้ายดันพลายน้อยไม่ให้เข้าโป่ง ความจริงโป่งก็กว้าง แต่จุดตรงนั้นน่าจะมีดินเค็มดี แม่พังจึงหวงนักหวงหนา แต่สุดท้ายกุญแจซอลก็แหวกบั้นท้ายแม่พังเข้ามากินดินจนได้ นั่นคือที่มาของแม่พังหวงโป่ง
ในแม่พังสองนางนี้ หนึ่งนางมีขนาดตัวเล็กกว่ามีขนายและใบหูขวาแหว่ง อีกแม่พังนั้นตัวโต โตกว่าแม่หางสั้นอีก ดังนั้น เมื่อยืนคู่กัน แม่หางสั้นเลยมีคนเรียกแม่เตี้ยเพราะเธออวบอ้วนและเตี้ยนั่นเอง
จะพาท่านหมุนนาฬิาย้อนเวลาไปเมื่อสามปีกับเจ็ดเดือนก่อน โดยนับจากวันนี้วันที่แอดมินทำคลิป คือ 21 พฤษภาคม 2567 ย้อนไปวันที่ 15 กันยายน 2563 ที่ทุ่งกวาง เราพบโขลงแม่หางสั้นมาสุมหัวกันลงโป่ง
ในโขลงจะมีแม่พังวัยเจริญพันธุ์ 4 นาง ซึ่งเราก็เคยเจอกันมาแต่ยังไม่ได้จำแนกใบหู ที่จำได้ชัดในโขลงนี้คือแม่หางสั้น และแม่พังผู้มีขนายและใบหูขวาแหว่งเว้า
เรายังเห็นพฤติกรรมของแม่พังหวงโป่ง คงจะเป็นนิสัยของนางมาแต่เดิม ขนาดจะลงโป่งแม่พังสองนางยังแย่งกันลงเอง ในโป่งนี้ แม่พังไม่ได้กีดกันพลายน้อยอย่างเดียว กีดกันสาวน้อยในโขลงด้วย
ดูคลิปแม่พังคู่กับแม่พังหูแหว่งมีขนาย และให้ท่านผู้ชมสังเกตแม่สาวน้อย ไม่รู้ลูกสาวใคร เดินจะอ้อมไปอีกทาง แม่พังก็เอาท้ายดันหนูน้อยหลุดเฟรมไปเลย ไม่เพียงเท่านั้น ในโป่งมีหนูน้อยนางหนึ่ง โผล่ออกมาจากโป่ง แม่พังใจร้าย ก็ตบหน้าไปหนึ่งที ก็คงจะหงุดหงิดนางกินดินโป่งลำบากมีลูกช้างน้อยเต็มโป่ง หรืออาจไปเบียดลูกนางเข้า
ส่วนแม่หูแหว่งก็ไม่น้อยหน้า เมื่อมุดหัวลงโป่ง ก็มีหนูน้อย ก็คงไม่ใช่ลูกนาง นางก็เอาโคนงวงตีๆ กะจะให้หนีออกจากโป่ง หนูน้อยก็หน้ามึนไม่ยอมถอยหนี แม่พังเนี่ย ไม่ใช่ลูกตัวเองก็เอาใหญ่เลยนะ
แม่หางสั้น ก็ไม่น้อยหน้าได้เชื้อแม่พังหวงโป่งกับเขาด้วย เมื่อมุดหัวลงโป่ง แม่หูแหว่ง จะเข้าไปด้วย นางหมุนท้ายกันไม่มีแม่พังหูแหว่งลง โอ้ย เป็นแม่พังหวงโป่งกันทั้งโขลง ผู้ขาล่ะงึด
ดังที่ได้กล่าวไว้ตอนต้น ว่ากุญเชียงลูกใคร เมื่อเราพบคลิปเก่าๆ ของแม่หางสั้น เราก็มองหาพลายน้อยทันที ไม่ต้องมองหากุญแจซอล เพราะเราพบอยู่ในโขลงแม่คิ้วขาวเมื่อปี 65
ในโขลง เราพบพลายน้อยยังไม่หย่านมอยู่หนึ่งตัว เห็นแง๊บๆนมแม่อยู่ เมื่อเห็นใบหูก็เอ๊ะขี้นมา เคยเห็นที่ไหนว่า อ้าว นี่มันเด็กชายกุญเชียงนี่นา งาเพิ่งจะออกมาหรอมแรม ยังไม่หย่านม ขนหางก็ยังไม่ออก สรุปว่า กุญเชียงเป็นลูกของแม่พังหูที่ใบหูขวาเว้าและมีขนายนั่นเอง เมื่อประมาณการณ์อายุการหย่านมของช้าง 2.5-3 ปีในช่วงนี้ ดังนั้นคาดว่า ขณะนั้น เด็กชายกุญเชียงน่าจะอายุสองขวบ ดังนั้น ปัจจุบันกุญเชียงก็อายุประมาณ 6 ขวบ ซึ่งก็เป็นวัยที่เริ่มจะออกเที่ยวบ้างแล้ว ดังที่เราได้เห็นกุญเชียง เบี่ยงออกจากโขลงมาลงถนนให้คนว้าวุ่น จนเป็นที่รู้จักกันในที่สุด
เมื่อพบโขลงแม่หางสั้นอีกเมื่อใด ให้มองหา แม่พังที่มีขนายโผล่มานิดหน่อยในโขลง ใบหูขวามีรอยแหว่ง นั่นแหละ แม่ของกุญเชียง เราจะได้บันทึกไว้ในสมุดโน๊ตความจำของเราต่อไป