ตรุษจีน สารทจีน ทำบุญวิธีถูก อุทิศบุญไหว้วิธีถูก ญาติได้รับ คนทำได้สิ่งดี 

ขอบพระคุณอาจารย์ และขออนุโมทนาครับ

ธรรมทานเป็นสิ่งที่เลิศ..แต่ธรรมนั้นต้องตามรอยพุทธเจ้า..จึงจะเป็นธรรมที่เลิศ.. อนุโมทนาค่ะ.

🙏🙏🙏...กราบอนุโมทนาสาธุๆๆๆค่ะ...

ถ่มกกแต่ีถี้อี๊ถี๊

ขออนุโมทนาด้วยกุศลจิตค่ะ 🙏🏻

ขออนุญาติถามค่ะ เทวดา และเปรตเท่านั้น ที่จะมารับสว่นบุญที่ญาติอุทิศไปให้ขอถามว่าเทวดาเขาก็มีอาหารของเขาอยู่แล้วเข้าใจว่าเขาไม่มารับ สว่นเปรตก็รับใด้เข้าใจถูกไหมค่ะ

@@user-jd8ry9jx9i ใช่ครับ เทวดาอนุโมทนาบุญ เปรตอนุโมทนาสามารถเปลี่ยนภพภูมิได้ครับ

กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ค่ะสาธุสาธุค่ะ

อนุโมทนาครับ

สิ่งที่จริงแท้แน่นอน ความจริงนั้นไม่ใช่ขึ้นอยู่กับลัทธินั้น คนนั้นคนนี้ โดยที่ไม่พิจารณาเหตุผลว่าถูกต้องหรือไม่ ดังนั้นความจริงแท้ย่อมมีหนึ่งเดียว ประเพณีมีได้เพราะอะไร เพราะมีธรรม มีจิต ถ้าไม่มีจิต ไม่มีธรรม ก็ไม่มีตัวเรา ไม่มีประเพณี ไม่มีศาสนา จิตดีมีไหม ความดีที่เกิดขึ้นในใจ ความชั่วมีไหม จิตไม่ดีที่เกิดขึ้นในใจ ความโกรธเป็นประเพณีชาวไหนไหม ศาสนาไหนหรือไม่ ความโกรธไม่เปลี่ยนลักษณะ ไม่ว่าโกรธกับใครก็ไม่ดี โดยนัยตรงกันข้าม ความดี ก็เช่นกัน ไม่ว่าเกิดกับใคร นี่คือความจริงที่ลึกซึ้งที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง ความจริงที่ไม่เปลี่ยน ไม่ใช่ว่าความจริงจะเปลี่ยนไปตามลัทธินั้น สังคมนั้น สังคมนี้ที่บอกว่าเป็นแบบนั้น เป็นแบบนี้ ดังนั้น ประเพณี ก็คือไม่พ้นจากธรรมคือจิต จึงมีทั้งประเพณีที่ผิดและประเพณีที่ถูก เพราะถ้าเป็นจิตไม่ดี คือ ความเห็นผิด เข้าใจผิด เข้าใจผิดว่าการไหว้บรรพบุรุษด้วยสิ่งนั้นสิ่งนี้ บรรพบุรุษจะได้รับก็เป็นความเข้าใจผิด เพราะผิดตั้งแต่เข้าใจว่ามีเรา มีญาติ มีบรรพบุรุษ ไม่ได้เข้าใจว่ามีแต่ธรรม ก็ผิดตั้งแต่ต้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงความจริงว่าฐานะที่บรรพบุรุษจะไ้ดรับ คือ ทำกุศลประการต่างๆ ไม่ช่เอาเนื้อสัตว์ ขนมไปให้ คนตายไปแล้วจะได้รับได้อย่างไร และการกตัญญูของลูกที่สำคัญ คือ ดูก่อนคฤหบดีบุตร มารดาบิดา เป็นทิศเบื้องหน้า อันบุตรธิดาพึงบำรุงด้วยสถาน ๕ คือ ด้วยตั้งใจว่า ท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ ๑ จักรับทำกิจของท่าน ๑ จักดำรงวงศ์ตระกูล ๑ จักปฏิบัติตนให้เป็นผู้สมควรรับทรัพย์มรดก ๑ เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน ๑.

การมีเจตนาหวังดีให้คนอื่นเข้าใจถูก ไม่ใช่การหมิ่น ไม่ใช่การสร้างความแตกแยก เพราะสัตว์โลก ไม่แตกแยกคือรวมกันด้วยความเห็นผิด ควรหรือไม่ที่จะให้คนอื่นที่สะสมปัญญามา ได้มีความเข้าใจถูกมามีเพียงเล็กน้อย แชร์ให้คนอื่นเข้าใจไม่ว่ากลุ่มไหน ให้คนที่เห็นถูกที่อยู่ข้างในเล็กน้อย ให้แตกแยกออกมาจากความเห็นผิด และมารวมกันกับกลุ่มที่มีความเห็นถูก การมีจิตหวังดีให้เข้าใจความจริง ก็เป็นกุศลความดีไม่ว่าเกิดกับใคร ก็อุทิศให้ญาติ บรรพบุรุษได้ นั่นคือความกตัญญูที่แท้จริง ครับ

ใส่เงินบาป ครับ จิตน้อมแก่สงฆ์ ที่ไม่ใช่เงินแต่เป็นปัจจัยที่ควร เป็นบุญ ครับ

สิ่งที่จริงแท้แน่นอน ความจริงนั้นไม่ใช่ขึ้นอยู่กับลัทธินั้น คนนั้นคนนี้ โดยที่ไม่พิจารณาเหตุผลว่าถูกต้องหรือไม่ ดังนั้นความจริงแท้ย่อมมีหนึ่งเดียว ประเพณีมีได้เพราะอะไร เพราะมีธรรม มีจิต ถ้าไม่มีจิต ไม่มีธรรม ก็ไม่มีตัวเรา ไม่มีประเพณี ไม่มีศาสนา จิตดีมีไหม ความดีที่เกิดขึ้นในใจ ความชั่วมีไหม จิตไม่ดีที่เกิดขึ้นในใจ ความโกรธเป็นประเพณีชาวไหนไหม ศาสนาไหนหรือไม่ ความโกรธไม่เปลี่ยนลักษณะ ไม่ว่าโกรธกับใครก็ไม่ดี โดยนัยตรงกันข้าม ความดี ก็เช่นกัน ไม่ว่าเกิดกับใคร นี่คือความจริงที่ลึกซึ้งที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง ความจริงที่ไม่เปลี่ยน ไม่ใช่ว่าความจริงจะเปลี่ยนไปตามลัทธินั้น สังคมนั้น สังคมนี้ที่บอกว่าเป็นแบบนั้น เป็นแบบนี้ ดังนั้น ประเพณี ก็คือไม่พ้นจากธรรมคือจิต จึงมีทั้งประเพณีที่ผิดและประเพณีที่ถูก เพราะถ้าเป็นจิตไม่ดี คือ ความเห็นผิด เข้าใจผิด เข้าใจผิดว่าการไหว้บรรพบุรุษด้วยสิ่งนั้นสิ่งนี้ บรรพบุรุษจะได้รับก็เป็นความเข้าใจผิด เพราะผิดตั้งแต่เข้าใจว่ามีเรา มีญาติ มีบรรพบุรุษ ไม่ได้เข้าใจว่ามีแต่ธรรม ก็ผิดตั้งแต่ต้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงความจริงว่าฐานะที่บรรพบุรุษจะไ้ดรับ คือ ทำกุศลประการต่างๆ ไม่ช่เอาเนื้อสัตว์ ขนมไปให้ คนตายไปแล้วจะได้รับได้อย่างไร และการกตัญญูของลูกที่สำคัญ คือ ดูก่อนคฤหบดีบุตร มารดาบิดา เป็นทิศเบื้องหน้า อันบุตรธิดาพึงบำรุงด้วยสถาน ๕ คือ ด้วยตั้งใจว่า ท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ ๑ จักรับทำกิจของท่าน ๑ จักดำรงวงศ์ตระกูล ๑ จักปฏิบัติตนให้เป็นผู้สมควรรับทรัพย์มรดก ๑ เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน ๑.

ไม่จริงครับผม ตามกรรม ครับ

1 ก็ต้องแล้วแต่จิตแต่ละคน แต่ละขณะ แต่ละสถานการณ์ ครับ ซึ่งเป็นแต่ละหนึ่ง ครับ 2 รูปแบบใดที่ทำตามคำพระพุทธเจ้าควร รูปแบบใด ไม่ตรงตามคำพระพุทธเจ้าไม่ควรครับ

คลิปนี้ครับ ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-7BvYpOtBsS8.html

กรรมใครกรรมของคนนั้นไม่เกี่ยวกันครับ สึกแล้ว อาบัติไม่ติดตาม ครับ

สิ่งที่จริงแท้แน่นอน ความจริงนั้นไม่ใช่ขึ้นอยู่กับลัทธินั้น คนนั้นคนนี้ โดยที่ไม่พิจารณาเหตุผลว่าถูกต้องหรือไม่ ดังนั้นความจริงแท้ย่อมมีหนึ่งเดียว ประเพณีมีได้เพราะอะไร เพราะมีธรรม มีจิต ถ้าไม่มีจิต ไม่มีธรรม ก็ไม่มีตัวเรา ไม่มีประเพณี ไม่มีศาสนา จิตดีมีไหม ความดีที่เกิดขึ้นในใจ ความชั่วมีไหม จิตไม่ดีที่เกิดขึ้นในใจ ความโกรธเป็นประเพณีชาวไหนไหม ศาสนาไหนหรือไม่ ความโกรธไม่เปลี่ยนลักษณะ ไม่ว่าโกรธกับใครก็ไม่ดี โดยนัยตรงกันข้าม ความดี ก็เช่นกัน ไม่ว่าเกิดกับใคร นี่คือความจริงที่ลึกซึ้งที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง ความจริงที่ไม่เปลี่ยน ไม่ใช่ว่าความจริงจะเปลี่ยนไปตามลัทธินั้น สังคมนั้น สังคมนี้ที่บอกว่าเป็นแบบนั้น เป็นแบบนี้ ดังนั้น ประเพณี ก็คือไม่พ้นจากธรรมคือจิต จึงมีทั้งประเพณีที่ผิดและประเพณีที่ถูก เพราะถ้าเป็นจิตไม่ดี คือ ความเห็นผิด เข้าใจผิด เข้าใจผิดว่าการไหว้บรรพบุรุษด้วยสิ่งนั้นสิ่งนี้ บรรพบุรุษจะได้รับก็เป็นความเข้าใจผิด เพราะผิดตั้งแต่เข้าใจว่ามีเรา มีญาติ มีบรรพบุรุษ ไม่ได้เข้าใจว่ามีแต่ธรรม ก็ผิดตั้งแต่ต้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงความจริงว่าฐานะที่บรรพบุรุษจะไ้ดรับ คือ ทำกุศลประการต่างๆ ไม่ช่เอาเนื้อสัตว์ ขนมไปให้ คนตายไปแล้วจะได้รับได้อย่างไร และการกตัญญูของลูกที่สำคัญ คือ ดูก่อนคฤหบดีบุตร มารดาบิดา เป็นทิศเบื้องหน้า อันบุตรธิดาพึงบำรุงด้วยสถาน ๕ คือ ด้วยตั้งใจว่า ท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ ๑ จักรับทำกิจของท่าน ๑ จักดำรงวงศ์ตระกูล ๑ จักปฏิบัติตนให้เป็นผู้สมควรรับทรัพย์มรดก ๑ เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน ๑.

การมีเจตนาหวังดีให้คนอื่นเข้าใจถูก ไม่ใช่การลบหลู่ เพราะคำว่าลบหลู่ คือ ลบหลู่คุณความดี ความเข้าใจถูก แต่นั่นเป็นความเห็นผิด ครับ การแสดงธรรมที่ถูก ประโยชน์ไม่ใช่ให้ทุกคนมาเข้าใจถูก แต่ให้กับคนที่สะสมปัญญามา แม้น้อย ได้ฟังคำจริงและกลับมาเห็นถูกครับ ควรหรือไม่ที่จะให้คนอื่นที่สะสมปัญญามา ได้มีความเข้าใจถูกมามีเพียงเล็กน้อย แชร์ให้คนอื่นเข้าใจไม่ว่ากลุ่มไหน ให้คนที่เห็นถูกที่อยู่ข้างในเล็กน้อย ให้แตกแยกออกมาจากความเห็นผิด และมารวมกันกับกลุ่มที่มีความเห็นถูก การมีจิตหวังดีให้เข้าใจความจริง ก็เป็นกุศลความดีไม่ว่าเกิดกับใคร ก็อุทิศให้ญาติ บรรพบุรุษได้ นั่นคือความกตัญญูที่แท้จริง ครับ เพราะเป็นความดีที่ไม่ใช่ความเข้าใจผิด ครับ ขออนุโมทนา

พูดไว้แล้วครับในเหส ลิงก์นี้ครับ fb.watch/eQpV3mvVTy/

ทาง TikTok www.tiktok.com/@paderm.dhamma/video/7129326155039100161?is_from_webapp=v1&item_id=7129326155039100161

พระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ไม่ควรไปถวายอาหารและน้ำครับ เป็นความเข้าใจผิด ครับ แต่ถ้า ใช้น้ำบูชาพระพุทธเจ้า พระพุทธรูป อย่างนี้ได้ครับ

การบูชาน้ำพระพุทธเจ้าพระพุทธรูป ต้องกล่าวอย่างไรครับ..ขอบพระคุณอาจารย์ที่ให้ข้อมูลและความรู้ครับ 🙏🏻

ลองฟังในคลิปนะครับ อธิบายเรื่อง วิญญาณ สัมภเวสี คืออะไรครับ

กุศลมีสิบประการ ไม่ใช่แค่การให้ทาน และการให้ทาน ไม่ใช่มีเฉพาะพระ ครับ

แค่ไปรื้อออกเท่านั้นครับ เทวดาไม่ได้อยู่ในศาล ครับ เขามีวิมานอยู่ครับ

เป็นศาลของเจ้าของที่ดินเก่า ทิ้งร้างไม่ค่อยมีคนดูแล ส่วนตัวอยากบูชาแค่รัตนตรัย เทวดา เท่านั้น จะมีสัพเวสีอาศัยอยู่ไหมคะ จะเป็นอันตรายต่อคนไหมคะถ้าถอนทิ้งเอง ต้องไปทำบุญที่วัดหรือบอกกล่าวก่อนไหมคะ ช่วยแนะนำให้หน่อยค่ะ กลัวจะมีอาถรรพ์อะไรไหม

การฟัวพระธรรมเกิดปัญญาเข้าใจถูกละกิเลส เป็นบุญอันสูงสุดครับ

การสร้างวัด พระไม่ใช่ผู้เรี่ยไรเงิน พระไม่ใช่ผู้รับเงิน แต่คฤหัสถ์เป็นคนจัดการเรื่องเงิน คฤหัสถ์ผู้ฉลาดและเคารพระธรรม เคารพพระพุทธเจ้าและเคารพพระสงฆ์ ย่อมปฏิบัติตามพระวินัย คือไม่ถวายเงินทองกับพระภิกษุและเคารพพระสงฆ์ ไม่ถวายของที่เป็นอกัปปิยะ ของที่ไม่สมควร มีเงิน เป็นต้น กับพระภิกษุเพราะทำให้ท่านต้องอาบัติ คฤหัสถ์ผู้ฉลาดเคารพในพระรัตนตรัย จึงทำวิธีการที่ถูกต้อง ดั่งเช่น สมัยพุทธกาล นางวิสาขา ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี พระเจ้าพิมพิสาร ไม่ได้เอาเงินไปถวายพระพุทธเจ้า ไม่ได้เอาเงินไปถวายท่านพระสารีบุตร เพราะท่านเหล่านั้นเคารพพระพุทธเจ้า เคารพพระธรรม เคารพพระสงฆ์ แต่สร้างวัดถวายเองโดยไม่ให้พระยุ่งเกี่ยวกับเงินและทอง เวลาที่จะสร้างอย่างอื่น เช่น โรงครัว อุบาสก อุบากสิกา ผู้เข้าใจพระธรรม ก็กล่าวบอกกับพระภิกษุ และสร้างถวาย โดยไม่ใช่เอาเงินไปให้ท่าน นี่คือ วิธีการที่ถูกต้อง เป็นการรักษาพระวินัย และดำรงไว้ซึ่งพระพุทธศาสนา ข้อความในพระไตรปิฎก แสดงความจริงว่า การสร้างวัด เป็นต้น ไม่ใช่การให้เงินพระโดยตรง ไม่มีการที่พระทำกฐิน ผ้าป่า เงินทอง แต่คฤหัสถ์เป็นคนจัดการเรื่องเงินสร้างวัดให้ ท่านพระอุเทน “พราหมณ์ พระเจ้าอังคะโปรดพระราชทานอะไรเป็นเบี้ยเลี้ยงประจำแก่ท่านทุกวัน” โฆฏมุขพราหมณ์ “ท่านอุเทน พระเจ้าอังคะโปรดพระราชทานทรัพย์ ๕๐๐ กหาปณะเป็นเบี้ยเลี้ยงประจำแก่ข้าพเจ้าทุกวัน” ท่านพระอุเทน “พราหมณ์ การรับทองและเงินไม่สมควรแก่อาตมภาพทั้งหลาย” โฆฏมุขพราหมณ์ “ท่านอุเทน ถ้าทองและเงินนั้นไม่สมควร ข้าพเจ้าจะให้สร้างวิหารถวายท่านอุเทน” ท่านพระอุเทน กล่าวว่า “พราหมณ์ ถ้าท่านปรารถนาจะให้สร้างวิหารถวายอาตมภาพ ก็ขอให้สร้างโรงฉันถวายแก่สงฆ์ในเมืองปาตลีบุตรเถิด” ข้อความบางตอนในโฆฏมุขสูตร มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓

เป็นความจริงที่ว่าปัจจุบันวัดต้องเสียค่าน้ำ ค่าไฟ แต่มีวิธีการที่ถูกต้องเหมาะสมที่จะไม่ทำให้พระท่านอาบัติ และพระที่ดี ท่านก็จะไม่รับเงินโดยประการทั้งปวง แต่ใช้วิธีที่เหมาะสม ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าใช้จ่ายที่เป็นเงินในวัด คฤหัสถ์ที่ดีรับเงินดูแลเงิน เรื่องค่าน้ำ ค่าไฟในวัด แม้ในในอดีตและปัจจุบันก็มีบางวัดประพฤติตามพระวินัย ที่ให้คฤหัสถ์เป็นคนรับเงินของวัด ดูแลเงิน จัดการเงินและจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟให้ โดยที่พระไม่ยุ่งเกี่ยวกับเงินและทองเลย ท่านไม่ต้องอาบัติ แต่เลือกคฤหัสถ์ที่ดี มีคุณธรรมเป็นไวยาวัจกรในการจัดการดูแลเงิน และพระภิกษุก็มีหน้าที่ศึกษาพระธรรม (คันถธุระ) และปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม (วิปัสสนาธุระ) เพราะบวชมาจุดประสงค์คือ ละอาคารบ้านเรือน ไม่ประพฤติตนดั่งเช่นคฤหัสถ์และบวชเพื่อถึงความสิ้นทุกข์โดยชอบโดยส่วนเดียว และไม่ใช่ข้ออ้างว่าคฤหัสถ์จะทุจริตเงินวัด จึงจำเป็นที่พระภิกษุต้องรับเงินดูแลเงินเอง ทำทุจริต ผิดพระวินัยเสียเอง เพราะพระรับเงิน ยินดีในเงินทอง เป็นทุจริตแล้วตามพระวินัยบัญญัติ คฤหัสถ์ไม่ควรถวายเงินพระและใบปวารณา แต่ให้เงินกับไวยาวัจกรของวัดที่ดีมีคุณธรรม ดูแลเงินนั้น และภิกษุมีเหตุจำเป็นตามธรรมวินัย จึงขอปัจจัยที่เหมาะสมที่ไม่ใช่เงินทองกับ ไวยาวัจกรเพื่อหาสิ่งที่เหมาะสมให้กับพระภิกษุนั้น โดยคฤหัสถ์ทำการซื้อมาให้ มี บาตร จีวร เป็นต้น

อย่าเอาขนบทำเนียมประเพณีของแต่ละที่ มากำหนดหรือตัดสินประเพณีอันดีงามที่สร้างและสืบสานกันมาครับ คลิปแบบนี้จะทำให้เกิดความแตกแยกนะครับ

ศาสนาและความเชื่อต้องแยกออกจากการก่อนและตีเป็นประเด็นนะครับ การอุทิศบุญหรือคำสอนของพระพุทธเจ้าก็ส่วนหนึ่ง ส่วนการไหว้บรรพชนมีลากฐานมาจากขงจื้อก็ส่วนหนึ่งนะครับ จับมาผสมกันแบบนี้ผมว่าไม่ถูกต้องสักเท่าไหร่นะครับ พอเข้าใจครับว่าอยากให้ความรู้ แต่การทำคลิปแบบนี้ คุณต้องระบุที่มาที่มาของทำเนียมและความเชื่อในการไหว้ด้วย ไม่ใช่เอา 2 ศาสนามารวมกัน และหมิ่นความเชื่อนี้ว่า การไหว้บรรพบุรุษแบบนี้ ยังไงเขาก็ไม่ได้รับ ต้องทำแบบนั้นแบบนี้ อย่าลืมสิครับ ทุกวันนี้ ศาสนสถานไม่ใช่พุทธอย่างเดียวนะครับ มีทั้ง ฮินดู เต๋า และอื่นๆ

@@maireaw อาจารย์ท่านกล่าว ถึงคนที่นับถือศาสนาพุทธ คนชาวพุทธ คนชาวพุทธเขาฟังเข้าใจเขาก็เลิกไหว้ ท่านบอกท่านอาจารย์ท่านบอก คนที่นับถือศาสนาพุทธเท่านั้น คนจีนเขาก็ไหว้บรรพบุรุษของเขา ก็เป็นเรื่องของเขา เขาไม่มาฟังหรอก บอกความถูกต้อง ให้คนถือศาสนาพุทธ แค่คุณชาวพุทธยังไม่ค่อยจะฟัง บอกความถูกต้อง ก็ยังไม่ค่อยสนใจกันเลย คนจีนที่เขาไหว้บรรพบุรุษอยู่ มันก็เรื่องของเขา คงไม่ถึงก็ทำให้แตกแยกหรอกมั้ง แตกแยกยังไง พูดอะไรเกิน

สิ่งที่จริงแท้แน่นอน ความจริงนั้นไม่ใช่ขึ้นอยู่กับลัทธินั้น คนนั้นคนนี้ โดยที่ไม่พิจารณาเหตุผลว่าถูกต้องหรือไม่ ดังนั้นความจริงแท้ย่อมมีหนึ่งเดียว ประเพณีมีได้เพราะอะไร เพราะมีธรรม มีจิต ถ้าไม่มีจิต ไม่มีธรรม ก็ไม่มีตัวเรา ไม่มีประเพณี ไม่มีศาสนา จิตดีมีไหม ความดีที่เกิดขึ้นในใจ ความชั่วมีไหม จิตไม่ดีที่เกิดขึ้นในใจ ความโกรธเป็นประเพณีชาวไหนไหม ศาสนาไหนหรือไม่ ความโกรธไม่เปลี่ยนลักษณะ ไม่ว่าโกรธกับใครก็ไม่ดี โดยนัยตรงกันข้าม ความดี ก็เช่นกัน ไม่ว่าเกิดกับใคร นี่คือความจริงที่ลึกซึ้งที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง ความจริงที่ไม่เปลี่ยน ไม่ใช่ว่าความจริงจะเปลี่ยนไปตามลัทธินั้น สังคมนั้น สังคมนี้ที่บอกว่าเป็นแบบนั้น เป็นแบบนี้ ดังนั้น ประเพณี ก็คือไม่พ้นจากธรรมคือจิต จึงมีทั้งประเพณีที่ผิดและประเพณีที่ถูก เพราะถ้าเป็นจิตไม่ดี คือ ความเห็นผิด เข้าใจผิด เข้าใจผิดว่าการไหว้บรรพบุรุษด้วยสิ่งนั้นสิ่งนี้ บรรพบุรุษจะได้รับก็เป็นความเข้าใจผิด เพราะผิดตั้งแต่เข้าใจว่ามีเรา มีญาติ มีบรรพบุรุษ ไม่ได้เข้าใจว่ามีแต่ธรรม ก็ผิดตั้งแต่ต้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงความจริงว่าฐานะที่บรรพบุรุษจะไ้ดรับ คือ ทำกุศลประการต่างๆ ไม่ช่เอาเนื้อสัตว์ ขนมไปให้ คนตายไปแล้วจะได้รับได้อย่างไร และการกตัญญูของลูกที่สำคัญ คือ ดูก่อนคฤหบดีบุตร มารดาบิดา เป็นทิศเบื้องหน้า อันบุตรธิดาพึงบำรุงด้วยสถาน ๕ คือ ด้วยตั้งใจว่า ท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ ๑ จักรับทำกิจของท่าน ๑ จักดำรงวงศ์ตระกูล ๑ จักปฏิบัติตนให้เป็นผู้สมควรรับทรัพย์มรดก ๑ เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน ๑.

การมีเจตนาหวังดีให้คนอื่นเข้าใจถูก ไม่ใช่การหมิ่น ไม่ใช่การสร้างความแตกแยก เพราะสัตว์โลก ไม่แตกแยกคือรวมกันด้วยความเห็นผิด ควรหรือไม่ที่จะให้คนอื่นที่สะสมปัญญามา ได้มีความเข้าใจถูกมามีเพียงเล็กน้อย แชร์ให้คนอื่นเข้าใจไม่ว่ากลุ่มไหน ให้คนที่เห็นถูกที่อยู่ข้างในเล็กน้อย ให้แตกแยกออกมาจากความเห็นผิด และมารวมกันกับกลุ่มที่มีความเห็นถูก การมีจิตหวังดีให้เข้าใจความจริง ก็เป็นกุศลความดีไม่ว่าเกิดกับใคร ก็อุทิศให้ญาติ บรรพบุรุษได้ นั่นคือความกตัญญูที่แท้จริง ครับ เพราะเป็นความดีที่ไม่ใช่ความเข้าใจผิด ครับ ขออนุโมทนา