(๑)
การปฏิบัติ อยู่ในชีวิตธรรมดานี้เอง ต้องฝึกให้ได้
การปฏิบัติมี ๒ ส่วน
ส่วนหนึ่ง เราทำในรูปแบบ ถึงเวลาก็ปฏิบัติ
แบ่งเวลาไว้เลย ทุกวันต้องทำ
อีกส่วนหนึ่ง เป็นเรื่องการเจริญสติ เจริญปัญญา
อยู่ในชีวิตประจำวัน
การทำในรูปแบบนั้น ทำให้เราได้กำลัง
และเป็นการฝึกซ้อมที่จะเจริญสติในชีวิตประจำวัน
คล้ายๆ ทหารซ้อมรบ
ไม่ซ้อมรบ อยู่ๆ ออกไปรบเลยไม่ไหว สู้ไม่ได้
การทำในรูปแบบทำอะไรบ้าง
ถ้าวันไหนใจเราฟุ้งซ่าน ก็ทำความสงบ
วันไหนใจเราสงบแล้ว ก็หัดเจริญปัญญา
(๒)
เวลาที่นอกเหนือจากการทำในรูปแบบ
คือการเจริญสติในชีวิตประจำวัน
บางคนบอกว่า กลับมาบ้านก็ค่ำแล้ว
มานั่งสมาธิ ทำในรูปแบบแล้ว
เวลาที่เหลือทำในชีวิตประจำวันไม่ได้แล้ว
เพราะมันเป็นประจำคืนแล้ว
หมดเวลากลางวันแล้ว ไม่ต้องภาวนา
พวกนี้ก็ไม่มีทางบรรลุหรอก มีการละเว้น
สมมติตอนกลางคืน ยังไม่ได้นอนหลับ
ไม่มีงานที่ต้องเอามาคิดต่อ
ก็คือเวลาปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
ทำกลางคืนก็เรียกว่าประจำวันเหมือนกัน
หมายถึงไม่ได้ทำในรูปแบบ
-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ศรีราชา
วันที่ ๑๖ กันยายน ๒๕๖๑ ไฟล์ที่ 610916A ซีดีแผ่นที่ ๗๘
ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง
เว็บไซต์ทางการ: www.dhamma.com
Facebook Page: dhammateachings
Instagram: / dhammadotcom
Line : @dhammadotcom
24 окт 2018
