ยิ่งเรียนสูง! ยิ่งหนาว! ทำไมแรงงานจบใหม่ถึงไม่มีงานทำ? | In Focus  

ปัญหาจริงๆคือ นายทุนต้องการแรงงานที่เก่งมากรับแรงกดดันได้ทุกอย่าง ในราคาที่ถูกมากๆ แต่ค่าแรงเสือกไม่สอดคล้องกับค่าครองชีพที่พุ่งสูงชิปหาย ถ้าจะแก้ปัญหาควรแก้ที่รัฐบาลหยุดเอื้อผลประโยชน์ให้นายทุนก่อนเลยครับ ไอ้เรื่องเรียนสูงแล้วตกงานมันปัญหาปลายเหตุครับ คนที่เรียนสูงได้แสดงว่าส่วนมากบ้านเค้ามีเงินครับ ได้ยินคำว่าผลิตนักศึกษาเพื่อเป็นแรงงานป้อนให้อุตสาหกรรมมานานแล้ว โคตรขัดใจ งงว่าทำไมถึงไม่ผลิตนักศึกษาให้เป็นเจ้าของธุรกิจเอง พัฒนาธุรกิจในประเทศเอง เป็นมากกว่าแรงงาน ?? การศึกษาประเทศไทยตั้งเป้าแต่จะเป็นแรงงานทาศของโลก เป้าหมายโคตรตลก อีก 1000 ปี ก็คงจะเป้าหมายเดิม

เป็นปัญหาระดับชาติมานานแล้ว นักเรียนเลือกเรียนไม่ตรงกับสายที่ตลาดแรงงานต้องการ มหาวิทยาลัยเน้นเปิดสาขาสังคมที่ต้นทุนการผลิตบัณฑิตถูก นโยบายการศึกษาที่เน้นแต่จะปฎิรูปให้เด็กเก่ง แต่ไม่เคยมองภาพรวมตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำ ตลาดแรงงานต้องการคนที่มีทักษะตรงสายงานจำนวนมาก ไม่ใช่ต้องการคนเก่งแต่ทำงานไม่ได้

เรียนสูงมาแค่ไหนไม่ใช่ประเด็น ทำงานให้เป็นคือประเด็นที่สำคัญ

เด็กจบ ปวส. บางคนมีทักษะในการทำงาน มากกว่า เด็กป ตรี จริงๆ แต่สังคมไม่ยอมรับ ยอมรับในสายสามัญมากกว่า ทั้งนี้ควรปรับหลักสูตรให้มีการฝึกการทำงาน มากกว่า 1 ปี ในสถาบันอุดมศึกษามากขึ้น ยิ่งในปัจจบันที่อัตราการเกิดของประชากรน้อยลงแล้ว ก็ควรฝึกแรงงานที่มีทักษะสูงให้มากขึ้นด้วย

การศึกษาสิงคโปร์ ถ้าเรียนจบ ม4 ได้วุฒิ O level เค้าจะแยกเป็นสองสายใหญ่ๆคือ ถ้ายังไม่ชัดเจนว่าชอบเรียนหรือทำงานอะไร จะเรียนต่อสองปี เรียก Junior college ได้วุฒิ A level และถึงจะเข้ามหาลัยต่อ คนที่จะเรียนต่อ JC ต้องเรียนเก่งเท่านั้น ส่วนคนที่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรหรืออยากเรียนอะไร พอจบ ม4 จะเข้าเรียน Polytechnic 3 ปี จบแล้วทำงานได้เลยหรือเรียนมหาลัยต่อก็ได้ Poly ของเค้ากว้างมาก และ นร ส่วนใหญ่ของเค้ามากกว่า 70% เรียน Poly ซึ่งหลายคนก็สามารถเรียน JC ได้ แต่เค้าเลือกเรียนสายที่ตัวเองสนใจมากกว่า นี่ยังไม่นับเรื่องที่เค้าใช้ภาษาอังกฤษได้ดีนะ

การศึกษาอย่างเดียวไม่พอค่ะ คือ ต้องพัฒนาขวนขวายหาความรู้นอกห้องเรียนไปด้วยพร้อมๆกัน เน้นการปฏิบัติใช้งานจริงๆ แก้ปัญหาเฉพาะหน้า คนที่เรียนจบสูงมากแต่ไม่ตรงสายงาน ประสบการณ์ทำงานไม่มี หางานยากกว่าที่คนที่เรียนจบทั่วไปค่ะ ขึ้นอยู่กับสายงาน ช่องทาง และอีคิวการเอาตัวรอดในสังคมด้วยค่ะ เป็นเรื่องปกติมากค่ะ ที่เรียนจบมาแล้วทำงานไม่ตรงสายงาน โดยที่ไม่รู้ว่า ชอบทำงานอะไรหรือถูกจริตกับงานแบบไหนจริงๆ แต่เรียนให้จบไปก่อน

จริงค่ะ โคตรชอบ มานั่งจำๆๆๆ โตมาใช้เครื่องคิดเลข เรียน ตปท เรียนแบบที่อาจารย์พูดทุกอย่างเลยค่ะ เอาเอกสารเข้าห้องสอบได้ คะแนนได้จากความเข้าใจของคุณล้วนๆๆ ว่าจริงๆๆทำได้ไหม หรือแค่ลอกๆ

บ้างก็เรียนตามที่ตัวเองชอบ (เพราะมันง่ายสำหรับเขา) หลายคนอยากเรียนสายศิลป์ แต่ก็ต้องยอมรับจริง ๆ ว่า เป็นสิ่งที่สังคมไม่ได้ต้องการมากขนาดนั้น (คนจบสายศิลป์ แต่ไปศึกษา ไปทำงานเกี่ยวกับวิทย์คณิตก็มี) คือคุณควรเรียนเพื่อใช้ ไม่ใช่เพื่อเรียนให้ได้ใบปริญญาใบเดียว

ความรู้ที่เป็นนามธรรมไม่สามารถประกอบอาชีพอิสระได้มากนัก ต่างกับความรู้ที่เป็นช่างเทคนิค ช่างกลที่หางานง่าย และสามารถทำเป็นอาชีพอิสระได้😀

แปลกใจทำใมมหาลัยหลายแห่ง เปิดสอนสาขาที่ไม่จำเป็น และรับนักศึกษาเขาเรียนมากกกก จนล้นตลาด เช่น สาขารัฐศาสตร์ สังคมศึกษา

ผู้ประกอบการไทยต้องการความคุ้มค่าในการใช้งานแรงงาน ค่าแรงถูก ได้งานตามที่ตัวเองต้องการ แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่อยากเสียทรัพย์ยากรในการเพิ่มทักษะให้แรงงาน ผมเห็นพูดกันแต่แรงงานต้องปรับตัวแบบนั้นแบบนี้คุณไม่พูดถึงผู้ประกอบการบ้างหล่ะ ทำงาน 10 บริษัทต่อให้ตำแหน่งเดียวกันมันอาจจะมีบางทักษะที่ใช้ร่วมกันได้ แต่แรงงานทุกคนต้องไปปรับตัวให้เข้ากับการทำงานแต่ละที่อยู่ดี เพราะฉนั้นมันก็แค่ข้ออ้างของผู้ประกอบการเพื่อต้นทุนที่ต่ำ และพยายามดึงประทศให้จมอยู่กับอุตสหกรรมใน Section เดิมๆ

ถัาคุณคิดว่าจะทำงาน คุณต้องคิดให้ได้ก่อนงานอะไร และต้องใช้ความรู้เท่าใด แล้วคุณเรียน เฉพาะความรู้เท่านั้นก็พอ..ไม่จำเป็นต้องเรียนสูงกว่างานที่ทำ แต่ถ้าคุณคิดจะเป็นหัวหน้า และหรือจะพัฒนางานตัวเองให้มากกว่านั้น ยิ่งต้องเรียนเพิ่มและ คุณต้องมีความรู้มากกว่านั้นจะพูดอะไร..มันต้องคิดให้รอบด้าน... อย่ามองด้านเดียว

ตอนนี้ผมอายุกำลังจะ 30 แอบเสียดายช่วงมัธยมมาก ส่วนตัวผมคิดว่าระบบการศึกษาควรจะมีการแนะนำ หรือทำให้เด็กเห็นภาพมากขึ้น ผมมั่นใจว่าเกินครึ่งเด็กเรียนต่อเพราะเรียนไปงั้นแหละ ถามว่าต่อไปจะเป็นอะไรก็ไม่รู้ ผมอยากให้ระบบการศึกษามีการแนะนำอย่างมีคุณภาพ เช่น คนนี้อยากทำค้าขาย ครูควรแนะนำว่าค้าขายต้องมีทักษะอะไรบ้าง อยากทำงานสายโรงงาน ก็ควรจะอธิบายว่าโรงงานมีตำแหน่งอะไรบ้าง ต้องมีความรู้ด้านไหนวุฒิอะไรเราถึงได้ทำงานในตำแหน่งนั้น ผมไม่รู้นะว่ารุ่นนี้เป็นไงแต่รุ่นผมครูสนใจแค่ ม ใหญ่ๆ กับคณะดังๆ ซึ่งเด็กรุ่นผมก็ตั้งใจจะสอบให้ติดทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าจบไปจะทำไร ขอแค่ให้ติด (ซึ่งผมก็หนึ่งในนั้น)

อยากให้แบบ ไม่ต้องจบสูงไรทั้งนั้น......... เอาแบบ ไปเรียน ไปฝึกงาน ไปวิจัย ที่โรงงาน + บริษัทนั้นๆๆ เลย ....... เมื่อผ่านไปซักพักนึง ก็บรรจุเลยยย

จริงครับ ผมจบปโท มาไม่เคยได้งานตรงสายที่เรียน แต่วิชาเศรษฐศาสตร์ก็ใช้ได้ดีในการดำรงชีวิต แต่วิชาบริหารเหมือนจะเสียเวลาเรียนไปเปล่าๆ

ความจำยังสำคัญ มากๆ ครับ เพราะเด็กที่สอนแล้วไม่รู้จักจำ มันทำงานผิดตลอด ถึงจะหาข้อมูลได้ แต่อย่างน้อยก็ต้องจำว่าหายังไง และถ้าเคยทำแล้ว ก็ต้องจำได้ว่าทำยังไง แล้วทำไมผมรู้สึกว่ามีแต่ความคิดเห็นทางทฤษฎี ไม่ค่อยตรงกับที่เจอในการทำงานจริงเลย เหมือนเวลาพวก ceo ชอบมายืนพูดแล้วคนนอกมองดูดี แต่คนในคือเดินหนี เพราะรู้ไส้

เยี่ยมเลยครับ คิดถึงเมื่อ25ปีก่อน ตอนเปลี่ยนสายเรียนต่อเพื่อจะได้งานหลังจบ เพราะครอบครัวจนไม่ได้ร่ำรวย เลือกเรียนนอกกทม.เพราะค่าใช้จ่ายจะถูกกว่าและรับสาขาที่มีทุนผูกพันธ์ จบแล้วต้องทำงานใช้ทุน…แต่เด็กสมัยนี้ไม่ได้คิดว่าจบแล้วเป็นอะไรซะส่วนใหญ่

มันอยู่ที่ว่าคุณจบอะไรมา มหาวิทยาลัยที่จบมีหลักสูตรดีแค่ไหน เช่นโลกปัจจุบันการเรียนไอที แน่นอนหางานง่าย ถ้าจบมาแล้ว coding หรือเขียนโปรแกรมเป็นอันนี้แน่นอน มีตลาดรองรับแน่ๆ วิชาแนะแนวสำคัญมากๆสำหรับเด็กที่จะเข้ามหาวิทยาลัย บางคนไม่สนว่าจะเรียนอะไรขอให้ได้มีที่เรียน อันนี้เป็นความคิดที่ผิดมากๆ

เพราะค่าแรงถูกเกินไป เงินเดือนภาคอุตสาหกรรมและบริการเงินเดือนน้อย แล้วใครอยากจะเรียนละครับ ทำให้เหมือนประเทศที่เจริญแล้วสิครับเงินภาคแรงงาน skilled labor กับ unskilled labor มีเงินเดือนไม่ต่างกันมาก ค่าแรง 3 ร้อยต้นมา 10 กว่าปี เงินเดือนขั้นต่ำก็ยึด 15,000 บาทมา 10 กว่าปีแล้ว ได้ ไปล้างจานอยู่ Australia ชมละ 540 บาท ดีกว่าครับ คนไทยเกิดน้อยเพราะเงินไม่พอจะเลี้ยงลูกให้อยู่ในมาตรฐานที่ตนเองคิดว่าดี คนรุ่นใหม่ภาษาอังกฤษเก่งสมัยก่อนเยอะ สมองไหลแน่ๆครับ

เด็กจบมาสมัยนี้ ทำยูทูป กับ ติ๊กตอคเท่านั้นครับ ไม่ค่อยจะทำงานออฟฟิตแล้ว รองลงมาค้าขายออนไลน์ แทน หรือง่ายๆ เป็นเจ้านายตัวเอง ร้อยละ 40%

การเรียนรู้​พัฒนาตนเองในทุกด้านในตอนเด็กเพื่อหาความชอบที่จะทำ​ ผู้ปกครองต้องมีส่วนร่วมสูง​ พอโตขึ้นการเรียนรู้​ที่หลากหลายจะช่วยให้เห็นหนทางเป็นของตัวเอง​ไม่ว่า จะทำงานในองค์กรหรือเป็นเจ้าของกิจการ​ ก็ทำได้แต่อย่าหยุดพัฒนาตนเองใจความสำคัญมีแค่นี้

คำถามยอดฮิตของฝ่ายบุคคล เราต้องการคนที่มีประสบการทำงานค่ะ. เขาจบใหม่สิเอาประสบการมาเเต่ไสน้อ ขั่นบ่ให้โอกาสเขาได้ทำงาน

สำหรับเรางานป.ตรีหายากพอสมควร อัตราจ้างงานก็น้อยแถมหลายแห่งไม่ค่อยรับเด็กจบใหม่ งานบางที่ก็ไม่ได้ต้องการแรงงานภาคป.ตรีเพราะจ้างมาเกินความจำเป็น เนื้องานเขามีสูตรสำเร็จไว้แล้วให้ม.3เข้ามาทำก็ได้ เรื่องของหลักสูตรสาขาวิชาที่เรียนจบมาก็มีผลต่อการได้งาน ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับผู้ประกอบการด้วย ถ้าเขาไม่รับก็คือไม่รับ

จบไรเขาก็กดค่าแรงหมดนั้นแหละ ขนาด จบ ดร. ยังให้แค่สามหมื่นดูได้ตามตำแหน่งมหาลัยและสถาบันวิจัยอยากได้เพิ่มก็ต้องไปขอทุนนู้นนี่นั้นเปลืองเวลาชีวิตที่จะต้องมานั่งทำวิจัยเพิ่ม ตามบริษัทหาคนไม่ได้เยอะแยะเด็กจบใหม่ไม่เอาจะเอาแต่คนมีประสบการณ์ส่วนคนมีประสบการณ์ไม่มีใครมาทำเงินเดือนเท่าหางอึง คนมีประสบการณ์เขาก็แสวงหาโอกาสในชีวิต ส่วน ปวช ปวส อันนี้สงสารจริง เงินเดือนเท่า ม.6

บอกตามตรงนะครับว่าคนเรียนจบปริญญาหางานได้ยากมาก เพราะมีคนจบปริญญามากมาย ตัวเลือกของผู้ประกอบการเยอะมาก ผมคงไม่มีงานทำถ้าหากว่าตัวเองสอบเข้าไม่ได้ หากจะมีงานทำ ก็ต้องสร้างสมประสบการณ์ให้มากขึ้น

ไม่ใช่ยิ่งเรียนสูงยิ่งตกงาน แต่งานไม่ได้ต้องการระดับการศึดษาที่สูงขนาดนั้น การศึกษาไทยเป็นค่านิยมมากกว่าการนำไปใช้ ต้องแก้แนวคิดก่อนว่า - ก่อนเรียนมีจุดมุ่งหมายชัดเจนหรือยังว่า... - เรียนแล้วมีงานรองรับใหม ตกงาน-ไม่มีงาน-หางานไม่ได้-หางานไม่เป็น มันคนละเนื่องกันเลยครับ

เยี่ยมเลย ต้องเฉลยให้หมด ถ้าคนไทยมีความรู้ ประเทศไทยเจริญเเน่ๆๆ🎉🎉❤❤❤❤😂😂😂

อ่านหลายคอมเมนต์แล้วรู้สึกตลกยังไง ไม่รู้😅 ตกลงเรียนอะไรมากันบ้างครับเนี่ยเก่งกันเหลือเกิน คนจบป.ตรีมันก็ต้องฝึกงานกับสถานประกอบการเหมือนกัน มันถึงจะจบ เห็นคอมเม็นบางคนนี่รู้จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้

1เพราะงานไม่มี 2เลือกงาน 3จบมาไม่มีคุณภาพ ได้แค่ใบปริญญา แต่ไม่มีความรู้ความสมารถอะไร 4เรียนๆท่องๆ ทำงานไม่เป็น ขาดหลักคิด เรียนมาเอาใบ ไม่ได้เรียนมาเพื่อให้ทำงานได้ ตปท หลายงานไม่สนใบปริญญา โยนงานให้ ทำได้ไหม เอางานไป

ถามว่าคนทึ่มีลูกคนไหนอยากส่งลูก ไปทำแรงงานBlue collar ละ เค้าก็พยายามส่งลูกเรียนสูงไว้ก่อน จะได้เป็น White collar ทั้งนั่น ไทยเราต้องปรับเอาทุนนิยมลงมากกว่านี่ แล้วไปดูประเทศเล็กที่โดยรวมดีกว่าประเทศดังๆ เช่น สวิส สวีเดน เดนมาร์ก นอร์เวย์ ฟินแลน ไม่ใช่ตามเมกา ญี่ปุ่น อังกฤษ ยุทธศาสตร์ประเทศนี้ไม่เหมาะจุดแข็งของเรา ประเทศเล็กๆพวกนั้น ไม่เจอปัญหาแรงงาน มีรัฐสวัสดิการ โดยรวม Overall ดีกว่า เมกา อีก

แพทย์ก็เรียนคล้ายแบบ 1:1:1:1 แต่ช่วงแรกเราใช้ 3 ปี จากนั้น เรียนไปทำงานไป คุณครูได้ดูตัว 3 ปี ใครperformances ดี จีบไว้เรียนต่อเป็น staff

ยากให้แก้กฎหมายให้ทำงานได้ตั้งแต่อายุ15 เพราะส่วนใหญ่คนไทยเรียนอค่ ม.3 อายุ15ก็สามาีถทำงานได้แล้ว บางคนไม่มีเงินเรียนค่อจะเข้าทำงารโรงงารก็ไม่ได้ โรงงานจาดแรงงานก็ไปเอาต่าวด้าวมาทำอโรงงานเขาชอบพนักงานหนุ่มๆสาวๆ ต่างด้าวที่ทำงานในไทยอายุไม่ถึง18ก็เยอะยังทำงานโรงงานได้เลย

ทุกวันนี้ หาคนขับรถในกรุงเทพฯ ยากกว่าหาวิศวกรฯ ป.ตรี เร่ง HR หาคนขับรถด่วนๆๆ ฝ่ายบุคคลตอบว่า ถ้าพี่เรียกวิศวกรฯ มาสอบสัมภาษณ์งาน 10 คน มันมาทั้ง 10 คนนั้นแหละ แต่เรียกสัมภาษณ์คนขับรถที่พร้อมทำงาน หายากมากๆ

ตอนสมัยเรายังเด็ก เราก็ไม่รู้ว่า ปวช ปวส ต่างจากสายสามัญยังไง และต่อสายสามัญ อันไหนตะไปต่อยอดอะไร ไม่รู้เลย ตามเพื่อนล้วนๆ สุดท้ายเรียนไม่จบ จนมาทำงาน ถึงกลับไปเรียนใหม่ เพราะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ว่า เรียนจบมาก็เท่านั้นอ่ะ อายุเกินละ

งานมี แต่ไม่คุ้มค่าเล่าเรียน ไม่ตรงสาย ไม่ทำก็แค่นั้น พูดง่ายๆ เรียนสูงหางานยาก...ที่ตรงสายและคุ้มค่าเล่าเรียน 🤭🤭🤭

โลกก่อเปนแบบนี้แหละ สอนให้หาเงิน มากๆแล้วจะมีความสุข โลกของวัตถุนิยม อยากได้อยากมี อยากรวย อยากสบาย

ระบบกลัวครูสอนพิมพ์ดีดไม่มีงานทำ แต่ไม่ได้สนใจทักษะที่เด็กควรได้รับ เป็นครูก็ต้องรู้จัก reskill บ้าง ไม่ใช่ตั้งหน้าตั้งตาจะสอนแต่พิมพ์ดีดไปจนวันตาย เป็นแม่พิมพ์ของชาติที่มีคุณภาพ ไม่ใช่แม่พิมพ์เก่าๆพังๆรอวันโละทิ้ง

คนจบสูงก็ไปต่างประเทศกันหมดและค่ะ เขาคงไม่อยู่ที่นี้แน่ๆ ที่เป็นประเทศรองรับ เชื่อว่าบางคนสายปวสเขาก็ต้องไปอัพวุฒิตัวเองเช่นกัน ถ้าเก่งมากๆ ก็คงไปเช่นกันค่ะ ไม่มีใครอยากอยู่ทีเดิมหรอกค่ะ

ในชีวิตจริงผลงานมาจากประสบการ์ณ ดีกรีไม่ว่าสูงขนาดไหน ไม่ได้การันตีว่าจะทำงานได้ ยุคนี้ความคุ้มค่าต้องมาก่อน ยิ่งทำงานได้ด้วย มีดีกรีด้วยอันนี้น่าลงทุน แต่ถ้าไม่มีประสบการ์ณเลย เชิญป้ายหน้า

เห็นน้องแถวบ้านจบปริญาตรีปุ๊บ หางานทำไม่ได้ เพราะไม่มีประสบการณ์ เลยต่อโทอีก2ปี จบโทถึงเริ่มหางาน ผลเป็นไง หาไม่ได้สิ เงินเดือนปอตรีก็น้อยเกิน สรุปตอนนี้ยังเตะฝุ่นหางานอยู่

ป.ตรี จบเเล้วเป็นนักวิชาการส่วนมาก ทำงานตรงสายเเค่ 10% ปวช ปวช ทำงานตรงสาย 90% เอาจิงๆมันอยู่เเต่คนละถ้าเก่งจิง ที่ไหนก็รับ เเต่บางครั้งไม่รู้จะรับปริญญาณสูงๆมาทำไม ในเมื่อทำงานได้เหมือนกัน บางคนก็ห้วสูงเกินอยู่นานๆก็อยากได้เงินเดือนสูงอยากได้โน้นอยากได้นี่

ชอบแนวทางการสอนของอาจารย์นะ

อาจารย์พูดได้ตรงประเด็นเลยครับ

แต่หา บ.ที่รับ ปวช. ปวส.ยากมาก (ไม่นับชนชั้นแรงงานตามโรงงาน) ส่วนใหญ่ 80% รับ ป.ตรี ไม่ว่าจะงานสำนักงานออฟฟิศ ยันร้านขายของตามห้าง และหลายไปที่ต้องพูดภาษาอังกฤษได้ แถมเงินเดือนก็แค่13,000 สำหรับผู้เพิ่งเริ่มงานใหม่ ต่อให้มีประสพการณ์ ก็ตาม

งานกระจุกอยู่แค่ที่กรุงเทพ​ อยากได้งานดีๆทำ​ อยากมีงานทำ​ ต้อง​ไป​หางานทำ กทม.​ ในขณะที่ประเทศไทย​มี​ 70+ จังหวัด​ ทุกจังหวัดมีมหาลัย​ มีนักศึกษา​จบใหม่ทุกปี​ แต่ต่างจังหวัดงานน้อย​ ยิ่งงานเฉพาะทาง​ ตรงกับที่เรียนจบมา ยิ่งหายาก​ ยกเว้นงานบางสาย​ เช่น​ ด้านสาธารณสุข​ ที่มันจำเป็นต้องมีรพ.ทุก​ จ.​ อยู่แล้ว​ เพราะคนเจ็บป่วยทุกวัน​ จบด้านนี้มางานก็หาไม่ยากเท่าคนที่จบสายอื่น​ ปัญหาคือทำไงให้การจ้างงานมันบาลานซ์​กับแรงงานละ​ ทำไงให้เด็กจบมาสามารถหางานทำใน​ จ.​ ตัวเองได้ ไม่ต้องถ่อไปถึง​กรุงเทพ​ ทำไงให้ความเจริญ​ไม่ไปกระจุกอยู่แค่ที่เมืองหลวง​ ประเทศ​ มี​ตั้ง 77​ จังหวัด​ แต่งานเยอะอยู่จังหวัดเดียว​ ดูความเหลื่อมล้ำนี้สิ... สุดท้ายเด็กจบ​ ป.ตรี​ จบมา​ อยู่ตจว.หางานทำไม่ได้​ ก็มาขายของ​ เป็นพ่อค้าแม่ค้า​ คนที่ใจรักด้านนี้ก็ดีไป​ เพราะทำแล้วมีความสุข​ ได้เงินด้วย แต่คนที่เขาต้องทำเพื่อยังชีพ​ ทั้งๆที่เขาก็อยากทำงานที่จบมา​ ติดตรงงานมันไม่ค่อยมี​ให้สมัคร​ พอมีโผล่มาทีก็การแข่งขันสูงอีก จะไปกรุงเทพก็ไม่ได้​ เพราะขาดทุนทรัพย์​บ้าง​ ต้องดู​แลครอบครัว​บ้าง​... คนกลุ่มนี้แหละที่น่าสงสาร...รัฐบาลควรแก้ปัญหาตรงนี้ให้ได้​ แจกเงินมันไม่ค่อยช่วยอะไรหรอก​ ช่วยแค่พ่อค้าแม่ค้านั่นแหละ​ แต่มันไม่ยั่งยืนไง เพราะสุดท้ายสภาพสังคมก็เหมือนเดิม​ เด็กก็จบใหม่ทุกปี​ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป... คนไทยได้ว่างงานกันเกลื่อนแน่

จบสูงเลือกงาน​ เกี่ยงเงินเดือนต้องสูงทั้งที่​ยังไม่มีประสบการณ์ พอเข้าไปทำจริงๆก็​ทำแบบให้มันจบๆไม่ได้คุณภาพ​ พอ และไม่สู้งาน​ เกิดปัญหา​ ก็คิดแต่ลาออก​ ส่วนที่อดทนก็​ ผ่านและ ไปต่อในสายงาน​นั้นๆได้ดี​ค่ะ

อาจารย์เก่งมากเลยค่ะ มองขาดเลย ฟังคลิปตั้งแต่ต้นจนจบ นับถืออาจารย์มากเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะที่ออกมาพูด ดิฉันพยายาม จนท้อ ตอนนี้กลับมาสอนที่เมกา ค่ะ ขอแชร์คะ จริงไปทุกคนรู้ปัญหาแต่ไม่มีใครกล้าทำ คนกล้าทำก็โดนดูถูกว่าจะมีความเป็นครูพอ เอ้า งั้นก็ขอไปที่ชอบๆแล้วกัน +สมองไหล

อยากให้มีโครงการค้นหาความถนัดทางวิชาชีพ... เพื่อให้เด็กๆค้นหาอาชีพ และความถนัดจริงๆของตัวเอง ก่อนเรียนสายอาชีพนั้นๆ เช่นเรา...กว่าจะรู้ตัว้องว่าชอบทำขนมเค้ก เบเกอรี่ ก็อายุ 42 ปีแล้ว ทั้งที่จบป.ตรี บัญชีและทำงานที่ไม่ได้ตรงสายเรียนแล้วความชื่นชอบที่แท้จริงเลย เพราะความจำเป็นทางเศรษฐกิจที่ต้องทำงานตามตำแหน่งงานว่าง

ระบบจัดหางานไม่เค้าถึง ตามชนบท หรือ เมืองเล็กๆต่างอำเภอ หน่วยงานรัฐควรจะมีสำนักงาน ให้บริษัทต่างๆ มา จัดหาแรงงาน ไทยตาม ท้องถิ่น ควรเข้า ถึงตัวเยาวชนที่ต้นทาง ตั้งแต่อยู่ใน รร.ชั้น ม.ต้น และ สำนักงานอำเภอ เป็น เหมาะสำหรับประกาศหาแรงงานคนไทย แต่กอย่างว่า เอาแรงงานต่างด้าวมา เจ้าหน้าที่ก็กินหัวคิว ต่อปีต่อ คน ฆ่าแรงงานไทยชัด ๆเพื่อนบ้านส่งยามาขายให้เยาชนไทยติดยาง้อแงม บวกกับความบันเทิงที่มีจนทุกหนทาง จบ ขี้เกียด เด็ก อาศัยใช้จ่ายสมบัติเก่าของ พ่อแม่ ไม่พอก็ยอมเป็นหนี้เค้า ฝากบอกผ่านช่องทางนี่ให้ท่าน เจ้านายทั้งหลายด้วย เคารพ น่ะ จ๊ะ

จบออกมาความรู้ที่ได้ใช้จริงมีเพียง10- 20% อีก 80% ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง เด็กจะได้ดี ไม่ได้อยู่ที่ว่าเรียนอะไรและเรียนสูงแค่ไหน ขึ้นอยู่กับความใจสู้ เอาจริงเอาจัง และการ พัฒนาตัวเอง และสิ่งที่สำคัญเลยคือคุณธรรมในการประกอบวิชาชีพ เพราะจะไม่มีใครเจริญได้มั่นคง ถ้าคิดโกงในวิชาชีพของตัวเอง

อีกอย่าง คุณ​จะจบอะไรมา ไม่สำคัญ​ ถ้าคุณ​เป็นเด็กเส้น คุณ​ก็ได้งานตามที่ต้องการ😂😂😂😂😂

โชคดีมาก ครอบครัวเกิดมากับพ่อแม่ยากจน เรียนจบแค่ ม.3 สามีก็จบแค่ ม.6 แต่มีความสามารถ ขับรถ เทรลเลอร์ ลากตู้คอนเทนเนอร์สินค้า เหมางาน และมีรายได้อิสระอีก รวมๆ เกือบ80k ไม่เห็นต้องเรียนสูง ใช้ความสามารถล้วนๆ แค่มีใบขับขี่ ท.3 ท.4 ก็มีรายได้ ครึ่งแสนได้แล้ว 😅😅

คุณลุงพูดถูก ประเทศนี้🇹🇭 จนก็ตกงาน สูงก็ตกงาน เรียนโง่แต่มีฐานะแบบนี้มีงาน มันมีอยู่จริงในประเทศนี้🇹🇭

ดีครับ ได้ประเด็นความรู้แนวคิดเพิ่มขึ้น

น้องชายผมเรียน จบโลจิสติกส์ สุขมาได้ 5 ปีตอนนี้ฐานเงินเดือน 55,000 บาทครับ เรียนสายตลาดต้องการสำคัญมาก

เป็นเรื่องดี ๆ เป็นแนวคิดที่ควรต่อยอดครับ ขอบคุณครับ

ยุคนี้ ขยันเรียนจนจบ สอบแข่งขันนู้นนี้ สุดท้ายก็ต้องมาทำงานให้คนที่เรียนไม่จบ 😂 แค่บางคนนะที่สำเร็จที่ไหวพริบดี ออกจากการเรียนแล้วจับทางได้ เช่นเดียวกันกับคนที่เรียนจบที่ได้ทำงานจริงๆ ส่วนใหญ่ก็ตกงานอย่างหัวข้อคลิป เพราะงั้นมันเอาแน่เอานอนไม่ได้ กับยุคนี้จริงๆ ส่วนผมเรียนจบแต่สุดท้าย เป็นนายตัวเอง เส้นทางหาหาเงินก็ไม่ตรงกับที่เรียนเลย รู้อะไรไม่เท่ารู้งี้ ไม่น่าเรียนให้เสียเวลาเลย คนๆหนึ่งมีความสามารถมากกว่าหนึ่ง และบางทีที่เรียนอยู่ก็ไม่ตรงกับความสามารถ เพราะงั้นไม่แปลกหลายคนจะหลงทาง ถ้าค้นหาตัวเองไม่เจอจริงๆก็เรียนๆให้มันจบๆไปก็ดีแล้ว ถ้ารู้ตัวทัน มั่นใจพอก็ดรอปไว้ ก็ไม่เห็นเสียหาย แถมยุคนี่เอาจริงๆ วุฒ ม.6 ก็ทำงานได้ละ 😅 เคยใช้สมัครทำงานช่วงหนึ่งสมัย เรีบน ป.ตรี ปี3 ช่วงนั้นขัดสนนิดหน่อย แถมเงินเดือนก็ เอาตรงๆมพอๆกับจบใหม่ แต่ดรอปเรียนไป ปีหนึ่ง

ช่างตัดผมสงวนสำหรับคนไทย แต่ตอนนี้โฆษณาร้านทำผม ตัดผมกับช่างเกาหลีเต็มไปหมด ที่น่าเจ็บใจคือเรทค่าตัวช่างเกาหลีแพงกว่าช่างไทยหลายเท่ามาก

ยิ่งเรียนสูง แล้วยิ่งมีความรู้ความสามารถ แม้จะตกงาน ก็ไม่น่ากลัว ครับ กลัวแต่ไอ้พวกสอบเก่ง เรียนสูงแล้วไม่มีความรู้อะดิ ทำมาหากินไม่เป็น แม้จะมีพวกนี้เต็มประเทศ ก็ไม่พ้น บ้านเมืองนั้นบรรลัย...แน่นอน

แทนที่จะฝึกให้นร.ท่องจำเปลี่ยนเป็นรู้จักการ เเก้ปัญหาจะดีที่สุด ถึงเวลาทำงาน หน้างานมันคนละเเบบ เดต่หากนักศึกษา มีไหวพริบ งานของระดับผู้บริหาร นักศึกษา ก็ทำได้ ผมรับประกัน

ปัญหาคือการกดขี่ของผู้ประกอบการ ที่1คนใช้งาน10อย่าง และเงินเดือนแค่15000-20000แต่ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ระดับการศึกษาเลยค่ะ คือยิ่งการศึกษาไม่สูงค่าเเรงก็ยิ่งกดได้ต่ำ ยิ่งการศึกษาสูงทำงานเก่งเรียกเยอะผู้ประกอบการก็ไม่รับค่ะ

เรียนไปพัฒนาอาชีพดั้งเดิมครอบครัวตัวเเองหาลู่ทางใหม่ๆให้ครอบครัว ไม่มีธุรกิจไม่มีงานมากพอในตจว. ไม่ควรสอนให้เป็นลูกจ้างอย่างเดียว. สอนให้ตรงกับความเป็นอยู่ของจว. ควรมีให้กู้ไปทำทุนเด็กจบใหม่ที่มีโครงการมานำเสนอและมีความเป็นไปได้ที่จะไปต่อในอนาคต

ปวช ปวส ต่างจังหวัดค่าแรงโคตรกดคุณภาพชีวิต ทำแค่มีกินไม่มีเก็บ ค่าแรงวันระ350-400

สิ่งที่ควรคู่กับอาชีพคือคุณธรรมความดีค่ะ สำคัญมาก ❤

ไม่มีอะไรผิดหรือถูกต้องเสมอไป เมื่อกาลเวลาผ่านไปต้องปรับตัว แล้วจะรอด

ก่อนเรียนอะไร ต้องดูว่า ตลาดต้องการอะไร อะไร รายได้ดีสุด ก็ต้องสนใจอันนั้น รีบทำ รึบหาเงิน ออกมา แล้วออกมา เปิดธุรกิจของตัวเอง ทุกอาชีพ มีมาๆไปๆตามยุคสมัย

ถ้าภาคเอกชนจะช่วยให้นักเรียนศึกษาในสาขาที่ตัวเองต้องการก็ควรให้เงินเดือนที่จูงใจให้เขาเรียนในสาขานั้นๆไม่ใช่ไปกดค่าแรงเขาจนไม่สามารถสร้างอนาคตได้ เขาก็ต้องเสี่ยงไปเรียนสูงขึ้นเพืออนาคตเขา เรื่องค่านั้นทุกครั้งที่รัฐบาลจะเพิ่มค่าแรงเจ้าสัวก็ออกมาค้านทุกที ลองปล่อยให้ค่าแรงขั้นต่ำเพิ่มขึ้นเรือยๆจนแรงงานมีแรงจูงใจเขาก็จะเรียนในสิ่งที่เอกชนต้องการแน่นอน เมือมีคนเรียนเพิ่มก็จะมีเอกชนเปิดการสอนเพิ่มขึ้น ปัจจุบันนี้คนเรียนเขาต้องการเรียนแล้วมีรายได้ที่พอเพียง มีงานทำทั่งนั้นครับ เอกชนที่รวยหัดเสียสละบ้างอย่าโทษคนอื่นแต่ไม่ดูความผิดของตัวเอง อยากบอกเจ้าสัวว่าอย่าพูดแต่ความต้องการของตัวเองอย่างเดี่ยวลองพูดว่าท่านจะทำอะไรให้ประเทศไทย ทำอะไรให้พนักงานและคนไทยบ้างจะดีไม

คิดถึง สิ่งที่เรามี ทักษะที่เราใช้ แล้วทำงาน . . . บางครั้งเทคโนโลยีทำให้เราสับสนเนื่องสูตรสำเร็จ ระบบสถิติทำให้รู้สึกว่าพลาดไม่ได้ ปัญหาของคนเรียนสูง คนชั้นต่ำอย่างผมไม่เข้าใจ ที่เห็นชัด คือพวกนอกกฏหมาย ชอบวัดพลัง มักตกงาน

เพราะไม่ได้ศึกษาความต้องการของตลาดแรงงานมั้ง อาจรวไปถึงสู้เส้นสายไม่ได้และการเข้าถึง แหล่งจัดหางานตาทความสามารถตรงตามสายที่เรียนมา

เพื่อนผมเรียนจบ ม.3 มันไปเปิดร้านขายต้มยำ วันนึงอย่างต่ำๆก็ 2,000 ถึง 3,000 อ่ะ ไอ้เราก็อยากทำแบบมันดูบ้างนะแต่ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ ทุกวันนี้ทอดไข่เจียวยังไหม้เลย 😅

จบแพทย์...งานล้นมือ จบแพทย์เฉพาะทาง...งานท่วมหัว เป็นอาจารย์แพทย์...ยิ่งงานมาก...ตามวิชาการระดับโลก..สอนนักเรียนแพทย์ ..งานรักษาคนไข้ / ทันตแพทย์ เภสัข เทคนิคการแพทย์ พยาบาล...ที่มาตรฐานสูง งานล้นมือ ยิ่งจบปริญญาเอกอเมริกา.....แพทย์ ทันตแพทย์ เภสัช เทคนิคการแพทย์ พยาบาล.....งานท่วมหัว ( เรื่อยรายได้...ไม่ต้องถาม...ท่วมมหาศาล ) สรุป ประเทศในโลก..ต้องเน้นจุดแข็งตนเอง.. ไทย....เด่นด้านสาธารณะสุข..โรงพยาบาลเอกชน...ระดับโลก ท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ..นักท่องเที่ยวคุณภาพสูงจากทั่วโลก...หลายล้าน พร้อมมาใข้บริการ..โรงพยาบาลเทพในไทย / จบปริญญาเอกอเมริกา...แพทย์ ทันตะแพทย์ เภสัช เทคนิคการแพทย์ พยาบาล ...ยิ่งเรียนสูง...ยิ่งขึ้นสวรรค์ งานดี..มีเกียรติ..รายได้สูงยิ่ง

จริงค่ะ ต้องคนเคยประสบมาเหมือนกัน ถึงรู้ความรู้สึกนี้

ไม่ว่าจะเรียนสูงหรือเรียนต่ำถ้าไม่เรื่องมาก เรื่องเยอะไม่ตกงานหรอกครับ เหมือนที่บอกว่าต่างชาติมาแย่งงานคนไทย ความจริงคือคนไทยเรื่องมาก หนักไม่เอาเบาไม่สู้

การศึกษาไทยเน้น "ความจำ" ทำให้ได้บุคลากรที่ด้อย "คุณภาพ" ปัญหานี้ภาครัฐพึงเร่งปรับ "นโยบาย"

สาขา Science, technology, engineering, and mathematics (STEMs) เรียนยากจริง เข้าปีหนึ่ง 700 คน จบ 400 คน

เพื่อความมั่นคงของ "คนใหญ่คนโต คนสูงอายุ" กลุ่มคนยุคใหม่ทุกกลุ่มจะต้องยอมเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างแม้แต่อนาคตของพวกเค้า

อาจารย์พูดถูกทุกอย่างครับ

เราไม่เข้าใจว่าบางคนเขาเรียนอย่างเดียว ไม่เคยทำงานพาร์ทไทมอะไรบ้างเลยเหรอ? อย่างเช่นทำงานเสิร์ฟ นั่นก็เป็นประสบการณ์งานด้านบริการได้แล้ว มีประสบการณ์พูดคุยรับออเดอร์จากลูกค้า ต้องมีประสบการณ์แก้ปัญหามาใช่ไหมเวลาลูกค้าไม่ถูกใจบางอย่าง หรือทำงานเป็นแคชเชียร์ก็เป็นประสบการณ์คำนวณ ถึงสมัยนี้จะใช้ระบบดิจิตอลก็เถอะ แต่การรับจ่ายเงินทอนที่ถูกต้องก็คือประสบการณ์ในความแม่นยำและนับตังเป็น อันนี้คือตัวอย่างเล็กๆน้อยๆนะเวลาที่เราดูใบสมัครงาน บางคนมาสมัครเป็นผู้จัดการแต่ไม่มีประสบการณ์อะไรมาเลย ดูไม่มีวุฒิภาวะอะไรเลยแล้วจะแก้ปัญหาอะไรได้ยังไง เรียนดีแต่ไม่มีประสบการณ์ กับคนที่เรียนโอเคแต่มีประสบการณ์และวุฒิภาวะ เป็นคุณจะเลือกใครดี

ผมไม่เห็นด้วย กับ ความคิด ยิ่งเรียสูง ยิ่งตกงาน ตรรกะอะไร ไม่มีเหตุมีผลเลย คิดยากไหม ครับ ผมเรียนรู้ตลอดชีวิต หากที่พูดจริง ผมฉิบหายก่อน เพราะเรียนมาก ติดตามข้อมูลข่าวสาร วิชาการใหม่ๆ เช่น เศรษฐศาสตร์พฤติกรรม เศรษฐศาสตร์ความสุข มีการเงินอีก ฯลฯ แตกไปเยอะ

ไม่จริงครับ skill technical ไม่ใช่ปัญหา ปัญหาของคนไทยคือ ทำงานเป็นทีมไม่เป็น คิดเล็กคิดน้อยตำหนิไม่ได้ ไม่ยอมรับเสียงส่วนใหญ่ ถ้าโหวตในที่ประชุมไม่ผ่านก็ต่อต้านไม่ช่วย ไม่พูดในที่ประชุมแต่ไปพูดข้างนอก

ประเทศไทยเราไม่มีบริษัทใหญ่ๆ ที่ทำเงินได้มากๆ ผลิตได้ทุกอย่าง มีโรงงานจ้างงานเยอะๆ นี่ถึงทำให้คนตกงานเยอะ ยกตัวอย่างอุตสากรรมรถยนต์ เครื่องใช้ไฟ็า เครื่องมืออิเล็กทรอนิค เครื่องจักร เทคโนโลยีอื่นๆ เราผลิตไม่ได้ แม้แต่คนไทยยยังไม่ซื้อไม่สนับสนุน นี่แหละคนถึงหางานยาก ทำโรงงานต่างชาติก็ได้แค่ค่าแรงขั้นต่ำ

ต้องแยกว่าแรงงานในอุตสาหกรรมไหน ประเภทไหนด้วยครับ ปวช ปวส เนี้ยเขาเน้นเป็นแรงงานพื้นฐาน ปัจจุบัน ด้วย เครื่องจักรเข้ามาแทน เศรษฐกิจเปลี่ยน มันก็ต้อง ลดจำนวนแรงงานลงปกติ แต่ป.ตรี ป.โท เอก ต้องดูเป็นสาขา เราขาดแคลนสายนักวิจัย มากเลยนะครับ สมองไหลมาก

เพราะการเรียนไม่ใช่การทำงาน และเราไม่สอนให้คนทำงาน เราสอนให้คนทำข้อสอบ

โชคดี อาชีพที่ผมทำ ไม่มีสอนในรร. จริงๆ ผมเลือกทำเพราะว่าไม่มีในรร.นี่ละ คู่แข่งน้อยดี ไม่จำเป็นต้องทำงานทำอาชีพ ที่เรียนมาโดยตรงในสถานศึกษา แต่ให้เพิ่มความรู้ประสบการณ์ที่แตกต่างจากคนอื่น คู่แข่งคุณจะน้อยลงไปเรื่อยๆ ไม่ต้องหางาน แต่งานและเงินจะวิ่งเข้าหาคุณ คุณจะได้เลือกงานที่ดีที่สุดสำหรับคุณ จะง้องานหรือให้งานง้อคุณ

เริ่มต้นมาด้วยการบอกว่าตัวเองเป็นกรรมการฯแต่กลับบอกแก้ไขในระดับหลักสูตรอะไรไม่ได้ แล้วจบท้ายด้วยทิ้งภาระมาที่ครู ต้นเหตุไม่แก้จะแก้ที่ปลายเหตุ อย่าลืมด้วยว่าปลาเหตุมีกฎระเบียบควบคุม ต้นเหตุต้องเปลี่ยนต้องแก้ หัวไม่กระดิกหางจะส่ายได้ไง แล้วสุดท้ายเราผลิตคนให้โรงงานหรือผลิตคนให้มีคุณภาพตามที่สนใจ งานไม่มีก็ต้องสร้างงาน คนพร้อมปรับตัวอยู่แล้ว ถ้าไม่ปรับก็อยู่ไม่ได้

แล้วภาคเกษตรหละ มีแค่ภาคอุตสาหกรรม สินค้า บริการ ส่วนเกษตรกรลดลงเรื่อยๆ แล้วอีกหน่อยเราจะเอาอะไรกินกัน ควรส่งเสริมแก้ปัญหาภาคเกษตรด้วยครับ ผมว่า

เป็นถึง ดร. มาให้แนวคิด logic นี้ก็เพี้ยนแล้ว ควรให้ทัศนคติ ที่ไม่เลือกงาน หนักเอาเบาสู้....เรียนสูง มาทำงานง่ายๆ ซิ ดี....จะได้พัฒนางานตนเอง work study ,time motion มีท่าการทำงาน ergo design ที่เหมาะสมถูกต้องไหม ปลอดภัยไหม ทำ paperless สารพัด....แล้ว ดร. มีลูกก็ส่งเรียน แค่ไหน หละ ป.6 หรือ ม.3

ขอบคุณนะลุง จบมาสูง ไม่ได้หมายความว่ามีความเป็นคนสูงเท่าเด็กเลย

รู้ตั้งแต่เริ่มเรียนแล้ว จนรู้สึกว่า จะไหวหรอหลังจากนี้ แถมไอ้ที่เรียนๆเนี่ย ไม่เห็นเหมือนในที่ทำงานจริงเลยนะ พอจบมาไม่ตงสายทำงานเข้าไปอีก นี่มีให้เรียนทำไม ยิ่งเกรดต่ำยิ่งชัดเจนเลยว่าแล้วแบบนี้ที่ทำงานเขาปฏิเสธแทบจะทันทีเลย รู้เรื่องนี้มาตั้งแต่12ปีก่อนแล้ว ทำไมเพิ่งจะมากล่าวเรื่องนี้กันเวลานี้

ปัญหาจริงๆอยู่ที่หลักสูตร และ บุคลากรที่สอนนี่แหละ ... จากประสบการณ์ที่ไปจบนอกและสอนที่ต่างประเทศนะคับ ปัญหาของระบบการศึกษาไทยคือ ไปเกรงใจห่วงบุคลากรที่เคยสอนแต่ไม่ยอมปรับตัวตามยุคสมัย ตัวอย่างเช่น อ.ท่านนึง สมัยผมยังเรียน ป.ตรี สอนวิชาเดิมแค่วิชาเดียว มาตลอด 25 - 30 ปี วางตัวดุจเทพเจ้า ไม่ยอมปรับตัวใดๆ และอีกปัญหาที่เชื่อผิดๆกันคือ การยึดคุณค่าของการตีพิมพ์ journal แต่ไม่สนใจพัฒนาการสอน สนใจแต่งานเอกสารสร้างภาพ ในขณะที่ ผู้สอนใน USA เค้าไม่สนใจสิ่งเหล่านี้กันต่อให้งาน conference เค้าก็ให้ค่ากันครับ สรุป เริ่มปรับที่ตัวผู้สอน และผู้ทรงคุณวุฒิทั้งหลายก่อนที่จะไปโทษ นศ และ เยาวชนครับ อายุ ประสบการณ์ ขนาดนี้ ยังไม่หลุดพ้นจากความคิดเก่าแก่ วางเป้าหมายผิด แต่จะไปหวังให้เยาวชนปรับเปลี่ยนเองได้ทั้งๆที่ "นำทางผิด" มันก็คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ

แค่เด็กสายอาชีพ ที่แรงงานต้องการรัฐยังแก้ปัญหาเด็กตีกันไม่ได้เลย เรื่องอื่นคงไปไม่ถึง

เยี่ยมมากเลยครับอาจารย์

ชอบๆๆๆครับ มันเป็นเรื่องจริงในการทำงานจริงๆ

ยังมีความเชื่อว่าเรียนสูงๆแล้วจะได้งานตำแหน่งสูงเงินเดือนดี เพราะเคยชินกับระบบราชการ. โลกปัจจุบันเปลี่ยนไปแล้ว. งานราชการมีตำแหน่งน้อยลงทุกที ภาคเอกชนมีงานมากขี้นทุกที ความต้องการแรงงานนั้นตรงตามที่แถลงมา เขาต้องการคนที่มีทักษะ ทำงานเป็นที่จะต่ายเต้าทำงงานตำแหน่งทางขึ้น มีความชำนาญและประสพการณ์ สำหรับความรู้ก็อขวนขวายศีกษาต่อเพื่อจะได้ขี้นเป็นฝ่ายบริหาร การประเมินตำแหน่งงานงานเขาประเมินจาก Know how คือความรู้ ความชำนาญและประสพการณ์ Problem solving ความสำคัญในการแก้ปัญหา และAccountability คิอความรับผิดชอบของหน้าที่การงานที่ทำ ซึ่งทางราชการจะให้ความสำคัญกับด้านความรู้เป็นใหญ่ ไม่ให้ความสำคัญกับผู้ที่จบปวสซี่งได้ศึกษาต่อมีความรู้มากขึ้น อีกเรี่องหนึ่งของภาตเอกชนเขาจะแบ่งการทำงานเป็นพวก Doer คือพวกมีทักษะแรงงานเช่นเสมียนพนักงานคนงาน และพวก Thinker คือพวกทำงานที่ใช้ความคิดพวกหัวหน้างานผู้จัดการ นักศึกษาที่จบปวสจะเป็นพวก doer ที่จะต้องศึกษานอกเวลาหรือที่มีการอบรมสั่งสอนภายในให้ได้เลื่อนขึ้นเป็นthinker เขาจะไม่จ้างผู้ที่มึความรู้อย่างเดียวมาเป็นหัวหน้าของผู้ที่มีความชำนาญและประสพการณ์ที่ทำงานเป็น. ตอนนี้Top heavy มี มาก แต่มีdoer คนทำงานเป็นไม่พอกับความต้องการของตลาดแรงงาน

พูดได้เจื้อยแจ้วมากค่ะ 👏

โบราณมาก เรียนสูงไม่สูงไม่เกี่ยวเท่าไร

ถึงหนาวยังไง หลายคนก็พอใจจะเรียนสูงที่สุด เท่าที่ชีวิตนี้จะทำได้

ไม่มีใครอยากให้ลูกหลานจบมาเพียงเพื่อเป็นชนชั้นแรงงาน เราเรียนมาสูงเพื่อให้เป็นเจ้าคนนายคน และต้องไปให้ถึง

จบ ม 6 อายุ 19 ปี จบ ปวส อายุ 21 จบ ป ตรี อายุ 23 เรามีเวลาทำงานแค่ 30 ปี