ตัวจิตตรงๆ นี้มันเป็นตัวรู้
แต่มันไม่รู้ว่ารู้อะไรหรอก
เป็นตัวรู้ซึ่งเราจับต้องไม่ได้
เราจะเข้าถึงมันได้ผ่านสิ่งที่เกิดร่วมกับมัน
จิตมันคล้ายๆ แก๊สหุงข้าว ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น
เวลามันรั่วเราไม่รู้ ตายฟรีเลย
เขาก็เติมกลิ่นลงไป
พอรั่วออกมาแล้วเหม็นๆ เราก็จะได้รู้ว่ามันรั่ว
จิตนี้โดยตัวมันเองก็ไม่มีร่องรอยที่จะให้เราเห็น
เราก็มีสิ่งที่เติมลงไปในจิต เช่น ความสุข
จิตที่สุขกับจิตที่ทุกข์มันก็ไม่เหมือนกัน
จิตที่ดีกับจิตที่ชั่วก็ไม่เหมือนกัน
จิตที่โลภ โกรธ หลง ก็ไม่เหมือนกัน
มันจะทำให้เราสามารถแยกจิตออกเป็นดวงๆ ได้
อย่างจิตที่โกรธก็แบบหนึ่ง
จิตที่โลภก็แบบหนึ่ง
จิตที่หลงก็แบบหนึ่ง
จิตที่ฟุ้งซ่านก็แบบหนึ่ง
จิตที่หดหู่ก็แบบหนึ่ง
จิตที่สุขก็แบบหนึ่ง
จิตที่ทุกข์ก็แบบหนึ่ง
จิตที่เฉยๆ ก็แบบหนึ่ง
เฝ้ารู้เฝ้าดูไปแล้วจะเห็น จิตทุกแบบเกิดแล้วดับ
เพราะอย่างนั้น การดูจิตจริงๆ ไม่ใช่การดูจิต
แต่เราจะเห็นจิตเกิดดับผ่านสิ่งที่เกิดดับร่วมกับจิต
--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
28 กันยายน 2562 ไฟล์ 620928B ซีดีแผ่นที่ 84
--
ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง
เว็บไซต์ทางการ: dhamma.com
dhammat...
/ dhammadotcom
line.me/ti/p/~@...
ปฏิทินแสดงธรรม
www.dhamma.com...
แผนที่เดินทางไปวัด
goo.gl/maps/Ab...
17 ноя 2019
