เจาะลึกความคิด! สิ่งที่เศรษฐีอสังหาฯ ทุกคนมี แต่คนส่วนใหญ่มองข้าม | มือใหม่เริ่มต้นเรียนลงทุนอสังหาฯ 

มีเพื่อนรักอยู่สองคน คนหนึ่งชื่อ "ฉลาด" อีกคนชื่อ "ซื่อสัตย์" ทั้งสองคนนั่งเรือออกไปท่องทะเลด้วยกัน โชคไม่ดี เจอพายุฝนลูกใหญ่กระหน่ำกลางทะเลจนทำให้เรือล่ม บนเรือชูชีพมีที่นั่งเพียงคนเดียว . คนชื่อ "ฉลาด" เห็นท่าไม่ดี รีบถีบ "ซื่อสัตย์" ตกทะเลไป แล้วตนเองก็ขี้นเรือชูชีพหนีไป "ซื่อสัตย์"สำลักน้ำเกือบตาย โชคยังดีที่ลอยคอมาถึงเกาะเล็กๆเกาะหนึ่ง พอเอาชีวิตรอดมาได้ ก็ตั้งตาคอยว่าเมื่อไหร่จะมีเรือผ่านมาแถวนั้น ไม่นานเกินรอ ก็ได้ยินเสียงเพลงเสียงดนตรีลอยมาแต่ไกล เป็นเสียงมาจากเรือลำหนึ่งที่กำลังวิ่งผ่านมาทางเกาะที่ตนอยู่ เมื่อเรือเข้าใกล้ สังเกตุเห็นบนเรือปักธงโบกสะบัดว่า "ความสุข" . "ซื่อสัตย์"รีบตะโกนขอความช่วยเหลือ . "ความสุขครับ ได้โปรดช่วยชีวิตเราด้วย เราชื่อ "ซื่อสัตย์" พอ "ความสุข" ได้ยิน ก็ตะโกนตอบไปว่า "ช่วยไม่ได้หรอก ถ้าหากเรามัวแต่เป็นคน "ซื่อสัตย์" ขีวิตเราคงหา "ความสุขไม่ได้เลย ไม่เห็นเหรอว่า มีคนมากมายที่พูดความจริงเพราะความ "ซื่อส้ตย์" และความจริงเหล่านั้นจะย้อนกลับมาทำร้ายคนพูด" . พอพูดเสร็จ "ความสุข" ก็หันหัวเรือห่างออกไป ในเวลาต่อมา เรือ "ตำแหน่ง" ก็แล่นใกล้เข้ามา "ซื่อส้ตย์" รีบตะโกนขอความช่วยเหลือ พอ "ตำแหน่ง" รู้ว่าคนขอความช่วยเหลือคือ "ซื่อสัตย์" จึงรีบปฏิเสธไปว่า . "ตำแหน่ง”ของเราต้องห้ำหั่นกับผู้คนมากมายกว่าจะได้มา และเราจะก้าวต่อไปไม่หยุดยั้งไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม หากเราต้องดำรงค์ "ตำแหน่ง" ด้วยความ "ซื่อสัตย์" สงสัยเราจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนอื่นและคงไปไม่ได้ไกล" . "ซื่อสัตย์" มองดูเรือ "ตำแหน่ง" ค่อยๆห่างออกไป ก็ต้องจำใจรอเรือลำต่อไปด้วยความหวัง ไม่นานเกินรอ ก็เห็นเรือ "แข่งขัน" แล่นมาอีกลำ จึงตะโกนแต่ไกลว่า "แข่งขัน"ครับ เราคือ "ซื่อสัตย์" ช่วยมารับเราหน่อย" พอ "แข่งขัน" รู้ว่าเป็น "ซื่อสัตย์" เลยตะโกนตอบไปแบบไม่ต้องคิดมาก "อย่าทำให้เราลำบากใจเลย ทุกวันนี้การ”แข่งขัน”ในสังคมสูงมากหากเรายังต้องเป็นคน "ซื่อสัตย์" เราคง "แข่งขัน" สู้คนอื่นไม่ได้แน่นอน" . พอพูดจบ "แข่งขัน" ก็จากไปอย่างไม่ใยดี ทันใดนั้น เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าก็ดังก้องทั่วท้องทะเล พายุลูกใหญ่โหมกระหน่ำอย่างแรง . "ซื่อสัตย์" ที่กำลังอยู่ในอาการหมดหวัง สับสนกับจุดยืนของชีวิตตน ก็ได้ยินเสียงเรียกอย่างปราณีว่า . "ลูกเอ๋ย มาขึ้นเรือเราเถอะ" . พอ "ซื่อสัตย์" มองหาไปยังต้นเสียง จึงได้รู้ว่าเป็นผู้เฒ่าแห่ง "กาลเวลา" เมื่อขึ้นเรือเสร็จ เขาจึงถาม "กาลเวลา" ว่า "ทำไมท่านจึงช่วยเรา" ท่านผู้เฒ่าตอบด้วยรอยยิ้มว่า "มีแต่ "กาลเวลา" เท่านั้น ที่จะพิสูจน์ให้รู้ว่า ความ "ซื่อสัตย์" มีความสำคัญแค่ไหน"🙂 . บนเส้นทางที่กำลังแล่นเรือกลับบ้าน "กาลเวลา" ชี้ให้มองดู "ฉลาด" "ความสุข" "ตำแหน่ง" และ "แข่งขัน" ทั้งหมดล้วนตะเกียกตะกายอยู่กลางทะเลที่กำลังจะจมหายไปในน้ำ ท่านผู้เฒ่าถอนหายใจพร้อมกล่าวว่า "หากไร้ซึ่งความ "ซื่อสัตย์"....... "ฉลาด" ก็จะทำร้ายตัวเองในที่สุด "ความสุข" จะอยู่ได้ไม่จีรัง "ตำแหน่ง" อยู่ท่ามกลางเสียงสาปแช่ง "แข่งขัน" ก็จะเป็นได้แค่ผู้พ่ายแพ้ . สุดท้ายแล้ว มีแต่ความ "ซื่อสัตย์" เท่านั้นที่จะเป็นความอมตะนิรันดร์

เนื้อหาเรื่องนิทาน กับเรื่องโชค ผมอย่างทึ่งครับ ทำซำ้ๆได้ ไม่ต้องพึ่งโชค ชอบมากที่สื่อสารออกมาได้เข้าใจง่ายๆ ครับ

ชอบนิทาน

เปิดคลิปมาก็ลึกเลย😂😂😂

ขอบคุณครับแนวคิดดีๆ

เวลา

หนังสือพี่ซื้อได้ที่ไหนครับ

เรือเวลารับความซื่อสัตย์

อสังหาเปรียบกับการวิ่งมาราธอนที่มีคอมมอนเซ้นท์ตลอดเส้นทาง

เรือคุณธรรม จะรับซื่อสัตว์