เส้นทางพัฒนาญี่ปุ่นสู่มหาอำนาจโลกในคริสต์ศตวรรษที่ 19 | โลกวิวัฒน์ Podcast EP.39 

ชาติจะพัฒนา ต้องพัฒนาคนให้ได้ก่อน ผลการเรียนเด็กไทยต่ำเตี้ย เด็กเกเรไม่เรียนก็เยอะ เอาจริงๆไปโทษรัฐบาลหรือกระทรวงทั้งหมดก็ไม่ได้ เด็กบางคนสันดานมันเสีย พ่อแม่,ครู เคี่ยวเข็ญยังไง มันก็ไม่เข้าเรียน แบบนี้เยอะที่สังคมไม่พูดถึง เฉพาะเผ่าพันธุ์คนมีผลต่อความเจริญ แถบเราก็เห็นๆความเจริญไม่แตกกันนัก มีปัญญาการเมือง ผู้นำก็เผด็จการผสมกับเลือกตั้งคล้ายๆกัน ใช้อารมณ์นำสติเหมือนๆกัน ส่วนจีน ญี่ปุ่น เกาหลีเขาก็พัฒนาไปพร้อมๆกัน รอดูเวียดนามเลือดผสมที่จีนเยอะ

มีวินัยมากเวลาจะข่มขืนสาวยังต้องเรัยงคิวแถวยาวเป็นระเบัยบ comfort womanต้องเรียงคิวตามระดับความสวย

อันนี้แอดเห็นด้วยนะครับ แต่เราไม่ได้โดนปลูกฝังมาจริง ๆ

จริงกฎหมายแรงแค่ไหนถ้าคนไม่สนใจก็เละดูตอนสมัยแม้วที่ว่ากฎหมายแรงๆยังเอาไม่อยู่ข้ออ้างยอดนิยมอย่าง"รังแกคนจน"ชาตินี้ก็ไม่เลิกใช้ พวกที่อ้างว่าใช้กฎหมายจริงจังช่วยได้แสดงว่าพวกนี้เกิดไม่ทันสมัยเรากฎหมายแรงๆยังเอาไม่อยู่ เราควรเริ่มตั้งแต่ลูกหลานเราแล้วล่ะ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

อันนี้ก็มีส่วนครับ สำคัญเลย

ขอบคุณครับ

เป็นการจบ อีพีรายการที่ชอบมาก ให้แง่คิดได้ดีมากเลยค่ะ 🎉❤😊

ชอบผมด้วยป่ะ

@@rosman3043 😘😊☺️

ขอบพระคุณมาก ๆ นะครับ น่ารักแล้วยังใจดีอีก ขอบคุณมากครับ

😅จะวิ่งไปไหน ก็ วนในโหลปลา

สุดท้ายคนทำรัฐประหารได้เป็นอคมนตรี 5555555555555555

ฟังจริงป่าววะ อะไรๆก็อ้างรัฐประหาร หัดฟังศึกษา เยอะๆ หลายๆประเทศ ไม่มีรัฐประหาร ไม่เห็นจะดีก็เยอะเเยะไป

แล้วของเรามันจริงไหม? การกระจายอำนาจกำลังจะเต็มรูปแบบและใช้ได้อย่างคล่องตัว ไม่ต้องอ้างประเทศอื่นหรอก เอาเป็นว่าประเทศไหนรัฐประหารบ่อยๆแล้วเจริญบ้าง? คุณมองข้ามความสำคัญของการกระจายอำนาจคืนสู่ท้องถิ่นมากเกินไป ทุกวันนี้เลยต้องรอทุกอย่างจากส่วนกลางทั้งที่ถ้ากระจายอำนาจ นโยบายสาธารณะก็สามารถจัดทำได้เลยไม่ต้องผ่านขั้นตอนที่ห่วยโบราณและคร่ำครึ แล้วเป็นไงทุกวันนี้เราตามหลังประเทศที่เกิดทีหลังจริงไหม จากเสือตัวที่ 5 ของเอเชีย ทุกวันนี้เป็นยังไง ความจริงยังไงก็คือความจริง @@whatza6035

@@whatza6035ตรรกะป่วยนะครับแบบนี้

เลือก ?!!! ไม่น่าเรียกว่าเลือก น่าจะเรียกว่าโดนกดขี่โดนชนชั้นปกครองมากกว่า

@@mv2535RU-vid ก็ปล่อยให้ปกครองกันเอง ผลก็แบบที่เห็น

@@mv2535RU-vid ผมมองว่า ร.4 เตรียมพร้อม ร.5 ใว้เพื่อเริ่มการเปลี่ยนแปลง ร.5 มาก็ทรงริเริ่มสิ่งต่างๆเอาใว้เป็นรากฐาน เรียกว่า pilot project และมาขยายเต็มที่ใน ร.6

เขาพูดผิดครับ

ต้อง2396

อันนี้จริงครับ เด็กไทยไม่กินผัก ผู้ปกครองเครียด โน่นนน ให้เด็กกินนมกับไข่ก่อน เยอะ ๆ

ขอบคุณมากครับ

การรู้หนังสือ อ่านออกเขียนได้ กลายเป็นวิชาบังคับเมื่อสยามรับระบบราชการสมัยใหม่มา ซึ่งในช่วงแรกถึงกับต้องมีการประมูลเงินเดือนสำหรับผู้ที่ทั้งอ่านออกและเขียนได้เลยทีเดียว และเนื่องจากกลุ่มเจ้านายและขุนนางรู้หนังสือดีอยู่แล้ว จึงเป็นกลุ่มแรกๆ ที่ได้ไปศึกษาต่อที่ยุโรป (ส่วนนี้สยามต่างจากญี่ปุ่นที่ญี่ปุ่นมีประชากรอ่านออกเขียนได้จำนวนมากตั้งแต่ก่อนเปิดประเทศ ทำให้ส่งนักเรียนไปศึกษาต่อได้มากกว่าสยาม การศึกษาของราษฎรของสยามเริ่มสมัยรัชกาลที่ห้า) ในยุคนี้เริ่มมีการวางระบบการศึกษาสำหรับราษฎรทั่วไปให้แพร่หลายมากขึ้น โดยยังมีอีกกลุ่มหนึ่งที่เริ่มบทบาทนี้ก่อนหน้านั้น คือกลุ่มมิชชันนารีทั้งโรมันคาทอลิกและโปรเตสแตนท์ เนื่องจากมองว่าผู้ที่เป็นคริสตชนที่ดีต้องรู้หนังสือเพื่อจะได้อ่านพระคัมภีร์ได้ เมื่อเข้ามาเผยแผ่ศาสนาจึงเรียนภาษาไทย (และภาษาถิ่นเช่นคำเมืองหรืออีสาน) แปลพระคัมภีร์และตั้งโรงเรียน (ยุคแรกกลุ่มโรมันคาทอลิกจะใช้ภาษาวัดหรือภาษาไทยที่เขียนด้วยอักษรโรมันเป็นหลัก ต่อมาจึงเริ่มใช้อักษรไทย โดยคุณหมอบรัดเลย์ที่เป็นกลุ่มโปรเตสแตนท์ได้ริเริ่มระบบการพิมพ์ในสยาม) ผลคือแม้นักเรียนจำนวนมากจะไม่ได้เปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์ ทว่าก็มีความรู้พอที่จะรับราชการหรือทำงานกับห้างร้านของต่างประเทศได้ บางส่วนก็ได้เดินทางไปศึกษาต่อต่างประเทศทั้งการเดินทางไปกับมิชชันนารีและการสอบทุนเล่าเรียนหลวง (ในยุคแรกของการปฏิรูปสยาม รัชกาลที่ห้าทรงประกาศเสรีภาพทางศาสนาเพื่อให้มิชชันนารีดำเนินการได้ ส่วนหนึ่งเป็นไปเพื่อการให้วางรากฐานการศึกษาในสยามในยุคที่สยามยังมีทุนและบุคลากรไม่มากนัก) โดยการศึกษานั้นได้ขยายมาเรื่อยๆ ในรัชสมัยต่อๆ มา สมัยรัชกาลที่หกมีการประกาศใช้พระราชบัญญัติการศึกษาฉบับแรก สมัยหลังเปลี่ยนการปกครองโดยเฉพาะยุคจอมพล ป. ก็มีการขยายการศึกษา ส่วนหนึ่งเพื่อเสริมสร้างความรู้สึกเรื่องความเป็นชาติร่วมกันผ่านระบบการศึกษา โดยในหัวเมืองนั้นก็ต้องใช้เวลากว่าพ่อแม่จะยอมรับการศึกษาสมัยใหม่ เพราะสมัยก่อนไม่ได้มองว่าจำเป็น อยากให้ช่วยทำงานมากกว่า กับความเชื่อผิดๆ ว่าถ้าเรียนอาจถูกหลวงเกณฑ์เป็นทหาร ในส่วนนี้ถ้าใครเคยอ่านประวัติของเจ้าอาวาสหรือพระครูที่ท่านทำงานด้านการศึกษาจะเห็นได้ว่าหลายท่านต้องไปตามบ้านเพื่อบอกให้พ่อแม่ส่งลูกหลานมาเรียนที่วัด ต่อมาพอสังคมเห็นคุณค่าของการศึกษามากขึ้น ก็มีการส่งเสริมการศึกษามากขึ้นครับ ส่วนนี้จะต่างจากกลุ่มชาติที่รับวัฒนธรรมจีนอย่างเวียดนาม เกาหลี ญี่ปุ่นที่จะให้ความสำคัญกับการศึกษามานาน ในขณะที่สยามเพิ่งมีการศึกษาของราษฎรสมัยรัชกาลที่ห้า แถมต้องใช้เวลากว่าจะแพร่หลายด้วย (มีต่อ)

ถ้าจำไม่ผิด ค่านิยมด้านการศึกษาของไทยที่เรียนหนังสือ มีใบปริญญาเริ่มแพร่หลายก็ประมาณปี 2500 มาแล้วนี่เอง สมัยก่อนหลายบ้านก็ให้เรียนเพียงภาคบังคับ อ่านออกเขียนได้ ทั้งหมดทั้งมวล เมื่อสยามเปิดประเทศ คนมีความรู้จึงน้อยกว่าญี่ปุ่น จึงไปได้ช้ากว่า อีกปัจจัยหนึ่งคือ สยามเป็นอาณาจักรโบราณที่เป็นระบบปริมณฑลแห่งอำนาจหรือ Mandala ที่อำนาจศูนย์กลางรัฐเหมือนแสงเทียน ยิ่งไกลยิ่งเลือนลาง หัวเมืองประเทศราชที่อยู่ไกลออกไปจึงปกครองกันเอง เพียงแต่ส่งเครื่องราชบรรณาการ ต้นไม้เงินต้นไม้ทองมาที่พระนครหลวงตามเวลาที่กำหนด ส่งไพร่พลมาช่วยรบยามมีสงคราม ทำให้คนมีหลากหลายเชื้อชาติและศาสนา พอถึงสมัยรัชกาลที่ห้า จักรวรรดินิยมตะวันตกเข้ามา จึงจำเป็นต้องทรงปฏิรูป เพื่อให้สยามมีอาณาเขตและดินแดนที่แน่นอน ไม่เปิดโอกาสให้ชาติตะวันตกแสวงหาอิทธิพลได้อีก โดยทรงปฏิรูปในส่วนกลางก่อน การสร้างรัฐชาติสมัยใหม่ต้องมีเงินและกองทัพ จึงทรงตั้งหอรัษฎากรพิพัฒน์เพื่อเก็บภาษีเข้าส่วนกลางโดยตรงแทนที่ระบบเจ้าภาษีอากรเดิมที่ใครประมูลได้ก็เป็นผู้เก็บ (มีเรื่องเล่าว่า แม้แต่เงินที่ใช้ในพระราชพิธีพระบรมศพของรัชกาลที่สี่ พระบรมราชชนก ก็ยังต้องทรงกู้ และทรงใช้เวลาเป็นสิบปีกว่าจะใช้หนี้หมด) และทรงเลิกไพร่ผ่านพระราชบัญญัติเกณฑ์ทหาร เพื่อมิให้ไพร่เป็นกำลังของขุนนางได้ (ในอดีตไพร่เป็นกำลังสำคัญของขุนนางเวลาจะกระทำการต่างๆ จึงมีกฎที่เคร่งครัด เช่น ห้ามขุนนางพบประกันในที่รโหฐาน เป็นต้น) และทรงเลิกทาสเพื่อให้มีอิสระในการประกอบอาชีพ และเป็นกำลังของระบบเศรษฐกิจสมัยใหม่ที่เข้ามาในช่วงหลังสนธิสัญญาบาวริ่ง เมื่อส่วนกลางมั่นคงแล้ว ก็ขยายไปส่วนภูมิภาค โดยทรงให้ชาวตะวันตกมาทำแผนที่ ทรงยกเลิกระบบเจ้าเมืองประเทศราชเดิมอย่างช้าๆ (ยังมีอยู่แต่ไม่มีอำนาจ แต่ก็ทรงอุปถัมภ์ด้านต่างๆ ให้ดำรงสถานะอยู่ได้) แทนที่ด้วยระบบมณฑลเทศาภิบาล ส่งข้าราชการจากส่วนกลางไปปกครอง การสร้างรัฐชาติสมัยใหม่นี้ แม้จะถูกต่อต้านบ้าง ทั้งจากส่วนกลาง (วิกฤตการณ์วังหน้า ที่นำมาสู่การยกเลิกตำแหน่งกรมพระราชวังบวรสถานมงคลหรือวังหน้า แทนที่ด้วยตำแหน่งสยามมกุฎราชกุมาร) และส่วนภูมิภาค (กบฏพญาผาบ กบฏเงี้ยวเมืองแพร่ในภาคเหนือ กบฏผีบุญหรือผู้มีบุญในภาคอีสาน กบฏพระยาแขกเจ็ดหัวเมืองในภาคใต้) แต่ก็สงบลงได้ พร้อมๆ กับมีการส่งนักเรียน ทั้งเจ้านาย ขุนนาง และสามัญชน ไปศึกษาต่อที่ยุโรป และเริ่มพัฒนาสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐานในประเทศ (มีต่อ)

จากที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่า รัฐชาติสยามนั้นไม่ได้เป็นปึกแผ่นมาตั้งแต่ต้น อีกทั้งเมื่อมีการสร้างรัฐชาติ ก็มีการต่อต้านมากกว่า ทำให้รัฐชาติสยามเกิดได้ยากกว่าญี่ปุ่น ซึ่งรัฐชาติที่เกิดมานั้นสร้างสำเร็จในเชิงกายภาพสมัยรัชกาลที่ห้า ซึ่งก็ต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าความรู้สึกที่ว่า เรามี "ความเป็นสยาม/ไทย" เหมือนกัน จะเกิดขึ้น ผ่านระบบการศึกษา ประกอบกับผู้มีการศึกษามีน้อย การศึกษาในช่วงแรกที่ไปศึกษาจากยุโรป จึงมักเป็นวิชากฎหมายและวิชาทหารเป็นหลัก เพื่อการปกครองแบบสมัยใหม่ ด้านวิทยาศาสตร์ อุตสาหกรรมมีน้อย จึงพัฒนาได้ไม่เท่าญี่ปุ่น ในสมัยคณะราษฎร มีความพยายามที่จะพัฒนา "กอุพากรรม" คือกสิกรรม อุตสาหกรรม พาณิชกรรม ของไทยเอง โดยใช้ญี่ปุ่นเป็นต้นแบบ (หาอ่านได้จากหนังสือ "ตามรอยอาทิตย์อุทัย: แผนสร้างชาติไทยสมัยคณะราษฎร) แต่ทำไปได้เล็กน้อยก็เกิดสงครามโลกครั้งที่สอง กว่าไทยจะเริ่มพัฒนาอุตสาหกรรม ก็มาสมัยจอมพลสฤษดิ์ ที่ไทยเป็นพันธมิตรกับอเมริกาในการต่อสู้กับคอมมิวนิสต์ในอินโดจีน ไทยได้รับการสนับสนุนทั้งทางทหารและการพัฒนาจากอเมริกาเป็นอย่างมาก มีแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับแรก เริ่มพัฒนาอุตสาหกรรมเบาทดแทนการนำเข้า (ยุคเดียวกันญี่ปุ่นเริ่มฟื้นฟูเศรษฐกิจ เกาหลีใต้และไต้หวันที่มีรากฐานอุตสาหกรรมมาจากยุคญี่ปุ่นอยู่แล้วเริ่มพัฒนาอุตสาหกรรมหนัก โดยอเมริกาสนับสนุน จึงไปได้ไกลกว่า) แม้อเมริกาจะสนับสนุน ประกันความมั่นคงให้ แต่เพราะการศึกษากับอะไรหลายอย่างของไทยไม่พร้อม จึงไปได้ช้ากว่า อีกทั้งหลังจากที่อเมริกาถอนทหารในทศวรรษที่ 1970 ไทยก็ต้องรับมือกับคอมมิวนิสต์ในอินโดจีนแทบจะตัวคนเดียว มีอาเซียน (ตอนนั้นมีห้าประเทศ) และจีนช่วยบ้าง ทศวรรษที่ 1980 ไทยเริ่มพัฒนาอุตสาหกรรมหนักเพื่อการส่งออก ซึ่งทำให้ไทยยกระดับจากประเทศรายได้ต่ำเป็นรายได้ปานกลางในทศวรรษที่ 1990 และปัจจุบันเป็นประเทศรายได้ปานกลางค่อนสูง ถ้าอยากขึ้นรายได้สูง ก็ต้องพัฒนาสินค้านวัตกรรมให้ได้ ประกอบกับพัฒนาด้านอื่นๆ เช่นกระจายรายได้และโอกาส ลดความเหลื่อมล้ำ ไปพร้อมๆ กันด้วย ถึงจะสามารถเป็นประเทศพัฒนาแล้วได้ (มีต่อ)

ที่กล่าวมาทั้งหมดจะเห็นได้ว่า ไทยกับญี่ปุ่นนั้นต่างกันตั้งแต่ต้น จึงอาจไม่เหมาะนักที่จะวิจารณ์ไทยว่าเปิดประเทศพร้อมเขาแต่ไปได้ช้ากว่า หลายคนชอบ "ชกข้ามรุ่น" เพราะรับรู้ประวัติศาสตร์มาไม่รอบด้าน เลยคิดว่าไทยควรจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ พอไม่ได้ก็น้อยเนื้อต่ำใจ คือถ้าวิเคราะห์หลายๆ ด้านแล้วเมืองไทยอาจไปได้ไกลกว่านี้ แต่จากสภาวะต่างๆ แล้ว ที่ไทยทำมาได้ก็ไม่ขี้เหร่จนต้องถูกด้อยค่าแบบที่คนบางกลุ่มกล่าว เป็นหน้าที่ของคนไทยเราที่ควรจะรับรู้เรื่องราวในอดีตให้รอบด้าน แล้วนำมาเป็นบทเรียนในการพัฒนาประเทศร่วมกันต่อไปครับ

ขอบคุณครับ

คำนวณ ไม่ใช่ คำนวน

ของเยอรมัน ต้อง เอาไว้ สกัด โซเวียตครับ

อ้างอิง ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-otKU0cFuCYM.htmlsi=vRY26lL_HKm_29x3

ทำไมหรอครับ

ที่จริงผมชอบฟังเฮียวิทย์ครับ และชื่นชมมากด้วย แต่การคอมเมนท์คนอื่นแบบนี้ เอาจริง ๆ ไม่น่ารักเลยครับ คนเราผ่านการอบรมบ่มเพาะกันมาพอสมควรกว่าจะเติบโต น่าจะตระหนักได้ว่าอะไรควรทำอะไรควรเว้น คุยกันสุภาพ ๆ ก็ได้ครับ ที่จริงผมจะปล่อยผ่านหรือลบเมนท์นี้ไปก็ได้ แต่ในฐานะเพื่อนมนุษย์เราเตือนกันดี ๆ ดีกว่านะครับ ใจเขาใจเรา

เฮียวิทคงเสียใจที่ติ่งแกมันระยำขนาดนี้ โตมาขนาดนี้ทำไมยังพิมพ์อะไรโง่ๆอีกครับพี่????

สมองปลาหรอ​ เข้าใจได้ไม่ยากเลย

@@PEEPZDOC มึงก็ปล่อยผ่านดิ ขอรับ

เห็นด้วยค่ัะ+++

โลกวัฒน์วิหรอครับ 55555

ผมไม่รู้หรอกว่าโลกอะไร ผมก็คนนึงที่ติดตามรายการมานาน เเต่ติดตามเพราะข้อมูลคอนเทนส์ ไม่ได้ติดตามที่บุคคล ผมเเค่อยากเห็นผู้หญิงตอบชายถามบ้าง อยากลองเปลื่ยนเเนว @@PEEPZDOC

ต่างตรงที่ไทยไม่ได้คลั่งประเทศตัวเอง ระเบียบวินัย และมันสมองไม่เท่าญี่ปุ่น