เหตุปัจจัยแห่งมิติทางใจคือกุญแจสำคัญที่ช่วยเสริมสร้างดูแลความสัมพันธ์และหัวใจของเรา 

มิติทางใจ (หรืออาหารใจ) เช่น ความรัก ความปลอดภัย ความรู้สึกเชื่อมโยง การได้รับการยอมรับ… หรือมิติทางใจอื่นๆ ที่คล้ายกัน แม้จะมีลักษณะพิเศษ มีเอกลักษณ์เฉพาะ มีความหมายที่เป็นสากล และถูกทำให้เข้าใจว่าเป็นสิ่งที่ครบบริบูรณ์ในตัวเอง เราทุกคนจึงตั้งใจที่จะมีประสบการณ์และได้รับมิติทางใจเหล่านี้
และการตั้งใจมากเป็นพิเศษนี่แหละที่ทำให้ชีวิตเสียสมดุล เพราะจมจ่อกับบางสิ่งมากเกินพอดี และเราเองก็จะไม่ได้รับมิติทางใจที่เราอยากได้ไป
ถ้ายิ่งหายิ่งไม่เจอแบบนี้ เราจะทำยังไงดี มีแนวทางอื่นไหม
#คำตอบก็คือ
ให้เรากลับมาเรียนรู้และเข้าใจแนวทางตามธรรมชาติ ในเรื่องที่ว่า ทุกสิ่งล้วนมีเหตุปัจจัยที่มาที่ไป เหตุปัจจัยที่มาเป็นส่วนประกอบ หรือเหตุปัจจัยที่ต้องตัดทิ้งไปเพื่อให้เกิดความสมดุลหรือ ความพอดี
หากเราสนใจความรักจนชีวิตเอียง และไม่มีความสุขเลยในความสัมพันธ์ครั้งนี้หรือครั้งที่ผ่านๆ มา...
ก็ให้เรากลับไปดูธรรมชาติของความรักว่า มีเหตุปัจจัยอะไรบ้าง แล้วก็ฝึกเรียนรู้ตามเหตุปัจจัยเหล่านี้
โดยปกติแล้ว ความรักก็ประกอบด้วย ความพึงพอใจในกายในบุคคลิกของแต่ละฝ่าย ความเห็นอกเห็นใจ การเคารพซึ่งกันและกัน การมีใจซาบซึ้งรู้ขอบคุณ การให้อภัย ความไว้วางใจ...และเหตุปัจจัยอื่นๆ อีกมากมาย...
หากความสัมพันธ์ที่เรามีอยู่ มีข้อใดข้อหนึ่ง ก็แปลว่า เรามีเหตุปัจจัยแห่งรักแล้ว ก็เรียนรู้จากจุดนั้นไปยังเหตุปัจจัยอื่นๆ ... หากยังไม่มีสักข้อ ก็เลือกมาสักหนึ่งเหตุปัจจัย และเริ่มเรียนรู้จากจุดนั้นไปยังเหตุปัจจัยที่เราอยากเรียนต่อไป
ความตั้งใจของเราจะไม่ได้อยู่ที่ #ผล ว่า "จะเจอรักแท้เมื่อไหร่" แต่อยู่ที่ #กระบวนการทำความเข้าใจเหตุปัจจัยแห่งรัก (และเหตุปัจจัยของมิติทางใจอื่นๆ ) และมีประสบการณ์กับสิ่งเรานั้นได้ในชีวิตประจำวัน แม้จะอยู่ตัวคนเดียวก็ตาม..