แสนคำนึง | ระนาดเอก (+เปียโน) | ไทยเดิม by Fino the Ranad 

เชิญรับฟังเพลงไทยเดิม "แสนคำนึง" สามชั้น ในเวอร์ชั่นระนาดเอก (+เปียโน) แบบฉบับ Fino the Ranad เนื่องในโอกาสครบ 140 ปีชาตกาล หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) หลาย ๆ ท่านอาจจะได้เคยฟังเพลงนี้กันในภาพยนตร์โหมโรง วันนี้ลองมาฟังอีกเวอร์ชั่นกันดูนะครับ
ระนาดเอก: Fino the Ranad
เปียโน: ‪@tonxpiano‬
เพลงแสนคำนึง เป็นเพลงที่หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) คิดประดิษฐ์ขึ้นใหม่ทั้งเถา จากเพลงสำเนียงลาวของเก่าเพลงหนึ่ง โดยในชั้นแรกปรุงเป็นทางโกลน ดำเนินทำนองไปเรียบๆ ไว้ก่อนแต่ปี พ.ศ. ๒๔๘๓ แล้วจึงประดิษฐ์ประดับอย่างงามวิจิตรอีกครั้งหนึ่ง ในปี พ.ศ. ๒๔๘๕
ต้นสายปลายเหตุที่ทำให้หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) แต่งเพลงแสนคำนึง เถา ตามสำนวนที่นิยมกันอยู่ในปัจจุบันนี้ขึ้นมานั้นเกิดแต่ความห่วงในดุริยางคศิลป์ไทย ซึ่งขณะนั้นเหมือนตกอยู่ใน “ยุคมืด” เพราะถูกผู้บริหารประเทศออกคำสั่งห้ามเล่น ห้ามร้อง ตลอดจนออกประกาศอีกต่างๆ นานาจนน่ากลัวว่า ดนตรีไทยอาจจะเสื่อมสลายไปเมื่อใดก็ได้
ด้วยเหตุดังกล่าว อารมณ์ของเพลงที่ท่านประดิษฐ์ประดับขึ้นใหม่ในระยะหลังนี้จึงมีลีลาไหลทวน และเน้นหนักไปในทางแสดงความอาลัยอาวรณ์อย่างเต็มไปด้วยความคิดคำนึง สมกับชื่อที่ตั้งไว้ว่า “แสนคำนึง” ทุกประการ
พร้อมนี้ ยังสร้างแนวบรรเลงที่แปลกใหม่ออกไปจากเพลงอื่นๆ ด้วยการขึ้น “ลูกนำ” ให้ดนตรีบรรเลงนำก่อนช่วงหนึ่ง แล้วจึงส่งร้อง รวมทั้งส่งลีลาท้ายเครื่องด้วยการบรรเลงร่วม และการบรรเลงเดี่ยวด้วยเครื่องดำเนินทำนองตลอดจนเครื่องกำกับจังหวะถ้วนทั้ง วง ถ่ายทอดความในใจที่ถูกข่มเหงอย่างแสนเจ็บปวดให้พรั่งพรูออกมาอย่างเร่าร้อน และรุนแรง
เนื้อเพลง สามชั้น
อนิจจาครานี้นะอกกู
มาอ้างว้างค้างอยู่ในป่าใหญ่
จะเป็น เหยื่อเสือสางที่กลางไพร
เอาป่าไม้เป็นเรือนเหมือนป่าช้า
นี่จะอยู่อย่างไรไม่เล็งเห็น
ตายเป็นก็คงป่นอยู่กลางป่า
มิได้คิดถึงตัวมัวจะมา
ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นนี้เลย
FACEBOOK (Fino the Ranad): / finotheranad​​​​
INSTAGRAM (Finomenonn): / finomenonn
#แสนคำนึง #ระนาดเอก #140ปีหลวงประดิษฐไพเราะ