โขลงแม่หูรูและสาวน้อยหูรู  

สองวันนี้ คือวันที่ 11 และ 12 พฤษภาคม 2567 พบโขลงช้างออกมาที่ทุ่งกวาง เป็นโขลงแม่หูรู ที่เราพบกันอยู่หลายครั้ง แม่พังที่มีใบหูเป็นรู้นั้น ไม่ใช่เฉพาะโขลงนี้ แต่เจอโขลงแม่หูรูนี้บ่อย ก็เรียกโขลงว่า แม่หูรู โดยสังเกตุแม่พังหนึ่งนางมีใบหูซ้ายเป็นรู
และมีสาวน้อยหนึ่งนางในโขลงมีใบหูซ้ายเป็นรูเช่นกัน ซึ่งรูใหญ่กว่าแม่พังตัวโต ซึ่งแม่สาวน้อยหูรูนี้ ก็หย่านมแล้ว โขลงแม่หูรูนั้นเป็นโขลงขนาดใหญ่ ที่มีสมาชิกประมาณ 11 - 15 ตัว มีช้างพลายวัยรุ่นในโขลงที่ มากับโขลงบ้างแยกโขลงไปเที่ยวบ้าง ตามประสาช้างพลายวัยเที่ยวเก่ง ซึ่งพอช้างพลายหย่านมได้สองสามปี ก็ควรจะหัดออกเที่ยว อยู่ติดโขลงเดี๋ยวโดนช้างป้า ช้างน้าเหวี่ยงเอา ซึ่งเป็นธรรมชาติของโขลงช้างที่ต้องทำอย่างนั้น เพื่อฝึกให้พลายน้อยออกห่าง ละอาลัยในโขลง เพราะแม่พังในโขลงมักจะสนใจดูแลเฉพาะช้างพลายที่ยังไม่หย่านม ซึ่งโขลงก็จะช่วยกันปกป้อง แต่เมื่อหย่านมแล้ว ความโตของข้างพลาย แม้จะเป็นเด็ก หมาไนก็ไม่กล้ายุ่งแล้ว
ในโขลงแม่หูรู จะมีสาวน้อยหูรู รูใหญ่พอสมควร เธอเป็นช้างพัง จะต่างออกไปจากช้างพลายที่โตในโขลง แม้จะหย่านมแล้ว ช้างพังก็ต้องอยู่ในโขลงต่อไป เมื่อโตเป็นก่อนจะเป็นสาว ก็ต้องฝึกเป็นพี่เลี้ยงให้กับแม่พังอื่นๆ ในโขลง
จะพาท่านผู้ชมย้อนไปในช่วงที่เราพบน้องหูรูครั้งแรก ช่วงวันที่ 4 ธันวาคม 2565 ขณะนั้น สาวน้อยหูรู เธอยังไม่หย่านม แต่ดูตัวโตมากแล้ว เป็นใบหูเธอทีแรกก็ตกใจ เพราะไม่เคยพบช้างมีใบหูเป็นรู พอติดตามดูหลายๆโขลงจึงเข้าใจว่า เป็นรูมาตั้งแต่เกิด รูเล็กรูใหญ่ และเว้าก็มี
ในคลิปวันที่ 4 ธันวาคม 2565 นั้นพบว่าเธอ แง๊บๆนมแม่พัง พร้อมกับน้องที่แบ่งกันคนล่ะเต้า สิ่งที่เราไม่รู้คือ น้องดื่มนมแม่ตัวเองหรือของป้าน้ากันแน่ แต่ถ้าเป็นช้างพลาย ก็น่าจะไม่ได้สิทธิ์แบบนี้ น่าจะโดนพลักไปเป็นช้างขอบโขลงที่เดินนำโขลง หรือเดินข้างโขลง
เราพบเธออีกครั้ง ในวันที่ 17 มิถุนายน 2566 ที่ทุ่งกวางเช่นเดิม ในวันที่ทุ่งกวางผ่านฝนมาหลายรอบ และเป็นวันที่ฝนตก เธอก็น่าจะหย่านมแล้ว พบเธอยืนคู่กับแม่หูรู ไม่รู้ว่า เป็นแม่ลูกกันหรือไม่ เราไม่ได้เห็นตอนเป็นกระจิ๊ดริดน้อยเกิดใหม่ ๆ เพราะช่วงนั้นแอดมินยังไม่ได้ถ่ายช้างสนใจแต่นก ในโขลงแม่หูรูมักพบแม่พังนางหนึ่ง แอดมินเรียกเธอว่าแม่พังสวย ชอบเดินเป็นแม่พังขอบโขลง เป็นแม่พังนักสำรวจเส้นทาง เดินตามหลังโขลงหรือเดินนำไปไกลเพื่อสำรวจเส้นทาง ในวันที่ 17 มิถนายน 2566 มีสมาชิกมาปรากฏตัว นับได้ 15 ตัว วันนั้นโขลงมากันมาลงโป่งข้างลาน ฮ ศูนย์วิจัย ก่อนจะพากันข้ามถนนลงไปเล่นน้ำในอ่างเก็บน้ำที่ฝั่งตรงข้าม
และในอีก 11 เดือนต่อมาพบโขลงแม่หูรูกลับมาที่เดิมที่ทุ่งกวาง ก็ยังคงพบแม่พังที่มักเดินห่างๆ โขลงอยู่เช่นเดิม นับสมาชิกได้ 11 ตัว โขลงพากันเดินข้ามถนนในจุดที่ผู้คนมักจอดรถไว้ข้างทางแต่ยังมีช่องให้ช้างเดินผ่านไปได้
ช้างโขลงข้ามถนน สร้างความตื่นตาตื่นใจให้นักท่องเที่ยวผู้ชื่นชอบช้าง ซึ่งต้องมีเจ้าหน้าที่อยู่สองฝั่งเพื่อกั้นรถที่สัญจรไปมา รอให้ช้างข้ามไปก่อน
ผ่านมา 1 ปีกับ 5 เดือนที่เราพบกัน โขลงแม่หูรูและสาวน้อยหูรู ที่บัดนี้เธอหย่านมแล้ว โตขี้นมานิดหน่อย อีกไม่นานเธอก็จะเป็นพี่เลี้ยงกระจิ๊ดริดน้อยในโขลง และยิ่งโตขี้นเธอก็จะเป็นสัญลักษณ์ของแม่หูรูที่เด่นชัดกว่าเดิมเพราะใบหูเป็นใหญ่กว่าแม่พังตัวเดิมมาก
แม่พังอื่นๆ ในโขลงเราคงไม่ต้องไปสนใจ เพราะไม่มีเครื่องหมาย หรือวีรกรรมให้จดจำพอจะต้องบันทึกใบหูหรือตั้งชื่อ ก็เรียกรวมๆ ทั้งโขลงว่า โขลงแม่หูรู
ช้างป่าเป็นสัตว์อันตรายระแวงภัยเสมอ นักท่องเที่ยวต้องไม่อยู่ใกล้ช้างเกิน 50 เมตร เพื่อความปลอดภัย โปรดปฏิบัติตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่อุทยาน อย่าขับรถเข้าใกล้ช้าง อย่ากดแตร พึงระลึกว่า ช้างมิได้กลัวคน เที่ยวเขาใหญ่ให้ปลอดภัยอย่าเข้าใกล้ช้างทุกกรณี ห่าง 100 เมตรยิ่งดี ช้างตัวโตๆ ยังไงก็เห็นเป็นช้างแน่นอน อยากถ่ายรูปได้ช้างเต็มเฟรมต้องเป็นกล้องที่ซูมได้ มือถือธรรมดา ช้างจะตัวเล็กลงบ้างก็เอาเถอะ อย่าเอาชีวิตและทรัพย์สินไปเสี่ยง สวัสดีครับ