მაგ სუფს ჰქვია "ჟურეკ"(Żurek). არის ქვემო სილეზიიდან (Śląsk) სამზარეულოდან. სილეზია იყო გერმანიის ერთ-ერთი კუთხე (პროვინცია), რომელიც სტალინმა აჩუქა პოლონელებს. (სილეზიელები უფრო გერმანელებს მიეკუთვნებიან). მეორე კერძს ჰქვია (Tatar) "ტატარ" (და არა ტარტარ). ეს არის საქონლის უმი ხორცი, დაკეპილი და ამატებენ წვრილად დაჭრილ ხახვს, კვერცხის გულს, მარილს და შავ პილპილს. ყველაფერი ეს ერთმანეთში არეულია და იჭმევა უმად. პოლონეთში შეიტანეს თათარ-მონღოლებმა, რომლებიც დღესაც ცხოვრობენ აღმოსავლეთ პოლონეთში. მაგ "პიროგზე" თვითონ ეგენი ამბობენ "პიეროგი რუსკიე" (Pierogi ruskie). შეიძლება ითქვას, პოლონური არის (ეგ კომბოსტო პურში). მაგას ჰქვია "ბიგოს" (Bigos). "ბიგოს"-ი არის მოთუშული კომბოსტო და ამატებენ ყველანაირ ხორცისა თუ ძეხვის ნარჩენებს (წვრილა დაჭრილს), სოკოს...... ამზადებენ დიდ ქვაბებში, ძალიან დაბალ ცეცხლზე და ძალიან დიდ ხანს. ეგ პურში ჩადება უკვე რაღაც ახალი "გამოგონებაა", კლიენტზე ეფექტის მოსახდენად :DDDDD მაგათ ესეთი გამოთქმა აქვთ: "კარგი ბიგოსს, დღეს რომ დაიწყებ (გაკეთებას), ხვალე დაამთავრებო". საერთოდ "პოლონური სამზარეულოს" მთავარი კერძებია: ღორის კანჭი ბავარიულად (Golonka po Bawarsku), თევზი ბერძნულად (Ryba po Grecku), პიეროგი რუსკიე (Pierogi ruskie) ვიჩინა ბოშურად (Szynka po Cygańsku)........
პური საუერკრაუტით😋 ძალიან მადისაღმძვრელი იყო☺️😍 და მართლა საინტერესო შეკითხვა დასვი, მარი: რატომ არ გვაქვს ისტორიული რესტორნები ჭამა-სმის მოყვარულ ხალხს?!😕
ჩვენც გვაინტერესებს ეგ საკითხი - და ალბათ პასუხი ისაა, რომ საქართველოში რესტორნებში კერძებს ხარისხს მალე უფუჭებენ... შესაბამისად ხალხიც აკლდება და ბოლოს იხურებიან :(
Tea Kokhreidze ჩემი აზრით პრობლემა მენეჯმენტშია. ზოგადად საქართველოში ამა თუ იმ სფეროსთვის შეუსაბამო ხალხი მართავს ბიზნესებს. ხარისხი იმიტომ ფუჭდება, რომ მენეჯმენტი ფულს ზოგავს კარგ მზარეულში, არ აფასებენ, არ ახალისებენ, არ ფიქრობენ მენიუს გამრავალფეროვნებაზე ან რამე საფირმოს შექმნაზე რაც იქნება ისეთი ისტორიული როგორც სიტყვაზე კაფე დე ფლორის ცხელი შოკოლადი. ასევე არასწორმა მენეჯერმა არ იცის მომხმარებელთან მოქცევა, არ აყავს სწორი კადრი და აფუჭებს ხარისხს. შესაბამისად საზოგადოების მხარდაჭერას კარგავენ. მე ასე მგონია
სამწლიანი პოლონეთში ცხოვრების გამოცდილებიდან გამომდინარე ძალიან ბევრი რესტორანი მაქ ნანახი ვარშავაში თითქმის ორი საუკუნის ასაკის და ეს ტრადიციაა პოლონეთის ასაკოვანი რესტორნები და ზოგადად ხალხი ძველს უფრო აფასებს ამ ქვეყანაში ვიდრე ახალს და სადღაც სასიამოვნოა იმიტომ რომ ეს ძველი ასაკოვანი რესტორნის გარემო თითქოს წარსულში გამყოფებს რამდენიმე წუთით და სასიამოვნო გემოების თანხლებით მიყვარს ეს ქვეყანა ძალიან❤❤❤
Khatia Kurashvili პირველ ვიზიტზეც შეიძლება ისე მიგეწონოს ადგილი რომ მეორედ და მესამედაც დაბრუნდე. ეს ვერსიაც უნდა გაგეთვალისწინებინათ, სანამ კომენტარს დაწერდით ♥️♥️ და საერთოდ ეს ჩასაფრებული კომენტები რას გმატებთ ზოგადად ცხოვრებაში ერთი გამაგებინოს ვინმემ რა 😉😉
