საქართველოს ახალგაზრდა მეცნიერთა საზოგადოების მამარდაშვილის ფილოსოფიის ინსტიტუტის ერთ-ერთი დამფუძნებელი, ნონა ხიდეშელი კითხულობს ლექციას: "სიცრუის ფსიქოლოგია".
მადლობა ქალბატონ ნონას საინტერესო საუბრებისთვის, და აქვე მინდა ვთქვა, რომ საშინლად გამაღიზიანებელია, მუდამ ვიღაცეები რომ დაბოდიალობენ უკან... არ თავდება რა....
უღრმესი მადლობა.მე მოვისმნინე თქვენი ლექცია და აბსოლუტურად შევიცანი საკუთარი თავი და ვხვდები რა ძალიან განსხვავებული ვარ ამ საზოგადოებისგან.ანუ არასდროს არ ვაკმაყოფილებ საკუთარ თავს ტყუილებით.ვარ აბსოლუტურად ბუნებრივი და ვცდილობ მქონდეს ის,რაც ყველაზე მეტად მჭირდება.მადლობა კიდევ ერთხელ საინტერესო ლექციისთვის.და მინდა დავამატო ის რომ როცა ჩემი მეუღლე ცოცხალი იყო,უფროს შვილზე ყოველთვის ახდენდა ფსიქოლოგიურ ზეწოლას.ანუ ის რაც ჩემს თვალწინ ხდებოდა და დარწმუნებული ვიყავი ბავშვის სიმართლეში,იქამდე ეჩხუბებოდა,სანამ იძულებულს არ გახდიდა რომ ეცრუა.ხშირადუნერგავდა ბავშვს რომ მე,დედა ვიყავი ჩვეულებრივი არარაობა.ჩამოუყალიბდა ჩემს შვილს ვიტყვი ნეგატიური აზროვნება...შედეგად მივიღე დედაშვილის ურთიერთობის გაფუჭება.როგორ აღვადგინო ეს ურთიერთობა ძალიან მაწუხებს ეს საკითხი.კიდევ ერთხელ მადლობას გიხდითვდა წარმატებებს გისურვებთ
ყველაფერი შეიძლება ეჭვის ქვეშ დააყენო, ეს სამყარო, მე მდიდარივარ თუ ღარიბი , ბოროტი თუ კეთილი, ადამიანი თუ ცხოველი,ღმერთი თუ ეშმაკი , ეს ყველაფერი ილუზიაა თუ მე მაქვს არასწორი წარმოდგენა ყველაფერზე ? ასე რომ ყველაფერი კითხვის ქვეშ შეიძლება აღმოჩნდეს გარდა იმისა , რომ "მე ვარ" ეს ყოველთვის ჭეშმარიტება არის . თუნდაც სიზმარში . იქაც შეიზლება ყველაფერი კითხვის ქვეშ დააყენო მაგრამ იქაც სინამდვილე არის " მე ვარ", მე არ ვიძახი მხოლოდ მე ვარ მეთქი ,არამე არვიცი ან ვარაუდობ . ერთადერთი იმაში ვარ დარწმუნებული რომ "მე ვარ"
შეიძლება მოვიდეს დრო როცა მაგაშიც ვეღარ იქნები დარწმუნებული. მაგალითად მახსოვრობას თუ დაკარგავ და შენი ჰარდვერი ასე თუ ისე ნაკლებად ხარისხიანად გადახარშავს ინფორმაციას. ტვინი (გონება) და სხეული ესენი ორივე ცვალებადი ელემენტებია
....The trick to this solution is that you’d have to be 100% honest. Meaning not just sincere but almost naked. Worse than naked - more like unarmed. Defenseless. ‘This thing I feel, I can’t name it straight out but it seems important, do you feel it too?’ - this sort of direct question is not for the squeamish. For one thing, it’s perilously close to “Do you like me? Please like me,” which you know quite well that 99% of all interhuman manipulation and bullshit gamesmanship that goes on goes on precisely because the idea of saying this sort of thing straight out is regarded as somehow obsene. In fact one of the very last few interperonal taboos we have is kind of obscenely naked direct interrogation of somebody else. It looks pathetic and desperate. That’s how it’ll look to the reader. And it will have to. There’s no way around it.” ― David Foster Wallace, Brief Interviews with Hideous Men For Women's Equality
50 წლის ვარ და ბედნიერად ვერ ვგრძნობ თავს,მითუმეტეს დღევანდელ დღეს.ოჯახი მყავს,შვილები მყავს,ფულიც მაქვს.ღმერთო ნუ მიწყენ მაგრამ,მაინც ვერ მივხვდი რა არის ბედნიერება..ვირუსივით არი მოდებული რაღაც ამ ქვეყანაში,ბედნიეტება დაკარგული აქვს ხალხს
''მე ვარ ის ვინც ვარ'' სწორედ ეს არ გვახსოვდა ადამიანებს და იესო ქრისტე შეეცადა შეეხსენებია დაკარგული ბედნიერების ფორმულა კაცობრიობისთვის. მაგრამ რა 18-19 საუკუნე გახდა საჭირო ეგზისტენციალიზმზე დაეწყოთ საუბარი და ისე გამოიყვანეს რომ ღმერთი მოკვდა. არადა იესომ მოიტანა ნამდვილი ეგზისტენციალიზმი, რომ ბუნებრივი ბედნიერება დაებრუნებინა ჩვენთვის. ფაქტია კარგ მთქმელს კარგი გამგონე უნდა. ვინც ეძებს პოულობს. ჩემი ოცნებაა აბსოლუტური ეგზისტენციალური აზროვნება ვასწავლოთ ჩვენს ბავშვებს,ანუ ვასწავლოთ როგორ იყვნენ ბედნიერი. დიდი მადლობა რომ თქვენც ცდილობთ დააფიქროთ ადამიანები ამ საკითხზე,მაგრამ მერწმუნეთ ეს გზა უკვე ნაჩვენებია და ვისაც სურვილი ექნება იპოვის.
მოკლედ შეუძლებელია მოსმენა ...ისეთი ხმაურიაა და განუწყვეტლივი კარების და ფეხის ხმა...რაც ძალიან გამაღიზიანებელია..თუ შეიძლება ჩაწერეთ თუ წერთ ხარისხიანად და მოგვეცით უფლება მოვუსმინოთ საუბრებს ნორმალურად!!!!!!
ბედნიერი მაშინ ვარ როცა რაგაც მიზანს დავისახავ და შემდეგ ამ მიზანს ვასრულებ კიდე მაშინ როცა ვიგაცას ვეხმარები და ყველაფერი ცუდისკენ მაშინ მიდის ჩემ ცხოვრებაში და მაშინ ირევა ჩემი გონება როცა არ გამომდის არაფერი ან ისეთ რაგაცას ვაკეტებ რასაც შემდეგ ვნანობ. და სხვა მხრივ თავს მშვიდად ვგრძნობ და სიმშვიდის შეგძნება ერთ ერთი ყველაზე კარგი შეგრძნებაა ამ სამყაროში ჩემი აზრით.
პირველად რომ ვუყურე ქალბატონი ნონას ვიდეოს ზუსტაფ ეს ვიდეო იყო 2 წლია წინ, იმდონეზე სულიერად ავმაღლდი რო. მეგონა ფრენაც შემეძლო, მაგრამ ამ ყველაფერმა დაახლოებით 1 წელი გაქაჩა, მერე დავიბრუნდი ისევ ძველ მეს, და რატომ არ ვიცი, ბევრა ვეცადე ბევრი ვიკითხე მაგრამ რაღაც არასწორად გავაკეთე უეჭველი
მეც რამოდენიმეჯერ დავინიშნე რომ აი დღეიდან ყველაფერს ასე ვაკეთებ, მაგრამ მოჯადოებულ წრეზე ვტრიალებ. 38 წლის ასაკში უკვე ძნელია ცვლილებები ისე ვართ დაზომბებული წინა თაობების მიერ და ისე ვართ საზოგადოებრივი აზრის ქვეშ. იქნებ მომავალ თაობებს მაინც ეშველოს.
ანუ რა გამოდის ის პოტენციალი რომელიც მოგვახდენინებს ჩვენ ბუნებრივ თვითრეალიზებას წინასწარ დევს ჩვენში და ასე ჰარმონიულად საჭიროებისდამიხედვით გადანაწილებულია ვინ ექიმი იქნება, ვინ არქეოლოგი,ვინ მეხანძრე და ვინ სანტექნიკი ?
უმარტივესად ახსნილი ურთულესი საკითხები. ამაზე მეტი როგორღა დაღეჭოს რომ გავიგოთ? აი 15 წლის ასაკში მცოდნოდა ეს ყველაფერი. დღეს ბევრად წინ ვიქნებოდი ყველაფერში!
რახან ნანობ ესეიგი ვერ მიგიღწევია...როცა საკუთარ თავს უახლოვდები ყველანაირი სინანული ქრება...მშვიდდები როცა "შენ" ნამდვილად ხარ....."სინანული" ძალიან გაშორებს საკუთარ თავს
